Rocking a Doctor's Heart

Chapter 19

Queen, huh?

How dumb can I get to think that those gestures and declarations, sarcastic or meant as a joke,  have meaning. After all,  jokes are half-meant. But hell, I assumed too much.

I somewhat cling to the idea Cher had said that no man would do the things that Dame did for me if not--

Uggh!

Nakalimutan kong may Shan at may Ceci pa pala!

I received weird glances from Dame while we tour around a Casa. Si Cher na pilit nagku-kuwento ng kung ano ay hindi napawi ang pangit kong mood.

Hindi pa nga ako nakakalipad ay bumagsak na.  At ngayon binibigyan kong muli ng kahulugan ang tingin ni Dame. Maybe, he just found Cher noisy kaya napapatingin siya sa aming dalawa.

That's it! I should never assume, damn it!

I was staring in space while we walk around the Museum. Hindi ko ma enjoy ang ganda ng ancestral house pati na ang history nito. Nang maupo kami sa isang open Cafe ay napabuntong-hininga ako.

It was a cozy big tree house. The al fresco Cafe will surely  have a better ambiance once the night lights will be lit. It would be romantic to have a date in here at night.

Napanguso ako sa daloy ng isip.

Naagaw lang ang atensyon ko ng makita ang kinakain ni Cher na polvoron.

"Special polvoron by Julian's Dream," sabi pa niya. Nang matikman rin iyon ay napatangu-tango ako sa lasa at texture. Kakaiba ito sa polvoron na nakakain ko sa Manila.

While we were sitting comfortably ay nakikipag-usap naman sina Mug sa parang manager doon.

Ang narinig ko lang ay may music school sa Casang ito. I don't know why Mug was suddenly interested in it kung rock naman ang genre ng mga trip niya.

Nabuhayan lang akong muli nang makita ang isang lumang sasakyan na ginawang reading nook. Ginawa kasi akong model ni Cher sa kanyang mga pictures.

"Shit! Rock, bagay din 'yung sout mo, oh!" sabay pakita niya sa kuha ko katabi ng Volkswagen. She put a filter para magmukhang retro.

"My hair's not fit, though," I mumbled. Kung siguro naka cloth headband ako pwede na talagang retro.

"Ano ka ba! The waves are just right," sabay hagod sa aking nakalugay na buhok.  "Emote at pose mo lang sapat na!"

Bago bumalik sa mansiyon ng mga Del Fiero ay sumaglit kami sa public market ng bayan na iyon para bumili daw ng kakanin.

And when I started eating those kinds of stuff, I suddenly thought how I missed the rest of the world. Bakit ba ngayon ko lang natikman ang mga ito? 

"Grabe, ang sarap nito, oh!" sabi pa ni Cher na natigil sa kakatingin sa pictures na nakuha niya para lang puriin ang kinakain. 

Habang inuubos ang sari-saring kakanin sa sasakyan ay napaisip ako. I have enough resources to buy more than my basic needs yet, I get to taste this luscious food just know. Simple at murang pagkain pero ngayon ko lang nakita at nakain. 

I grew up in the city and the things that I experienced since the first time I went here in Zambales makes me want to wish to have discovered the world outside the city while growing up. Or kahit man lang sana ipinagluto ako nito ni Mommy or kahit ni Manang man lang. Well, ano pa bang aasahan ko kay Mommy? And Manang would only cook what Mom wants. I wonder if Mom knew this foods...

But then, it's never too late, right?

I should focus on discovering other things than sulking about this stupid infatuation I have for this Dame-it guy.