Sevilen Adam (Luhan)
Uyanmak istemese de soğuğu hissettiğinde yavaşça gözlerini açtı sevilen adam.
Hala gözleri uykuluyken doğrulup açık olduğunu düşündüğü pencereye baktı ama kapalıydı. Sonra üstünün açık olduğunu gördü. Bütün yorganı yanındaki üstüne çekmişti. Neden üşüdüğünü anlaması zor olmamıştı.
Yatakta biraz daha ilerleyip diğerinin beline sıkıca sarıldı. Eğer tüm yorganı üstüne çektiyse buna hakkı olduğunu düşünüyordu. Başını göğsüne yasladıktan sonra havanın artık soğuk olmadığını hissetti. Sıcaklığın kaynağını bulmuştu.
Gözlerini kapattıktan sonra ne kadar daha ne kadar uyuduğunu anlayamadan yanındakinin kıpırdanmasını hissetmişti sevilen adam. Hafifçe gözlerini araladı ve kendisine bakan bir çift kısık gözle karşılaştı.
"Uyanmışsın Sehun."
Gülümseyerek diğerinin neredeyse açılmamış gözlerine dokundu sevilen adam. Yeni uyanmış olsa da hala göz alıcıydı.
"Ve sen de uyandın. Rahat uyudun mu?"
"Bunu benim sormam lazım. Sen rahat uyudun mu?"
"Sanırım ama fazla sıcaktı."
"Gerçekten mi? Bir düşün acaba neden?"
"Sen yanımda olduğun için mi?"
"Hayır, tüm yorganı üstüne çekmişsin."
"O yüzden mi bana sarıldın?"
"Evet, üşümüştüm."
"Ah o zaman sürekli yorganı kendime çekebilirim."
Yanakları kızararak yatakta doğruldu sevilen adam. Kalkıp temiz hava almak için pencereyi açtı. Kendisini karşılayan soğuk dalgayla bir anda geri çekilmişti. Arkasına döndüğünde diğerinin çoktan yanına gelmiş olduğunu gördü.
"Luhan bugün hava daha bir soğuk gibi, gün boyu bana sarılman lazım sanırım."
Uzanıp diğerinin gülen yanaklarını sıktı sevilen adam. Bu haliyle bile küçük çocuktan farksızdı onun için.
"Hadi kahvaltı yapalım. Açlıktan ölmek istemiyorum."
"Akşamki yemeklerin tadı hala ağzımda, sanırım bundan sonra başka yemek tatmak istemiyorum."
"Tamam, söz sana hep onlardan yaparım ama şimdi kahvaltı hazırlayalım."
"Sanırım şimdi benim hünerlerimi gösterme zamanım, ne dersin Luhan?"
Seven Adam (Sehun)
Diğerinin elinden tutup mutfağa yürümeye başladı seven adam.
Dün yediği yemeklerden sonra kendisi de onun için güzel bir şeyler hazırlamak istiyordu. Belki diğeri de onun yaptığına hayran kalabilirdi. Bunun düşüncesi bile mutlu olmasına yetmişti.
"Ne yapacaksın Sehun?"
Etrafına bakıp ne yapabileceğini düşündü seven adam. Basit bir şey yapmak istemiyordu. Sonra aniden aklına gelen fikirle gülümsedi. Annesinin her zaman yaptığı patatesli yumurtadan yapabilirdi.
"Annemin her zaman yaptığı patatesli yumurtadan yapmayı düşünüyorum."
"Oh, patatesi severim. Neler gerekli?"
Malzemeleri hazırladıktan sonra bir sandalye alıp tezgâhın kenarına koydu seven adam. Böylece diğeri onu yemek yaparken izleyebilirdi. Askıdaki mutfak önlüğünü alıp üstüne geçirerek arkadan bağladı. Onunla aynı önlüğü paylaşmak bile heyecanlanmasına yetmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAYI YAPAN ADAM
FanficSevdi seven adam. Yıllarca bekledi sevilebilmek için... Sevildi sadece sevilen adam. Yıllarca sevildi, sevebilmek için... -exojjangyeol