Sick Of Love

Deel 25 || Happy Birthday

Rutger p.o.v.
We zitten in de auto op weg naar Scheveningen. Daar neemt Thomas me mee uit eten, alvast voor mijn verjaardag. Zo lief. "We zijn er." zegt Thomas. Ik kijk op. Wow inderdaad, dat ging snel. Nu moet ik toegeven dat Scheveningen ook super dichtbij is, maar dan nog. Ik stap uit en loop samen met Thomas richting het restaurant. Ze kennen ons inmiddels daar, we komen er zo vaak. We gaan zitten en bestellen alvast wat te drinken. We praten gezellig over van alles en nog wat, en voor ik het weet is het alweer tijd voor het dessert. Ze komen aanlopen met een sterretje in het ijs, en ze zingen 'lang zal hij leven'. Ik moet lachen en kijk naar Thomas. Hij haalt onschuldig zijn schouders op. Hij heeft dit sowieso geregeld. Terwijl ze verder zingen zit ik maar een beetje awkward te lachen, ik weet nooit zo goed wat je moet doen op zo'n moment. Daarna lopen ze eindelijk weg, ik vind het heel leuk hoor maar wel een beetje ongemakkelijk. Ik kijk naar mijn ijs. Er ligt een chocoladehart naast met daarop 'Alvast gefeliciteerd lief! xxx je vriendje'. "Naaawh gekkie..." zeg ik, terwijl ik Thomas een knuffel geef. Hij glimlacht naar me en ik druk mijn lippen op de zijne. Hij is echt veel te lief. Als we ons dessert op hebben rekent Thomas af. Het is best duur geworden dus ik bood nog aan om mee te betalen maar daar wilde hij niks van weten. Daarna lopen we terug naar de auto. Zodra we weer rijden valt het me op dat Thomas niet naar huis rijdt, hij rijdt compleet de andere kant op. "Waar ga je heen?" vraag ik nieuwsgierig. "Gewoon een klein stukje om." zegt hij geheimzinnig. Dit heeft sowieso iets met mijn verjaardag te maken, ik merk het aan hem. Misschien brengt hij ons wel naar ons geheime strandje... Ik kijk naar buiten en merk dat ik al moe begin te worden. En dat terwijl het pas 7 uur is. Ik geeuw. Dan merk ik dat mijn oogleden zwaarder beginnen te worden, en langzaam val ik in slaap.
Wanneer ik mijn ogen weer open doe is het al helemaal donker buiten. En we zitten nog steeds in de auto. Ik kijk naast me naar Thomas die zich concentreert op de weg. "Waar zijn we?" vraag ik nieuwsgierig. Hij schrikt van mijn stem, hij had schijnbaar nog niet door dat ik wakker was. "We zijn bijna op bestemming." Hij kijkt me even aan en glimlacht. "Doe je ogen maar even dicht, dan blijft het een verrassing." Ik knik en doe gehoorzaam mijn ogen dicht. "Hoe laat is het?" vraag ik, met mijn ogen nog steeds dicht. "Tien voor 12." Mijn ogen schieten weer open. "Wat?! Waar zijn we dan wel niet inmiddels?" "Ogen dicht!" zegt Thomas streng. Ik doe ze weer dicht en glimlach even. Hij brengt me ergens naartoe om daar mijn verjaardag te vieren. Maar waar? Waar zijn we nu? We zitten schijnbaar al bijna 5 uur in de auto, dus het is sowieso buiten Nederland. "We zijn er." hoor ik Thomas zeggen. "Maar houd je ogen nog even dicht. Tot ik zeg dat je ze open mag doen. Oke?" Ik knik glimlachend. Waarom is hij zo lief? Ik hoor hoe hij de auto uitstapt. Ik heb zo erg de neiging om mijn ogen stiekem open te doen, maar ik wil het niet verpesten voor Thomas. Hij wilt schijnbaar nogal graag dat het een verrassing blijft, dus ik ga het dan niet nu voor hem verpesten. Ik hoor hoe hij mijn autodeur open maakt en voel hoe hij mijn hand pakt. "Ogen dichthouden en uitstappen. Ik heb je vast dus je gaat niet vallen." Ik knik en stap voorzichtig uit, Thomas' hand vasthoudende. Ik hoor hoe Thomas de autodeur weer dichtslaat en vervolgens de auto op slot klikt. "Oke, nog steeds dichthouden nu, en meelopen." Ik vind het echt schattig als hij zo bazig doet. Terwijl ik Thomas zijn hand vasthoud loop ik met hem mee, heel benieuwd waar we naar toe gaan. Ik hoor hem praten met een man in het engels, het gaat over iets van entree... En ik hoorde ook het woord 'birthday' voorbij komen. Wat is ie nou weer van plan? Daarna lopen we weer door. "Stop." zegt Thomas na ongeveer een minuut. Ik stop met lopen en voel Thomas zijn handen voor mijn ogen. "Je mag pas kijken als ik het zeg." fluistert hij. "Ik kan sowieso niet echt kijken met jouw handen voor mijn ogen." zeg ik bijdehand. Ik hoor hem grinniken. "Over 2 minuten is het 12 uur, dan mag je kijken." Ik moet lachen. "Mag ik niet meer kijken op mijn 28ste?" "Nope." zegt hij droog. "Trouwens, je wordt om half 4 vannacht pas officieel 29 dus je mag nog wel kijken op je 28ste." Ik moet nog harder lachen. "Bijdehandje." Ik hoor hem zachtjes lachen. Hij lijkt wel zenuwachtig ofzo. Misschien is dat gewoon voor de verrassing die zo gaat komen. "Nog 1 minuut..." zegt hij zacht. "50 seconden..." Ik moet weer lachen. "Ga je nu aftellen?" "Ja. 40 seconden..." Sukkel. Ik begin nu ook zenuwachtig te worden. "30 seconden..." Wat gaat er gebeuren? Waar ben ik? Waarom is Thomas zo zenuwachtig? "20 seconden..." Ik zucht even. Over 20 seconden, iets minder inmiddels, ben ik jarig en Thomas is weer zo gek dat hij van alles geregeld heeft. Maar wat..? "10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1..." Hij haalt zijn handen voor mijn ogen vandaan en verplaatst ze naar mijn middel, ik leg mijn handen op die van hem en open dan mijn ogen. Mijn mond valt open. Ik sta voor het hotel in Disneyland Parijs en er wordt vuurwerk afgeschoten. Ik kijk naar de lucht en zie de letters een voor een verschijnen. Ik lees wat er staat: 'Happy Birthday Rutger!' Ik krijg tranen in mijn ogen van geluk. Ik draai me om naar Thomas. "Heb jij dit geregeld?!" vraag ik ongelovig. Hij knikt. "Je bent gek, je bent echt gek." zeg ik, helemaal onder de indruk. "Ja, gek op jou." zegt hij. Ik lach naar hem. "Gefeliciteerd lieverd." Hij drukt zijn lippen op de mijne. Dit is nu al mijn beste verjaardag ooit, en hij is pas net begonnen. "Hoe heb je dit voor elkaar gekregen dan?!" vraag ik. "Met een beetje hulp van Marleen wel... Zij heeft een vriend die hier werkt, en hij heeft dit voor me geregeld." Ik schud mijn hoofd en geef hem een knuffel. "Dankjewel..." Ik kijk hem aan en geef hem weer een kus. Daarna pakt Thomas 2 tassen op, die hij schijnbaar ook had meegenomen. Ik neem er eentje van hem over en dan lopen we samen richting het hotel. "Mag je wel zo laat het park betreden?" vraag ik. "Ook geregeld." zegt hij glimlachend. Ik moet lachen, hij is echt gek. Als we ingecheckt zijn lopen we naar onze hotelkamer. Daar aangekomen zetten we de tassen op bed, en dan trek ik Thomas weer in een knuffel. "Ik heb nog een cadeautje." zegt hij zacht. "Nog een?!" Hij moet lachen en duwt me op bed. Dan pakt hij iets uit de tas, een envelop. Hij geeft het aan me. Ik kijk hem aan en open hem dan. Er zit een brief in, en 2 vliegtickets. Ik kijk hem weer aan. "Doe normaal." Hij moet lachen. "Lees de brief nou maar." Ik open de brief en begin te lezen. 'Lieverd, van harte gefeliciteerd met je 29ste verjaardag! Ik ben zo trots op je, alles wat je al bereikt hebt en sowieso nog gaat bereiken... Maar goed, dat weet je allemaal al. Ik wil je heel erg bedanken voor de afgelopen tijd, en je weet waar ik het dan over heb. Je steun heeft mij erdoor heen geholpen, zonder jou had ik het nooit aangekund. Dankjewel daarvoor. Ik hou ontzettend veel van je, daarom ga ik van deze dag een hele mooie dag maken voor jou. Voor je verjaardag gaan we volgend jaar (sorry dat het nog zo lang duurt) samen op vakantie, kijk maar op de vliegtickets waar naartoe. Vanavond krijg je nog 1 cadeautje, maar dat is nog een verrassing. Eerst genieten van Disneyland. Nog heel veel jaren erbij! Xxx je vriendje.' Ik geef hem een kus. "Super lief..." Dan bekijk ik de vliegtickets. Amsterdam naar... Australië?! Ik kijk met een ruk op. Thomas moet ervan lachen. "Dit meen je niet." Hij knikt lachend. "Jawel." Ik druk een kusje op zijn wang en omhels hem. "Ik hou zoveel van je..." "Ik ook van jou." Hij kijkt me aan en drukt zijn lippen op die van mij. "Dankjewel... Dit betekent zo veel voor me... Hoeveel geld ben jij wel niet kwijt trouwens?!" Hij schiet in de lach. "Dat maakt niet uit, ik had het geld en daar gaat het om." "Ja je had het inderdaad." zeg ik, met nadruk op had. Ik kijk hem weer aan. "Ik betaal echt mee hoor." Hij schudt streng zijn hoofd. "Nee. Ik geef jou dit voor je verjaardag, je neemt het cadeau maar gewoon aan." Ik moet lachen. "Jij bent echt helemaal gek geworden." Hij grinnikt. "Ja, dat heb je he, als je ziek bent en je vriendje behandelt je alsof je heel veel waard bent." Ik glimlach. "Dat ben je ook." We praten nog even door en gaan daarna slapen, morgen gaan we heel de dag in Disneyland rondlopen. Ik ga in Thomas' armen liggen en val al snel in slaap.
De volgende dag hebben we het heel gezellig in het park, Thomas is super lief voor me, ik voel me echt jarig. Maar ik merk dat hij nog steeds wel een beetje zenuwachtig is... Ach, het zal wel. Ik ben echt benieuwd naar de laatste verrassing vanavond. Maar eerst nog genieten van dit park, en van mijn lieve vriendje.
Voor ik het weet is de dag alweer om, en zit ik samen met Thomas in het restaurant van het Disney hotel. We hebben net eten besteld. "Ik denk dat het dan tijd is voor je laatste verjaardagscadeau..." zegt Thomas ineens. Ik kijk hem nieuwsgierig aan. "We zijn nu bijna 3,5 jaar samen, en in die 3,5 jaar heb jij mij zo gelukkig gemaakt. Ik wist eigenlijk na een week al dat ik voor altijd bij jou wilde blijven. Toen kregen we ongeveer een maand geleden ineens te horen, dat ik ziek was." Hij stopt even en kijkt me aan. Ik glimlach naar hem en hij gaat verder. "Dat was echt even een klap, voor ons allebei, maar we zijn erdoorheen gekomen. Omdat onze liefde voor elkaar zo sterk is. En het wordt elke dag alleen maar sterker. Ik hou zo veel van jou, en ik wil de rest van mijn leven met jou blijven delen. En dat wil ik graag wettelijk vastleggen, en ik hoop heel erg dat jij dat ook wilt." Gaat hij nou doen wat ik denk dat hij gaat doen? Hij kijkt ineens langs mij heen. Ik volg zijn blik en zie Pluto aan komen lopen. Ik schiet in de lach. Dan zie ik ineens dat hij een doosje in zijn handen heeft. Ik kijk met grote ogen terug naar Thomas. Mijn hart gaat zo erg tekeer nu. Thomas staat op en pakt het doosje uit Pluto's handen. Dan gaat hij op zijn knieën voor me zitten. Ik krijg tranen in mijn ogen en sla mijn handen voor mijn mond, ik kan echt niet geloven dat dit echt gebeurt. Thomas opent het doosje en ik zie de mooiste ring die ik ooit in mijn hele leven gezien heb. "Lieve Rudolf Gerard..." Ik lach en de tranen beginnen al over mijn wangen te stromen. "Wil je met me trouwen?" Ik begin nog harder te huilen, dit is echt het allerbeste verjaardagscadeau ooit. Ik huil te hard om te kunnen praten dus ik knik maar. Thomas krijgt ook tranen in zijn ogen en omhelst me. Ik begraaf mijn gezicht in zijn nek en begin nog harder te snikken. Thomas wrijft zachtjes over mijn rug om me te kalmeren. Als ik wat rustiger ben maak ik me los uit de omhelzing en kijk ik Thomas aan. "Ja, ik wil echt heel graag met je trouwen." zeg ik met betraande ogen. Hij lacht naar me en haalt de ring uit het doosje. Dan pakt hij mijn hand en doet hem om mijn ringvinger. Als hij klaar is pak ik zijn gezicht tussen mijn handen en druk mijn lippen op de zijne. Na een lange zoen laat ik eindelijk los en leg ik mijn voorhoofd op die van hem. "Jij bent echt het allerbeste vriendje. Dat meen ik oprecht." Hij glimlacht. "Dat ben jij al." Ik glimlach terug en zoen hem weer. Ik hou zo veel van hem, echt niet normaal. En binnenkort mag ik hem mijn man noemen. Ik denk niet dat ik nog gelukkiger kan worden dan dit. Een paar weken geleden werd ik helemaal gek, omdat ik dacht dat Thomas ging overlijden. Maar omdat hij zo ontzettend sterk is, gaan we nu binnenkort trouwen. Ik kijk naar mijn ring. "Hij is zo mooi..." fluister ik. Ik kijk hem aan. "Dankjewel. Voor dit, deze dag, alle moeite die je hiervoor hebt gedaan. Dankjewel, voor alles." Hij lacht naar me. "Heel graag gedaan." Hij drukt zijn lippen weer op die van mij. Ik hou zo ontiegelijk veel van hem.

Dit was het laatste deel alweer! Ik hoop heel erg dat jullie dit verhaal leuk vonden, en ik wil jullie super erg bedanken voor het lezen ❤️ 
Tot bij mijn volgende verhaal!
Houdoei! Xx Tessa ✨