Bölüm 10

5.3K 405 21
                                    


Tamamen istem dışı bir gülümseme peyda oldu yüzümde. Dört arama ve beş mesaj vardı. Hemen kimden olduklarına baktım. Biri yabancı bir numaradandı diğerleri ise Murat ve Mustafa abidendi. Sonrada mesajlara girdim heyecanla!

Evet, evet, evet, evet....

Hemen girip numarasını kaydettim ve mesajları okumaya başladım.

"Numaramı kaydet örgülü? Ben Bekir 😊"

Ya ama çok tatlı ya! Gülümsemekten yanağım ağrıdı. Annem fark ederse işkillenir diye azıcık çeki düzen verdim yüzüme ve devam ettim okumaya.

"Annen nasıl? Bir sıkıntı çıkmadı değil mi?"

Ay canım, nasılda düşünüyor anacığımı.... Hemen diğerine geçtim.

"Ben bütün gece aşağıda bekleyeceğim haberin olsun. Gece sigara içmeye dışarı da çıkarsın sen şimdi. Eğer arayıp haber vermezsen ve ben fark edersem ki emin ol fark ederim; vay haline örgülü!"

Kıkırdadım dayanamayıp. Korumacı mı ne? Tam diğer mesaja geçiyordum ki annem;

"Kız sen neden gülüyorsun öyle gizli gizli, söyle de beraber gülelim." Vallahi fark etti.

"Esra işte anne car car konuşuyor ona gülüyorum." Dedim ve mesajlarıma döndüm.

"Sen yemek de yememişsindir şimdi bu tantanada. Bende acıktım. Yatır anneni de gel doyurayım seni :)"

"Bir saat oldu sesin çıkmadı hala!"

Ayıp oldu canım adama, hemen cevap yazdım.

"Selam. Yeni okudum mesajlarını. Kusura bakma anca fırsat bulabildim. Sorularına gelince; ilk olarak numaranı kaydettim merak etme😊 ikinci olarak, annem iyi sorduğun için sağol ve üçüncü olarak da bende çok açım, gerçekten fırsat olmadı yemek yemeğe😊"

"Tamam o iş bende, sen yatır anneni ve gelmeden önce haber ver."

"Tamam görüşürüz" yazdım ve birden bir aydınlanma yaşadım.

Resmen randevulaştım adamla inanamıyorum. Ne yapıyorum ben böyle? Ama engelde olamıyorum kendime. Daha önce Sait ile beraberken hiç böyle heyecanlanmamıştım. Bekir ne söylese içim kıpır kıpır oluyor. Yok ben hoşlanıyorum herhâlde bu adamdan, yoksa ne bu tepkiler böyle canım.

Peki ne yapacağım yanına gidince? Hemen de balıklama atlanmaz ki azıcık ağırdan satayım kendimi değil mi. Gerçi babamla olan sohbetten sonra ne kadar ağırlığım kaldı oda tartışılır. Ah baba ah!

Acaba oda benden hoşlanıyor mu? İyice aptallaştım bende ya bir şey hissetmese bu yaptıkları ne peki? Canım en azından ilgi duyduğu kesin. Yoksa beş ay neden durağı seyretsin ki değil mi?

Peki ne yapacağım? Nasıl davranacağım? Sakin olmam lazım, sakin olmam lazım, sakin ol, sakin ol...

Yok böyle de olmuyor. Tırnaklarımı da kemirmeye başladım. Benim ihtiyacım olan; tabi ya! Esra...

Bana Esra lazım, ona anlatmam lazım, şimdi mesaj atarsam beynimi yer benim. Yarın konuşayım en iyisi. Ama şimdi ne yapacağım o zaman. Yok Esra' ya yazıyım en iyisi. Bir akıl versin bana, lakin bende hiç kalmadı...

Yanaklarım cayır cayır yanmaya başladı elimin tersiyle yanaklarıma bastırdım biraz ferahlamak için. Bir işe yaramayınca da lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Sonra içeri geçip Kanepeye çöktüm tekrar ve gözlerimi kapattım biraz kafamı toplamak için.

ÖRGÜLÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin