ᴍʏ sᴇxʏ sᴛᴇᴘʙʀᴏᴛʜᴇʀ | 𝐉𝐤 𝐆𝐫 𝐅𝐅 ✔ [𝐁𝐞𝐢𝐧𝐠 𝐄𝐝𝐢𝐭𝐞𝐝]

Κεφάλαιο 20

Έχουν περάσει δύο εβδομάδες από τότε που γύρισα Ελλάδα. Η μητέρα μου νομίζει πως είμαι ακόμα Κορέα, δεν έχει υποψιαστεί κάτι όταν με παίρνει τηλέφωνο.

Ο Jungkook... Συνεχίζει να με παίρνει τηλέφωνο και να μου στέλνει μηνύματα, το ίδιο και όλοι οι φίλοι του. Δεν έχω θάρρος και δύναμη να απαντήσω κάτι από αυτά, έχω πεισμωσει και δεν απαντώ γενικά σε τίποτα.

Ο μόνος άνθρωπος που στέκεται αυτήν την στιγμή δίπλα μου είναι ο Jun. Ποιος θα έλεγε πως αυτός που κάθισε μαζί μου στο αεροπλάνο, θα γινόταν φίλος μου και θα βγαίναμε βόλτες. Ναι, ακριβώς τώρα, βρίσκομαι σε ένα πάρκο μαζί με εκείνον.

Μιλούσαμε ωραία και καλά ενώ καθόμασταν ήσυχα στο παγκάκι. Οικογένειες περνούσαν από εκεί και έλεγαν "τι ωραίο ζευγάρι που είναι!" Κοκκίνιζα κάθε φορά. Δεν ξέρω για τον Jun, κοιτούσα κάτω οπότε ζεσταινόμουν.

Jungkook's P.O.V

Έφτασα επιτέλους. Θα την βρω δεν μπορεί, εδώ θα είναι! Αυτές τις ημέρες είχα τρελαθεί τελείως. Το κεφάλι μου πονούσε, μέχρι και πυρετό ανέβασα! Μου λείπει παρά πολύ. Δεν γίνεται να την χάσω. Όχι τότε, ούτε τώρα.

Έκλεισα δωμάτιο σε ξενοδοχείο και θα μείνω εκεί για όσο χρειαστεί. Κατέβηκα με το ασανσέρ του ξενοδοχείο στο ισόγειο και πήρα ταξί να με πάει σε ένα πάρκο που ήξερα εκεί κοντά.

Όταν έφτασα, έδωσα τα λεφτά στον οδηγό και βγήκα τρέχοντας μπας και την δω εκεί. Δεν φαντάστηκα ότι θα σε έβρισκα τόσο γρήγορα. Δεν περίμενα πως ήταν τόσο εύκολο. Αλλά ξέρω ότι πρέπει να παλέψω, να δώσω αίμα ιδρώτα και δάκρυα για να την πάρω πίσω.

Την είδα να κάθεται σε ένα παγκάκι μαζί με ένα αγόρι... Ζήλεψα. Τα παιδιά δεν είχαν δίκιο. Τελικά με αντικατέστησε. Τόσο γρήγορα. Ένα σκουπίδι. Αυτό είμαι. Της δίνω όλη μου την αγάπη, ναι δεν λέω την πλήγωσα, αλλά έτσι μου την επιστρέφει? Πάει με άλλους?

Δεν άντεξα άλλο. Πήγα εκεί και ξεροβηξα. Γύρισαν και με κοίταξαν και οι δύο.

Υ/Ν's P.O.V

Δεν - το - πιστεύω... Ήρθε και με βρήκε. Όχι τόσο γρήγορα Kookie, αν νομίζεις ότι έτσι γρήγορα συγχωρώ εγώ τον κόσμο.

Jungkook: Σας διακόπτω κάτι?
Jun: Jungkook?! Τι κάνεις εδώ?!?!

Πώς...? Ξέρει ο ένας τον άλλο..? Καλά δεν νομίζω να μας ενδιαφέρει πολύ αυτό αλλά πρέπει και εγώ να με υπερασπιστώ τώρα.

Εγώ: Ναι Jungkook, μας διακόπτεις την συζήτηση.
Jungkook: Υ/Ν σε παρακαλώ, μπορείς να με ακούσεις? Άσε με να σου εξηγήσω ότι έχει συμβεί! Σε ικετεύω! Δεν είναι έτσι όπως νομίζεις!
Εγώ: Πολύ αργά Jungkook, δεν νομίζω να πιστεύεις ότι εγώ συγχωρώ τόσο εύκολα έτσι?
Jungkook:...
Εγώ: Από σήμερα Jungkook, θα βλέπεις τον κακό μου εαυτό, αν με ξαναδείς δηλαδή, λίγο αδύνατον.. πάμε Jun!