İstanbul

9. bölüm İlk öpücük

Deniz
Hava güzel olduğu için dersimi bahçede çalışmaya karar verdim. Ama gece olduğundan dolayı biraz serindi. Oyüzden üzerime bir kapşonlu geçirdim. Bir puf koltuğa oturup test kitabından sorular çözmeye başladım. Gözlerim ağrımaya başladığı için biraz gözlerimi dinlendirmek için gözlerimi kapattım ve puf mindere yayıldım.

2 saat sonra......
"Ah bebeğim! Tutamazsam elini zamansız her bi yaşta hevesim kalır derin yaramsı" duyduğum sesle irkilerek uyandım. Her yanım tutulmuştu. Etrafıma biraz bakınınca rüzgarı gördüm. Doğru düzgün yürüyemiyodu bile. Bu hali okadar komiktiki. Yardımetmek için yanına gittim. Kolunun altına girerek ona destekolmaya çalıştım. Bir iki adım atınca durup kolunu çekip bana döndü. Hafifçe yüzüme eğilip"Çirkin. Senin burda neyşin var?" Dediğinde çok yakınolduğmuz için kendimi geri çektim. "Abim iş için yurtdışına gitti. Evde tek kalmıyım diyede beni buraya yolladı." Acaba ben bir ayyaşa neden açıklama yapıyorum. "Hımm." Dedi dudaklarını büzerek. "Neyse hadi odana götürelim seni." Deyip tekrar kolunun altına  girip destek verdim. Odasına geldiğmizde birinin buraya doğru geldiğni görünce telaşlaşla onu odanın içine itip kendimde içeri girdim. Adım sesleri uzaklaştığında derin bir nefes alıp verdim. "Senin sarhoşluğun yüzünden benim başım yanıcaktı. Kardeş bukadar içcek ne var. On çocuklu bir aile babasımısın? Şirketmi yöne-" sözümü yarıda kesildi. Çünkü dudaklarıyla dudaklarımı örtmüştü. Dudakları çok yumuşaktı. Dona kalmıştım. Hiç berşey yapmadan öpmesine izin veriyodum. Bir kaç saniyelik öpücük bana saatler geçmiş gibi hissettirmişti. Dudaklarını benden çektiğinde derin nefesler alıp verdim. Ğöğüsüm heycandan inip kalkıyodu. İlk öpücüğümün böyle gitceğni tahmin etmezdim. Yatağa düştüğünde sızdığnı farkettim. Bir kaç saniye yerimde öylece durduktan sonra odadan çıktım. Şuan inanamıyodum. Muhtemelen sabaha bunu hatırlamıcaktı bile. Ama ben heycanlanmıştım.

Ramon
Beni odaya bırakıp gittğinde rahat bir nefes almam gerekirken içimi kötü bir his kapladı. Kapı hızla açıldığında içindeki hissin doğru olduğnu anladım. Dibime kadar gelip saçımı sertçe çektiğinde bir çığlıkattım. "Bunlar ne?" Dediğinde eline baktım. Ne? Bunları nasıl bulmuştu. Benim hamile kalmamak için aldığım hapları gardrobun en uç köşesine saklamıştım. Gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Tek korumamıda kaybetmiştim. Ona cevap vermeden sadece ilaçlara bakıyodum. "Oyüzden mi bizim bebeğimiz olmuyo?" Diyip dahada sert çekti. "Olduda noldu?" Dedim sinirle. Şuan korkudan ölüyodum. Ama yinede konuşmaktan geri durmuyodum. "Bundanda beni sorumlu tutuyosun diğmi. Senin hiç şuçun yok. Uslu uslu dursaydın onu kaybetmicektik." Diyip tokat attı. Kafamı kaldırıp yüzüne öfkeyle baktım. "Eğer yaşasaydı evden dışari çıkamıcaktı, okula gidemicekti, annesinin dayak sesleriyle büyicekti." Diye bağırdığımda daha da öfkelendi. Bu sözlerimin bana falıya mal olcağmı bilsemde çenemi  kapatamıyodum. Kemerini çıkarttığında ne olucağnı farkedip acıya kendimi hazırladım. Sonuçta kaçamıcaktım. Sertçe sırtıma vurduğunda sesli bir şekilde inliyodum. Bunu bütün otel duysada yardım eden yoktu. Sırtım kan içinde kalmıştı. Bayılmak üzereydim. Beni kaldırıp yatağa fırlattı. Engel olmak istiyodum ama gücüm yoktu. Bir kaç saniye sonra karan lığa teslim oldum. Herzamanki gibi.

Deniz
Sabaha kadar uyuyamamıştım. Hala öpücüğün etkisindeydim. Gözlerimi sonuna kadar açıp kapattım. Saat altıya geliyodu. Ben uyuyamığcamı anlayıp abimi aradım.

Alo abi.

Abicim. Bi sorun mu var?

Yok. Geldinizmi onu sorcaktım.

Öğlen on ikide biniyoruz. Aslında dün gelcektik ama hava koşulları izin vermedi.

Hımm.

Ha buarada okulu asıp bizim yanımıza gelmek yok.