ÇIKMAZIM

2.Bölüm♡

"Çok merak ettim seni."
"Merak edilecek bir şey yok sadece ayağımı burktum."
"Peki yarın okula gelecek misin?"
"Ayağım iyi olursa gelirim.Sen bana bugün ki olaylardan bahset."
"Hmm, bugün sınıfa bir erkek geldi."
"Adı ne?"
"Baran."
"Baran mı?"
"Evet Baran, gerçekten yakışıklı bir çocuk. Gelir gelmez kızlar peşinde pervane oldu."
"Böyle çocuklar genellikle çok egolu olur. "
"Yarın okula gel o zaman karar verirsin egolu mu değil mi?"
"Aman uğraşamam. Sen ne yaptın bugün? Nasıl geçti okul?"

Simay'la vakit çok hızlı ve güzel geçiyor.Bugün okulda geçen her olayı bana anlattı. Artık saat geç oldu ve Simay eve gitmesi gerektiğini söyledi. Yavaş bir şekilde yürüyerek onu uğurladım, uyumayı düşünmüyordum. Bende televizyon izlemeye karar verdim. Tam o anda telefonum çaldı. Özel numara? Bu saatte beni kim arar ki?

"Alo? Kimsiniz?"
"Sen beni tanımıyorsun ama ben seni çok iyi tanıyorum" dedi ve telefonu yüzüme kapattı. Bende umursamayıp televizyon izlemeye devam ettim.

Sabah uyandığımda her yerim ağırıyordu. Koltukta uyuyakaldığımı farkettim. Kalktım, elimi yüzümü yıkadım ve mutfağa gittim. Nilgün Teyze'nin hazırladığı kahvaltımı bitirdim ve üstümü giyindim. Okula geç kalmıştım. Ayağım dünden daha iyi olduğu için yürüyerek merdivenlerden indim. Okula doğru yürüyordum. Sonra birden üstüm sırılsıklam oldu.Kafamı kaldırdım ve kırmızı havalı bir arabanın hızla geçtiği için üstümü ıslattığını farkettim ve arabaya doğru bağırdım.
"Dikkat etsene öküz!"

Araba hiç durmadan hızla ilerledi. Sonra sinirli bir şekilde okula girdim. İçimden kırmızı arabaya sövüyordum.Simay üstümün ıslak olduğunu görünce yanıma koşa koşa geldi.
"Bu halin ne?"
"Aptalın biri sabah arabayla geçerken üzerimi ıslattı."
"Peki bütün gün ıslak mı duracaksın?"
"Birazdan kurur."
"Ayağın nasıl oldu?"
"Şuan iyi. Çok baskı yapmayınca acımıyor."
"Gel o zaman banka oturalım."
"Tamamm."

Simay ile banka oturduk. Biraz sohbet ettik ve beni ıslatan kırmızı araba bahçeden içeri girdi. Birden şaşırdım.
"Aaa Suğdem, Baran geldii."
"Bu arabanın sahibi Baran mıydı?"
"Evet çok havalı bir arabası var dimii?"
"Simay, bu beni ıslatan araba."
"Cidden mi!? Seni Baran mı ıslattı?"
"Galiba evet!"
Baran arabadan indi onu görür görmez hesap sormak için yanına gittim.
"Sen ehliyetini nerden aldın?Doğru düzgün araba kullanmayanların ehliyet almamaları lazım!!"
"Hadsizleri de okula almamaları lazım!"
"Ya sen kim oluyorsun salak!"
"Ben bu okulun sahibinin oğluyum."
"Bu okulun sahibinin oğlu olman beni ilgilendirmiyor."
"O zaman neden soruyorsun?"
"Bir daha karşıma çıkma!"
"Bana koşa koşa gelen sendin."
"Ben sana koşa koşa gelmedim, sadece hesap sormaya geldim!"
"Bu zamana kadar kimse bana hesap sorma cesaretini bulamadı. Sendeki cesaret büyükmüş."
"Evet bendeki cesaret büyük! İnsan bi özür diler!"
"Özür dilenicek bir şey yapmadım." dedi ve gülerek gitti.
Çok sinirlendim. Benle nasıl böyle konuşabiliyor? Tam dayaklık! Kafama çok takmamaya çalışsam da derslere odaklanamadım.

Okul çıkışı Simay ile yürümeye karar verdik. Ona olan her şeyi anlattım.
"Kendini beğenmiş egolu biri"
"Aynen."
"Tam bir salak!!"
"Aynen."
"Gerizekalı sen kim oluyorsun da beni ıslatıyorsun?"
"Aynen."
"Birde okulun sahibinin oğluymuş hiç güleceğim yoktu."
"Aynen."
"Simay sen iyi misin?"
"Aynen."
"SSİİİİMAAAYYYY!!!"
"Aynen. Ne, ne oldu??"
"Dinledin mi beni?"
"Eee,ıııı,şeyy, tabiki dinledim."
"Ne kekeliyorsun?"
"Off!"
"Ne oldu anlat bana!"
"Boşver ya önemsiz."
"Biz her şeyi birbirimize anlatıyoruz, bana anlatmazsan küserim sana."
"Suğdem, Baran bugün birinin belini tuttu."
"Eee nolucak? Ne yaparsa yapsın o salak!"
"Ne yaparsa yapsın değil işte."
"Ne oluyor sana Simay?"
"Ben sanırsam..."
"Sen sanırsan???"
"Aşık oldum.."