YAZARIN GÖZÜNDEN
"Ne kadar seviyorsun mesela?"
"Mesela şuan gece ama o uyanıksa benim güneşim hala batmamış demektir" düşünceli bir bakış attı deren sonra döndü ve tekrar araladı dudaklarını
"tanışmayı çok istiyorum ama çokta yorgunum"
"Yemek yedikten sonra uyuyabilirsin" çağatay saatine baktıktan sonra gel işareti yaptı kız kardeşine ve merdivenlerden inmeye başladı kardeşi tıpkı küçükken yaptığı gibi koşa koşa indi merdivenleri sonra mutfağa yöneldi ve tanımadık bir sima ile karşılaştı elini uzattı
"Deren ben"
"Hayal, tanıştığıma memnun oldum"
Gülümsedi deren sonra ellerine birer tabak alıp masaya ilerlediler. Her ikiside evdeki yardımcılara yüklenmeyi sevmezlerdi kendi işlerini kendileri Kendileri yapar kimseye rahatsızlık vermek istemezlerdi onların aksine birde hale vardı evde tüm işlerini yardımcılara yüklerdi. Herkes sofraya oturduğunda hayal ve derenin arasında bir sohbet geçmişti ve halenin bu konuşmadan rahatsız olduğu bariz ortadaydı
"Hep gittiğim bir kitapçı vardı abim belki göstermiştir kitaplar gerçek bir efsane"
"Görmeyi çok isterim"
"O zaman yarın beraber gideriz"
Hayal gülümsedi derene hale ise bir homurtu çıkardıktan sonra araladı dudaklarını
"Çok sıkıcı"
"Senin gerdanlıklara gösterdiğin ilgiyi biz kitaplara gösteriyoruz biraz öyle düşün" derenin söylediği sözler onu bozsada umursamıyormuş gibi yapmakla yetindi akşam yemeğinden Sonra hayal ve deren çatı katına çıktılar kiremitlerin üstüne oturup denizi izlediler laf lafı açtı birbirlerini tanıdılar. Hayal küçükken hep bir kız kardeşi olsun isterdi. Deren ona çok benziyordu keşke kız kardeşim olsaydın diye geçirdi içinden
"bence yaşamak çok güzel"
Hayal başını olumsuz anlamda salladı sonra dudaklarını araladı
"yaşamak kadar boktan birşey yok bence"
Derin bir nefes aldı sonra
"çalışmadan bir evin yok, su yok,yemek yok, eğer iyi bir maaşın yoksa eğlenmekte yok yani bence dünyaya sadece acı çekmek için gelmişiz"
"bardağın dolu tarafından bak"
Arkadan gelen sese baktı hayal gözleri dolu doluyken yutkundu ve tekrar araladı dudaklarını
"dolu tarafı mı var?"
Deren gülümsedi abisi yavaş yavaş yanlarına gelirken deren sessizliği bozdu bu sefer
"Daha önce buraya çıkmış gibisin"
Hayal acı acı gülümsedi çağatay tedirgin bir halde hayal'e bakmayı sürdürürken hayal parmaklarıyla çatının diğer ucunu gösterdi
"Tam şurda--"
"Birlikte oturuyorduk"
hayal kafasını salladı. Çağatay derenin bunları öğrenmesini istemiyordu.
"Hayır, tam orda intihar etmeye çalıştım"
"Sonra çağatay geldi"
"Tam şurda 'beraber atlayalım' dedi"
"Tam şurda sıkı sıkı sardı beni"
Hayal cümleleri toparlamakta oldukça zorlanıyordu kelimeler boğazında düğümlenirken çağataya bakıp gülümsemeye çalıştı Deren uykusunun olduğu bahanesiyle odasına gitti hayal kiremitlere boylu boyunca uzandı. Çağatay hayal'e olan hisleri için araladı bu kez dudaklarını
"Seni bilmem ama ben sana fena aşık olmuşum"
Ses gelmedi
Çağatay arkasını döndüğünde hayal'i uyurken buldu onu kucağında taşırken Deren ve hale'yi gördü odanın kapısını açtıktan sonra hayal'i yatağa bıraktı. Dışarda hale'nin olmasını bahane bularak kıvrıldı yatağın diğer ucuna
Hayal ertesi gün kahvaltıdan sonra ağır adımlarla odasına ilerledi merdivenlerden çıkarken boylu boyunca cam olan duvardan dışarı baktı. Önce gözlerini kırpıştırdı sonra geriye doğru bir adım attı ayağı kayınca bileğindeki sızıyla merdivenlerden indi ayağına hemen bir ayakkabı geçirip sokak boyunca ilerledi, ilerdeki sokağa da baktı arka caddeyede ama en ufak bir iz bulamadı ama emindi gözleriyle görmüştü ilaç kullanımı da bitmişti neydi bu şimdi? aklının ona oyunlar oynadığını düşünerek eve geri döndü çağatay ona bakarken hayal sıkı sıkı sarıldı. Sonra gözlerinden bir damla yaş düştü "onu gördüm buradaydı dışarıdaydı" çağatay'ın yüzü düştü Batuhanla ilgili şeyler duymak onu rahatsız ediyordu.hayal merdivenleri çıkarken durup dışarıyı gösterdi
"Tam Buradaydı"
"Değildi"
"Ama-"
"Sen burda birini görüyor musun?"
Hayal çağatay'a sarıldı sonra tekrar dışarı baktı. iki çift göz dışarı öylece bakarken farklı bir çift gözün onları izlediğinden bir haberdi.
