Sadece Profesör [KyungSoo OC]

2. Dönem 📝

Bıkkın bir iç geçirip elindeki yastığı arkadaşına attın.

"Sus artık RiJin!" RiJin sinirli bir nefes verip yastığı sana fırlattı.

"Ne yapayım be?! Çatlıyorum sinirden! Adam benimle flört ederken gidip başkasına da boncuk dağıtıyor!" Kafasını geriye atıp yüzünü elleriyle yelledi. Elini çenene yaslayıp arkadaşına baktın.

Dersten sonra kendini senin evine atmıştı. Ailenin evde olmaması sizin için avantajdı. Zira RiJin çıldırmış gibi konuşuyor ve asla susmuyordu.

"Chanyeol'un ne kadar çapkın biri olduğunu herkes biliyor. Sen de biliyorsun." RiJin oturduğu yerden kalkıp senin yanına oturdu.

"Ya keşke Park Chanyeol gibi kafası gözü ağaç dallarına çarpan biri yerine Do KyungSoo gibi birine vurulsaydım. Ne kadar şanslı biri olduğunun farkında mısın?" Kendi kendine kıkırdayıp RiJin'in saçlarını okşadın.

"Şanslı falan değilim ben. KyungSoo benim hocam. Aramızda bir şey olmasına izin vermez." RiJin dudaklarını büzüp seni cimcikledi.

"Biraz yanaşsan ne olacak sanki? Aranızda dağlar kadar yaş varmış gibi konuşuyorsun sonra ben sinirlenince bana kızıyorsun! Adam zeki diye profesör olmuş. Tamam belki senden daha olgun olabilir ama o da sevebilen bir insan. Hani onunda duyguları var." Kafanı geriye atıp bacağınla arkadaşını itekledin.

"Deli dolu bir kız olabilirim fakat KyungSoo'ya bu zamana dek hep sakin ve mesafeli davrandım. Ya yakın davrandığımda bana mesafenin en büyüğünü koyarsa?" Tedirgin bir sesle konuşmuştun. Bütün çekincen bundan sayılırdı aslında. KyungSoo bunca zaman seni sessiz, sakin ve çalışkan bir öğrenci olarak tanımıştı. Bir anda ona yakın davranırsan duygularını hemen anlamasından çekiniyordun.

"Bir denesene! Mezun olacaksın zaten. Ne kaybedersin? Benim arkadaşım deli cesaretli biri değil mi?" Kirpiklerinin altından arkaşına bakıp kafanı salladın.

"Deneyeceğim o zaman. En azından ileride pişmanlığım olmayacak." RiJin gülümseyerek omzuna vurdu.

"Aynen yahu! Hazır Profesör Soo'dan bahsetmişken geçenlerde bu, bilgisayarlara format atarken öğretmenler odasına geldi. Dolabından rehabilitasyon broşürleri falan aldı gitti." Kaşları kaldırıp oturuşunu düzelttin.

"Acaba bir sorunu mu var? KyungSoo gibi insanlar bazen rehabilitasyona ihtiyaç duyuyor." Endişeli bir şekilde konuştuğunda arkadaşın dudaklarını büzüp omuz silkti.

"Hiç bilmiyorum niye." Endişeyle dudaklarını dişleyip arkana yaslandın.

***
KyungSoo eve girdiğinde elindeki anahtarları ayakkabılığın yanındaki kaseye bıraktı ve içeri girdi.

"Bay Do hoş geldiniz." Evin hizmetlisi ve o evde yokken kardeşine bakan tek güvendiği kişi girişte göründüğünde gülümsedi.

"Hoş buldum Bayan Choi." Kadın çantasını eline alıp kapıya yöneldi. Yüzünde hoş bir gülümseme vardı.

"Kardeşiniz yemeğini yedi şimdi de mutfakta meyve yiyor." KyungSoo başını sallayıp evden ayrılan kadına gülümsedi.

"Teşekkür ederim Bayan Choi." Kadın son kez KyungSoo'ya gülümsedi ardından evden çıktı. KyungSoo gözlüğünü çıkarıp gözlerini ovaladı ardından içeri doğru ilerledi.

"JongDae!" Mutfağa ilerlerken gülümseyen bir ses tonu ile konuştu. JongDae heyecanlı adımlarla gelmiş ve onu mutfağın koridorunda karşılamıştı.

"Hyung geldi!" KyungSoo kıkırdayıp kollarını açtı ve JongDae'nin sarılmasını bekledi. Kardeşi çok geçmeden kollarını ona dolamıştı.