KURŞUN/KİMTAEHYUNG

32.bölüm☕

Restouranta götürülmeleri için şoförlere yer bilgisi vermiştim.restouranta geldiğimizde  hemen limuzinin in kapılarını açan yardımcılar ve içeri kırmızı halıyla alınan 3 kişi hemen rezerve ettiğim yere oturdular.bende hemen görevlilerle konuşup menüyü dağıttırdım.

Ben kalktım ve üst kata lavaboların olduğu yere çıktım.cerrahlardan ikiside  çıktı galiba diğer merdivenlerden. Bende hemen baş hekimi aradım.

"Baş hekimim geldiler eun seok da gelir birazdan. siz nerdesiniz?"

"Kapıdayım tae geldim."

"Tamama baş hekimim"

Ben telefonu kapatıp bu sefer eun seok u aradım.

"Hemen geldim tae taksideyim."

"Gelmene gerek kalmadı korece biliyorlar."

"Ben yinede gelicem benden kaçışın yok"

Bu kızdan neden nefret ediyorum.

Merdivenden aşşağı inicekken bir kaç yumruk sesi gelmişti.

Bende hemen sesin geldiği bar odalarının birine girdim. Kızlar tuvaletinin burdan geçmesi çok sinir bozucu.

Kapıdan girdiğimde iki adam yerde acı ile kıvranıyordu.ve saçları dağılmış ama hala ayakta olan ve saçını düzelten bizim zengin cerrah vardı.hemen adamların yanına gidip yaşayıp yaşamadıklarına bakmak için eğildm. yüzümü kızlara çevirmemiştim.neden bilmiyorum.

Yaşadıklarını öğrendikten sonra o bana tanıdık gelen ses yine konuştu.

"Merak etme öldürmedim!"

Kafamı bunu diyen kişiye çevirdiğimde bana şaşkınca bakmam bir olmuştu.yüzümde maske olduğu için tanımadığı çok açıktı.

O melis'di 10 yıl boyunca beklediğim ama kızgın olduğum aşık olduğum kızdı.o kadar güzelleşmişti ki onu tanımam zor olmuştu,nasıl bir insan böyle bir değişim yaşayabilirdi.

"Sana diyorum!Bana bakmayı kes artık"

Ayağa kalktım ve gözümden bir yaş süzülmesi bir olmuştu. melis'in yanındaki dipet kıza baktığımda doğa olduğunu gördüm.artık herşey kesindi.Ona sarılmayı çok isyordum. ama bunu yapamayacak kadar kızgındım ona. Onu öpmek istesrmde yapamazdım hiç bir şey yapamazdım çünkü kalp acım buna izin vermiyordu.ayağa kalkıp dolan gözlerimi elimin tersiyle sildim.çok değişmiştim,artık eski tae yoktu.ama hala onu seviyordum.

Arkamdan ikiside çıktı.ve merdivenlerden inip baş hekim ve eun seok'un olduğu masaya oturdular.

Hemen erkekker tuvaletine girdim ve jungkook'un telefonunu tuşladım.ama açmıyordu. Elimi lavabonun koluna koyup aynaya baktım.Artık getçekten ağlıyordum.ama içeri gidip onunla tekrar konuşmayı o kadar çok istedim ki!bu yüzden gzö yaşlarımı silip merdivenlerden indim.Ve masaya oturdum.

"Evet bizim en iyi cerrahımız kim taehyung"

Başhekimin beni tanıtmasıyla üçünün de gözü bana kaymıltı özellikledr melis'in.

"Benim dışarı çıkmam gerek.biraz hava alıcam"

Masadan kalktı ve bende onun prşinden hızlıca kalktım.maskemi çıkarıp yere fırlattım arkamdan grlen eun seok ve bağıran baş hekim.yokluğumu kapatmak için susmuştu.

Restourantın kapısına gelince hızlı adımlarla yürüyen melise doğru gelen arabayı farkep onu kolundan tutup kendime doğru çevirdim.aramızda bir santim den az mesafe vardı.kafasını yukarı kaldırmasıyla gözlerinin dolması bir olmuştu.

"Dikkat et seni kaybetmeyi bir kere daha kaldıramam!"

Dememle onu göğsüme yasladım ve oda elini belime doladı.

Bir kaç dakika sessiz kaldığımız o dakikalar içinde herşey çok sessizdi.arabaların sesini bile duymuyordum.

Bir kaç dakika sonra

Arkamdan gelen ağlama sesiyle bir taksiye binen kız ın eun seok olduğunu anladım ama phiç umrumda değildi.

"ikimizede böyle bir şey yaşsttığım için kendimdrn utanıyorum."

"10 yıldır seni brkliyorum brn bit özürle srni adla affrtmiycem ama şuan bu anın mutluluğunu yaşamak istiyorum."

dememle kendime onu daha çok yaklaştırmıştım.