Kailan ba kita makikita ulet? Pinipilit kong kalimutan ka pero naging bahagi ka pa rin ng buhay ko. Naging malawak ang espasyo mo dito sa puso ko. Isang kang nakaraan na kahit na anong pigil ko ay hindi ka nawawala dito sa isipan ko lalo na sa puso...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
PEONYLISHIANCATAPANG
________________________
Clem's POV
Naghahakot ang mga kapwa ko sundalo ng mga karton habang sila'y nagsisikantahan at nagsisitawanan samantalang ako naman ay may hawak na papel at tsinitsek ang mga bagong equipments.
Dumating ang mga ito galing Maynila at gagamitin namin 'to sa mga rebelde.
"Iba talaga ang legs na kanta". Narinig kong sabi ni Amar kay Austin.
"Kayong dalawa tumulong pa kayo". Sabi ko habang may bitbit na rin akong karton na dadalhin ko sa gusali.
🎶 Po po po pogi naming nakakasilaw
Po po po pogi naming nakakatunaw
Po po po pogi naming nakakaaliw
Po po po pogi naming nakakalusaw
Pooooogggggii 🎶
Pagkabalik ko ay, "Isa pa!". Tawang-tawang sabi ni First Lieutenant Dooma.
🎶Po po po pogi naming nakakasilaw
Po po po pogi naming nakakatunaw 🎶
Huminto ako sa pagkanta at pagbubuhat ng karton dahil sinabihan ako ni Sage na pinatawag ako ni Major Delicana.
🎶(Po po po pogi naming nakakaaliw
Po po po pogi naming nakakalusaw) 🎶
Tumakbo ako papunta sa opisina niya. Nang makarating ako ay sumaludo ako pero hindi tumayo si Major Delicana at seryoso lang siyang nakatingin sa'kin.
