Maniego Series: When Love And Hate Collide

Chapter 27

Falls.

"K-Klio..."

Anya was wincing in pain. Tutop ang puson na sinubukan niyang tumayo sa kama ngunit nanlambot lang ang kanyang tuhod. It's the time of the month again. First time niyang makakaranas niyon na kasama ang binata. Matapos nilang magkaayos sa hacienda hindi na siya nilubayan nito. He even went out of his way of moving in with her. Iyon ay sa kabila ng mariin niyang pagtutol dahil nakakahiya sa pamilya nito. But Klio will always be Klio, right? Kahit ayaw niya o mali, ipipilit nito.

"Baby? What happened?"Klio rushed to her side, wearing his hiking attire. Siya nalang talaga ang hinihintay nito upang makaalis na sila.

"D-Dysmenorrhea."

"Oh..Shit! What should I do? Dalhin na ba kita sa ospital? Should I let them confine you?"

Sa kabila ng panghihina nagawa niyang tampalin ng mahina ang noo nito. "Silly. Just give me a paracetamol please or any pain reliever, I'm afraid hindi ako makakasamang makipag-hiking sa inyong magkakapatid just tell them that I'm not feeling well okay?"

Excited na excited pa naman sila dahil may balak silang magha-hiking kasama si Kenito at Kendra ngunit bigla siyang dinatnan kaya wala siyang choice kundi magpaiwan. They better go without her. Matagal ng planado lahat.

"Oh, okay! Higa ka lang ako bahala sayo."

Mayamaya nga dala-dala na nito ang isang aspirin at isang basong tubig. He made her lie down on her bed, may paghimas pang nagaganap sa buhok niya habang bumubulong ito ng soothing words dahil doon nakatulog siya.

When she woke up inaasahan niyang nakaalis na si Klio upang sumama sa hiking ngunit laking gulat niya nang makita ang binatang pumapasok ng silid bitbit ang isang tray ng umuusok na pagkain. Kung kanina ay nakapang-hiking ito, ngayon ay nakapagpalit na ito ng damit.

"K-Klio? What are you still doing here?"anas niya. Nabawasan ang pananakit pero naroroon pa rin. Basta first day, kalbaryo sa kanya.

Inilapag muna nito ang tray sa bedside table bago siya dinaluhan. "You don't expect me to still leave while you lay here in pain, right? I've talked to Kendra, ang sabi ko sila na lang umalis."

"And?"Hopeful siyang tumuloy nga sa plano ang magkapatid. She didn't want to be a spoil sport ruining their supposed to be adventure.

Cute na napakamot sa ulo si Klio."Of course, they didn't go. Hintayin nalang daw nilang gumaling ka saka tayo aakyat ng bundok."

"Aw. Pakisabi sorry. I really wanted to go pero... I better call her later. Nakakahiya din kay Kenito. He cleared his schedules for us."

"'Wag mong isipin ang kapatid ko palagi iyon may free time. Ang mabuti pa kumain ka muna ng lunch, I've made chicken soup for you."

Napansin niyang medyo dumilim at nag iba ang mood ng binata pagkabanggit niya kay Kenito. She just shrugged his shoulder mukhang kay Klio napunta ang supposedly topak niya.

"Ahm, ang sarap! Ang galing mo na talagang magluto."she beamed to clear the air between them.

"Yeah? Ubusin mo 'yan. Ayokong may matitira."he commanded as if he were talking to a little kid.

Naghimagsik naman ang kalooban niya. Why is he angry now? May nagawa ba siya o nasabing mali?

"Ayoko na."

"Anya. Wala pang kalahati ang nakakain mo."

"Ayoko ng kumain dahil nararamdaman ko galit ka. Klio kung labag sa kalooban mo ang pag aalaga mas mabuti pa itinuloy ninyo na lang ang hiking. Hindi iyon ganitong kaharap nga kita pero nakabusangot ka."Must be her hormones talking right now. Wala sa personality niya ang mag whine o mag inarte but right now hindi niya mapigilan ang sarili.