KURŞUN/KİMTAEHYUNG

29.bölüm🍂

Bir anda çalan korna sesiyle ikimizde birbirimizden ayrılmıştık.ben hemen kalbimi tuttum atıyomu diye atıyomuş meğer, o kadar mutluyumki şuan anlatamam.

"Bence hastneye gidelim"

"Bencede gidelim"

Kafamda yaşadığım o anı silmeye çalışıyordum,umarım başarabilirim.

"Sude!"

"E-efendim"

"Bu anı unutsak ve kimseye bahsetmesek olurmu?"

"Tabiki,evet evet,yani ,olur ya"

"Ve şy sevgili olayını daha sonra düşünmek için ertelesek olurmu ki?"

"Şu zamanlarda olmasada olur canım."

~melis'den~

Ben bahçeye çıktım tae'de  peşimden sesleniyor du ben banka oturdum o da banka oturdu ben kalktım o da kalktı ben yine odaya doğru yürümeye başladım oda peşimden geldi.

"Dur artık!"

Omuzunu çocuk gibi sallayarak yanaklarını şişirdi.

"Durmiycam"

"Tae şu çocuk şeyini artık kaldır ya"

Tae ile odaya girdik ben yatağa oturdum o da koltuğa oturdu.

Biz içeri girdiğimizde daniel ve sude içeri girdiler.

"Bakıyorum da kalkmıssın kanka"

"Evet kalktım"

Sude yatağa oturup bana sarıldı ve bende ona karşılık verdim.

Daniel'de tae'nin yanına oturmuştu.oturup baya bir sohbet ettik.

"Hasta yaretinde pek uzun durulmaz.biz gidelim daha sonra geliriz tekrar"

"Tamam"

ben hem sudeye hem daniel'e sımsıkı sarıldım.

Odadan ikiside çıktıktan sonra hava'nın karardığını farketmiştim.Zaten esnemeye başladım.

~tae'den~

bir o esniyo bit ben esniyorum detken melisin telefonuna bildirim geliverdi.sonra bende telefona bakıyordum.Melis telefona baktıktan sonra yüzü biraz düştü.ve telefonunu kapatık yatağa yattı.

" iyimisin?"

"sude felan ya "

"Anladım"

Bende melis'in yanına yattım ve ikimizde birbirimize döndük.

"Yum gözünü koyun say"

"melis ben çocukmuyum?"

"Bilmiyorum artık."

İkimizde gülmüştük ve birkaç dakika sonra uyumuşuz.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sabah melis'den erken kalkıp onu izleme gibi bir niyetim vardı.o yüzden hemen gözlerimi açtım  ve eelimle nelise sarılmayı denedim.ama olmuyordu.neden?gözlerimi tam açtığımda melis'in yatakta olmadığını ve onun yetine yatakta bir not olduğunu gördüm.hemen kağıdı alıp kapıdan dışatı baktım dışarı çıktım hemen hadtanedeki danışmaya indim.

"378 numaralı odada kalan hastayı gmrdünüzmü?"

"evet en son hastaneden çıkışı yapıldı bey efendi"

"Ne saçmalamayın!yanlış bakmışsınızdır"

"Hayır gerçekten güzel biriydi.üstündede şu ana kadar internette aradığım kıyafryler vardı"

Diyerek telefonu bana uzattı ve melisin üstündeki kıyafeyleri gösterdi.



" Saçı aynen böyleydi ah gerçekten çok mükemmeldi"

"Bidakka birdakka ne zaman çıktı?"

"ah çok erken çıkış yaptı saat 6 da "

Elimi danışmanın olduğu yerden çekip kapıya yöneldim.bahçeye doğru attığım her adım titriyordu.elimdeki mektubu okumaya o kadar korkuyordum ki.beni bırakmasından korkuyordum,babası yüzünden gitti diye korkuyordum,ona asla sarılamamaktan korkuyorum.

Elime telefonu alıp melis'in telefon numaradını tuşladım ve aradım.aradığımda yurt dışındaki bir hat olduğu söyleniyordu ama ben hala inanmayıp telefonu sütekli tuşluyordum en son sinirle telefonu yere fırlattım ve yere çöktüm.herkez bana bakıyordu,ama umrumda değildi.o kadar çok ağlıyordum ki artık vicudumdaki hiç bir organı hissetmiyorum.sinirle buruşturduğum mektubu açtım.

Kim taehyung!sana o kadar çok teşekkür ederim ki,nerden başlayacağımı bile bilmiyorum.sana borçluyum,ilk defa aşık olmamı sağladığın için,ilk defa beni değiştiren birini bulduğum için kısacası ilkim olduğun için sana minnettarım.çok teşekkür ederim.ben gidiyorum.gitmek zorundayım çünkü.doğa'da yanımda, onu jungkook'dan aldığım için özür dilerim.jungkook,jimin,yongi,seokjin,hoseok,
Namjoon,nursima,sude,ada,daniel.onlara da bu mektubu göster.sizi o kadar özleyeceğim ki inanamassınız.bu kadar anlamdız olduğu için özür dilerim.seni seviyorum ilkim olduğun için teşekkürler.

Mektubu bir anda elimden düşürdüm.ağlayatak iki dakikada şişirdiğim gözlerimi ovuşturmaya başlamıştım.onu birdaha asla göremiycektim.hiç bir zaman göremiycektim.ama onu seviyordum.her zamanda sevicektim.