Sakar Şans Meleği

Bölüm 8: Hayatını Değiştiren Tesadüfler

Enzeru’nun bu hareketi Moonchul’un kahkaha atmasına neden olsa da Yun yumruklarını ve dişlerini sıkmış öylece masaya bakıyordu. Bu kız benimle dalga mı geçiyor diye düşündüğünde Moonchul omzunu sıvazlamıştı.

“Sakin ol Rambo kızın çocukla ilgisi yok baksana nasıl rahatsız geldiğinden beri.”

Yun sinirden ne dediğini anlayamamış balık gibi yanında kahkaha atan çocuğa bakıyordu. Kasadaki kız bile kıkırdıyordu. Enzeru hala kafasını masadan kaldırmamıştı. Yun ne dediğini anlamadığını bildiren gözlerle baktığında sıktığı yumruğu yüzünden kolundaki damarlar ortaya çıkmıştı.

“Kıskanmana diyorum gerek yok. Belli çocuk cıvık”

“Hyung iyi misin sen gündüz gündüz içiyor musun? Ne kıskanmasından bahsediyorsun?”

Bu sefer şaşıran Moonchul’du ve sonunda kahkahalarına son vermişti. Yun gözlerini devirirken yumrukları bir milim gevşememiş ve baş belasının olduğu masaya bakmıştı.

“Niye bu kadar sinirlendin peki?”

“Çünkü bu kızı görmeye bile katlanamıyorum! Hyung bana bir iyilik yap ve siparişlerini sen al olur mu? Bir de bu kız gidene kadar ben yokum hatta öldüm!”

Sinirle arka tarafa gittiğinde Moonchul, bir kafası hala masada gömülü olan kıza bir de sinirle içeri giren arkadaşının az önce girdiği kapıya bakıyordu. Arkadaşlarının Enzeru’nun bu tepkisine anlam veremediği belliydi ve Moonchul üzerindeki şoku attıktan sonra ona bir yıl yetecek malzemenin olduğu masaya doğru emin adımlarla yürüdü. Yüzünde hala muzip bir gülüşle masaya geldiğinde aksanlı konuşan iki kişi de Enzeru’ya ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Enzeru kafasını sallayıp onunla ilgilenmeye çalışan arkadaşlarını başından atmaya çalışırken bir yandan da titremeye devam ediyordu. Moonchul arkadaşını düşününce bu kızı bu kadar korkutacak ne yapmış olduğunu merak etmeden duramıyordu. Sonunda boğazını temizlemişti ve masadaki iki yüzde endişeli bir şekilde gelene bakmıştı. Enzeru daha da gömdüğü kafasını kaldırmaya cesaret edemiyordu. Moonchul gülmemek için dudaklarını ısırdığında masadaki kızın saçlarını karıştırmıştı. Bu hareketi arkadaşlarına garip gelse de Enzeru bir şekilde tek gözüyle gelene bakmıştı. Çünkü Yun elinin kopacağını bilseydi böyle bir şey yapmazdı. Moonchul onun bu yaramaz kız halini görünce bu sefer kahkahasına engel olamamıştı.

“Sakin ol küçük hanım canavar arka tarafta ben dostum.”

Enzeru bir süre ne dediğini anlamaya çalışmıştı. Şaşkın yüz ifadesi Moonchul’u çok eğlendirmişti. Yay gibi olan kaşları yukarı kalkmış, bir ressamın paletinden çıkmış ve ilahi bir dokunuşla renklerini bulmuş gibi büyüleyici yeşil gözleri kocaman açılmış gözbebekleri yeşilin içinde dipsiz bir kuyu gibi genişlemişti. Masal kahramanlarına has bembeyaz yüzü iyice rengini kaybetmişti. Burnunun hafifçe kızarmış olmasını da üzerine eklediğinde Moonchul karşısındaki bu kıza kızmayı başaran arkadaşına bir madalya takmayı aklının bir köşesine yazmıştı.

“Yun yok diyorum kaldır kafanı arka tarafa geçti.”

Enzeru tedirgin bir şekilde kafasını kaldırıp etrafına baktığında Moonchul yine gülmemek için dudaklarını ısırmıştı. Enzeru derin bir nefes verdiğinde Moonchul’un dudaklarından kaçan kıkırdama ile sitemkar bakışlarını ona çevirmişti.