Rocking a Doctor's Heart

Chapter 39

Wala na akong tsansang usisain sila dahil sa pagmamadali ni Doc Shan. Nagpaalam agad si Steve para sundan ang doktora.

I was left with parted lips as I am waiting for the reality to sink in me. Hindi ko akalaing napakaliit nga lang ng mundo.

"Luisa, did you tell Mildred to fetch Jade in her office?"

Kung hindi pa tumunog ang intercom at may nagsalita ay hindi pa ako hahakbang.

"Luisa?"

Ilang hakbang pa palapit sa pinto pero marahas nang bumukas ito at iniluwa si Dame.

"Why aren't you--"

Ang mga matang naka direkta sa reception desk at medyo may kataasang boses ni Dame ay nagpatigil sa akin sa paghakbang. Ang kunot sa kanyang noo dahil siguro sa inis ay biglang naging seryoso habang binibigyan ako nang mabilis na hagod ng tingin.

Humalukipkip ako at pinagmasdan siyang tuluyang lumapit sa akin. Saglit pang naghanap ang kanyang paningin sa receptionist ng floor na iyon bago pumirmi sa akin.

"I have been waiting inside. Nandito ka na pala."

At bakit nga ba ako pumunta rito? Lunch ba kamo?

Sa gitna nang hindi inaasahang katahimikan sa aming dalawa ay nakita ko ang mas lalong pagkunot ng kanyang noo habang nakatitig sa akin.

"What's wrong?" he asked as his eyes surveyed my face before it settled on the left cheek. His head tilted a bit at kailangan ko pang alalahanin na sinampal nga pala ako ni Eloisa kanina. I don't know if her slap left a red mark in me!

When his eyes moved down to my lips, doon na ako gumalaw at nagpatiuna papuntang elevator. I feel like his stare would burn me.

"Let's go," I said and it took a few moments bago ko naramdaman ang pagalaw niya doon.

At bakit nga ba ako pumayag na magsabay kaming mag lunch ng damuhong ito? Is he assuming that we're back together just because I am staying in his freaking condo and agreed to working under him in exchange of that asshole Julio's freedom? What the hell? Hindi ba dapat ako ang mas dapat pakinggan sa sitwasyong ito, without anyone's approval?!

I can't believe I was trapped by this much of an asshole! Na hindi man lang alam na may kaguluhang nangyari sa labas ng kanyang opisina!

Sinulyapan ko siya habang nasa elevator kami at ang kanyang kunot-noo ay hindi pa rin nawala. 

"Is your office soundproof?" it came out wrong lalo pa nang marahas ang kanyang paglingon sa akin kasabay nang pagkakalaglag ng kanyang panga. My voice came out too soft!

Tumikhim ako at nag-iwas ng tingin. Itinaas ko ang aking noo at sa reflection namin sa likod ng pinto ng elevator na lang tumingin. He didn't withdraw his stare and I can almost hear him swallowing hard. Gusto kong magface palm!

"Why do you ask?" tanong niya nang makabawi.

"Why would you answer my question with a question?" mataray kong tanong pabalik. Ngunit habang nakatitig siya sa akin ay hindi ko napigilan ulit na lumingon, only to find the corner of his lips rose up a bit. 

Buti na lang bumukas na ang elevator at nagpatiuna na akong maglakad papasok sa restaurant sa building nilang iyon.

Hanggang sa makaupo kami sa pang-apatang mesa ay hindi mapawi ang amused niyang tingin sa akin. Pinandilatan ko siya ng mata nang umalis ang waiter matapos makuha ang aming order.

At ang Arriola ay mas naaaliw pang sumandal sa kanyang upuan at pinagmasdan ako. He even has the nerve of surveying me while sitting there almost pissed at him.