FANTASTİK OKUL

15.BÖLÜM

Yaklaşık on dakikadır bana boş boş bakıyorlar bense hala şoku atlatmaya çalışıyorum. Savaş hoca sonunda söze başladı:

"Efendim Cemre. Bi sorun mu var?"

"Ee şeyy be-ben şey için gelmiştim. O-onun için ş-şey ettim. N-neyse b-ben sonra g-gelirim."

Arkamı döndüm çıkıcakken Savaş hoca tekrar konuştu:

"Dur dur! Gel zaten babamda gidiyordu."

Uyarıcı bi ses tonuyla babasına dönerek:

"Dimi baba!"

"Aslında benim pek bi acelem yok. Gel Cemre seninle oturalım hem sohbet etmiş oluruz."

"Baba!!"

"Gel Cemre."

Bende koltuklardan birine oturdum.
Murat bey de tam karşıma oturdu. Savaş hocada herzamanki yerini aldı.

"Ne için gelmiştin Cemre? Umarım bi sorun yoktur."

"Yok hocam. Yanii sanırım yok."

"Nasıl yanii? Bi sorun varmı yokmu??"

"Aslında bende onu öğrenmek için geldim."

Derin bi nefes alıp konuşmaya başladı.

"Hocam ben bi kıza çok sinirlenmiştim. Sonra kontrolümü kaybettim ve ellerimden ateş çıkmaya başladı. Aradan zaman geçti. Arkadaşlarımla otururken bu seferde elimde bi serinlik hissettim üstelik bunu sadece ben değil arkadaşlarımda hissetti. Sizce nedeni ne? Benim asıl gücüm ne?"

"Şeyy"

Savaş hoca çok gergin duruyordu. İyide bunda gerilicek ne vardı ki? Gerçi bi yandan da haklı. İki gücüm olabilir mi ?

"Hocam iki gücüm olabilirmi?"

Savaş hoca daha da gerilmiş görünüyordu. Murat bey konuşmaya başladı:

"Evet. Hatta Savaş dört elementi de yönetebiliyor."

Duyduğum şeyle gözlerim yuvaladından çıkıyordu. Birden Savaş hocaya döndüm.

"Babaa!! Yeter!"

Savaş hoca çok sinirli görünüyordu. Bana döndü:

"Cemre çıkabilirsin!"

"Ama hocam da-"

"CEMRE ÇIK DIŞARI!!"

Odadan çıktım. Savaş hocayı daha önce hiç bu kadar sinirli görmemiştim. Korkudan gözlerim doldu hemen odama gittim. Yağmur'un yatağına oturdum. İçeri Yağmur girdi.

"Cemre. Sen neden kalktın?"

"Diğerleri nerde?"

"Odalarına gittiler üzerlerini değiştirip geliceklermiş."

Kafamı salladım. Yağmur da bişey demeden ders çalışmaya başladı. Yarım saat sonra kapı çaldı. Yağmur kalkıp kapıyı açtı. Doruk ve Berke gelmişti.

"Arkadaşlar çok önemli bir şey anlatıcam size."

Benim söylediğimle hepsi bana döndü.

"Ne gibi?"

"Savaş hocanın çocuğu olduğu gibi"

Hepsi aynı anda:

"NEEEE?!!?"

Diye bağırdı pardon anırdılar. Yüzümü buruşturarak:

"Kulağımız zarını patlattınız"