ᴍʏ sᴇxʏ sᴛᴇᴘʙʀᴏᴛʜᴇʀ | 𝐉𝐤 𝐆𝐫 𝐅𝐅 ✔ [𝐁𝐞𝐢𝐧𝐠 𝐄𝐝𝐢𝐭𝐞𝐝]

Κεφάλαιο 17

Εγώ: Πτήση προς την Αθήνα.. Αποχωρεί στις 23:00.. Τέλεια.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κοίταξα το ρολόι μου. Ήταν εννέα και δέκα και σκέφτηκα τον Jungkook, ο οποίος στεκόταν έξω από το σπίτι, παρακαλώντας να μπει απεγνωσμένα.  Λογικά δεν θα είχε κλειδιά, και μετά από όλη αυτή την κατάσταση, ελπίζω να περιμενει πως δεν θα τον αφήσω να μπει. Ας παει στην Jieun, αφού εχει τοοοσο καλή σχέση μαζί της.

Πήρα την βαλίτσα μου και άρχισα να μαζεύω να πράγματα μου. Πέρασε μισή ώρα όταν τελείωσα με αυτά και βάφτηκα ώστε να μην φαίνονται τα λεκιασμένα μάγουλα μου, ενώ άλλαξα τα βρεγμένα ρούχα μου σε ένα απλό μαυρο τζιν και μια λευκή μπλούζα.

Κοίταξα έξω από το παράθυρο.. Έβρεχε αρκετά. Έψαξα να βρω μια ζακέτα και αφού την βρήκα έκατσα στο κρεβάτι μου και αρχισα να σκέφτομαι ξανά. Αν βρέχει έτσι και ο Jungkook ειναι έξω..

Δεν πρέπει να τον λυπηθώ. Ακριβώς. Του.. Του αξίζει.

Δέκα παρά τέταρτο ακόμη. Άρπαξα το κινητό μου και έκλεισα την θέση μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα, ελπίζοντας να υπάρχουν ακόμα διαθέσιμες θέσεις. Πέρασα τα στοιχεία μου και τα πλήρωσα με.. Την κάρτα του πατέρα. Δεν νομίζω να τον πειράξουν χίλια ευρώ από τα δισεκατομμύρια που έχει..

Σε αυτή την σκεψη γέλασα με τον εαυτό μου. Μερικές φορές το χιούμορ βοηθάει, ακόμα και στις χειρότερες καταστάσεις.

Όταν όμως τελείωσα με το επιτυχές κλείσιμο της θέσης μου, άρχισαν να μου έρχονται εκατοντάδες μηνύματα από τον Kook και όχι μόνο, αλλά και από τους υπόλοιπους BTS. Μάλλον έμαθαν τα δυσάρεστα νέα. Δεν μπορούσα να τα αγνοήσω καθώς ερχόντουσαν δέκα-δέκα, αλλά προτού όντως ανοίξω κάποιο, έβαλα το κινητό μου σε πτήση και στο αθόρυβο.

Χαμογέλασα στον εαυτό μου και στάθηκα στα ποδια μου. Δεν είμαι και η καλύτερη στις αποφάσεις τελευταίας στιγμής και γνωρίζω πως θα το μετανιώσω μα.. Δεν υπάρχει τώρα γυρισμός. Ήρθε η ώρα να φύγω.

Πήρα την βαλίτσα μου και την τσάντα μου έχοντας μέσα όλα τα απαραίτητα πράγματα, καθώς τα έλεγα όλα μια τελευταία φορά ώστε να σιγουρευτώ πως δεν ξεχάσω τίποτα και ξεκλείδωσα την πόρτα για να βγω.

Από μέσα μου ήλπιζα ο Jungkook να είχε φύγει απο την πόρτα. Μόλις γύρισα τα κλειδιά και βγήκα έξω, παρατήρησα πως στην βρεγμένη πόρτα, υπήρχαν κόκκινοι λεκέδες.. Κοκ- αίμα?

Ξαφνικά με έπιασε η κοιλιά μου από το άγχος. Γιατί εχει αίμα η πόρτα?!

Άρχισα να ξανασκέφτομαι το όλο θέμα. Κάνω την σωστή απόφαση? Μάλλον όχι. Όμως δεν μπορώ να ζήσω στο ίδιο σπίτι με τον άνθρωπο που έκανε κάτι τέτοιο σε μένα.. Στην.. Όχι Υ/Ν. Όχι κοπέλα του. Δεν ήσουν και ποτέ δεν θα είσαι.