ARAYI YAPAN ADAM

A.Y.A - 14

Sevilen Adam (Luhan)

Salona geçip son defa hazırladığı masaya baktı sevilen adam. Her şey istediği gibi yerli yerindeydi. Ama yine de bir şeyler eksik geliyordu ona. 

Mutfağa gidip dilimlenmiş ekmeklerin bulunduğu sepeti de alarak tekrar salona geçti. Sepeti masanın en köşesine bıraktıktan sonra aynanın karşısına geçip kendine bakmaya başladı. 

Heyecanlıydı sevilen adam. Sanki bu ilk buluşması gibi hissediyordu. Daha önce hiçbir yaptığı yemeğe bu kadar özen göstermemişti. Diğerinin hayatını ne kadar deştirdiğini anlamıştı.

Çalan kapıyla aynanın karşısından çekildi. Saati kontrol ettikten sonra yürüyerek kapıya gitti. Daha gelmesine biraz daha vardı ama belki de erken gelmek istediğini düşünmüştü.

Anahtarı çevirip kapıyı açtı yavaşça. Ama beklediği kişiyle karşılaşmamıştı. Onun yerine kendisinden uzun ve şu an en son görmek isteyeceği bir beden duruyordu karşısında.

"Ne işin var burada?"

"Seni görmem gerekiyordu Luhan."

"Sana beni rahatsız etmemeni söylemiştim."

"Ben de sana beni hep rahatsız ettiğini söylemiştim Luhan."

"Evimi nasıl buldun?"

"Takip ettim."

"Sapık mısın? Benden ne istiyorsun?"

"Beni evine davet edersen açıklarım."

"O zaman gerek yok. Şimdi gidersen sevinirim."

"Gitmek istemiyorum."

"Polis çağırırım."

"Yapmayacağını biliyorum."

"Deneyelim istersen."

Gözlerini kısarak kapının kolundaki elini çekip cebindeki telefonunu aldı sevilen adam. Amacı sadece korkutup kaçırmaktı ama pek de işe yaramış gibi gözükmüyordu. Tam tuşlara basacağı sırada karşısındaki tarafından çekildiğini hissetti. 

Şimdi diğerinin kolları arasındaydı.

Hızlıca kollarını inatla daha da sıkı yapmaya çalışanı itmeye çalıştı sevilen adam. Ama kendisinin zayıf kollarına kıyasla diğeri daha güçlüydü. Bir kere daha uğraştı, bu sefer birazcık da olsun gevşetebilmişti diğerinin kollarını.

"Deli misin sen ya? Hangi hakla bana sarılırsın?"

"Bazı şeylerden emin olmam gerekiyordu. Şimdi gidiyorum Luhan. Güzelce dinlen."

Sinirli bir şekilde kapısının önünde kalmıştı sevilen adam. Hangi hakla onu takip edebilirdi ki? Kendisini rahat bırakmasını istediğini açıklamıştı hâlbuki ona.

Hala üzerindeki şokla kapıyı kapattı sevilen adam. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Banyoya geçip kış olmasına rağmen buz gibi suyla yüzünü yıkadı. Bu bile rahatlamasına yetmemişti. 

Banyodan çıkıp pencerenin önüne geçti. Hafifçe beyaz perdesini araladı. Görmek istediği karşısında değildi ama sanki varlığını buradan hissedebiliyordu. Ona ihtiyacı vardı. Elini kaldırıp ordaymışçasına penceresine dokundu. Ne kadar istese de yoktu karşısında aradığı.

Geriye dönüp saate baktı. Çoktan gelmesi gerekiyordu şimdiye kadar. Sadece birazcık geç kaldı diye düşündü sevilen adam. 

Onu bekleyecek bir sürü vakti vardı.