Marrying The Brat Secretary ( Complete )

Brat 50

" That's all, meeting adjourned."sabi ko at agad nagsitayuan ang mga board members.

"Kaya pala ang dali mong napalawak ang sarili mong kompanya dahil sa kakaibang business skills mo."sabi ni Mr. Tung na isa sa board member na umapila sa dismissal ni Derick bilang CEO.

"I am a Harvard graduate Mr. Tung, we are extraordinary."sagot ko sa gurang na si Mr. Tung.

Matagal ng board member si Mr. Tung ng Cojungco Shipping Lines na ngayon ay Sy-Chua or SC Shipping Lines na nagbabalak maging CEO ng kompanya.

"Of course Dolly!" hilaw na sagot ni Mr. Tung.
"Mauuna na ko Mr. Tung, I'll gonna check The Elite Hotel."pagpapaalam ko sa kanya at tuluyang lumabas ng conference hall.

Agad akong sinalubong ni Ms. Basilad at binigay ko sa kanya ang mga folders na hawak ko na naglalaman sa mga future projects ko sa kompanya.Habang naglalakad kami papuntang office ko ay nagsalita siya.

"Ma'am Dolly, tumawag po si Manong Edgard kanina gusto niya pong ipaalam sayo na successful po ang launching ng bagong cosmetics." pagpapaalam ni Ms. Basilad sakin.

"Thank you for informing me.Tatawagan ko siya to congratulate."sagot ko kay Ms. Basilad at agad sumalampak sa swivel chair.

"Dorothy will be here for a few minutes.Bumili pa po siya ng milktea sabi nung driver niya."sabi ni Ms. Basilad sakin.

"Also ma'am, tumawag po si Sir Marion at nagpasabing pupunta siya dito sa company."dugtong na sabi ni Ms. Basilad.

"Okay..thank you."sagot ko sa kanya at lumabas siya naupo sa desk niya.

Ang araw na ito, ang unang anibersaryo ng pagpanaw niya.Kahit masakit at pilit kong kalimutan ay sobrang hirap.Gumuhit na ito ng marka saking pagkatao at naging bahagi narin ito.

"Mommy!" masayang sigaw ni Dorothy saka agad humalik sa pisngi ko.
"Pinamadali ako ni manong na pumunta dito.I heard we will go to the island, is that true?" sabi ni Dorothy sakin.

Staying for one year in the Philippines, nakakapagtagalog na si Dorothy.Masasabi mo talagang matalino siya dahil ang bilis maka-adapt.Manang-mana sa kanya.

"Yes, but we will wait a little bit kasi nagpasabi si Tito Marion mo na pupunta siya dito baka sasama siya satin papuntang isla."sagot ko kay Dorothy na tumango.

"Hindi po ba tayo pupunta sa sementeryo mom?" tanong niya sakin at agad akong umiling.

"We'll go there, isasama natin si Tito Marion mo but please remind me na bibili tayo ng flowers para sa kanya."sagot ko kay Dorothy na tumango bilang sagot.

Biglang bumukas ang pinto at lulan si Marion na nakangiting sumalubong samin.

"Tito Marion! "masayang salubong ni Dorothy sa kanya at nagpakarga pa.

"Your not tired of your fan signing event Tito?" tanong ni Dorothy sa kanya at umiling siya.

"I'm tired baby, but it's my passion. I love doing these."sagot naman ni Marion sa kanya.

"We will go to the cemetery, isasama ka namin sabi ni mommy."sabi ni Dorothy at agad tumingin si Marion sakin.

"Death anniversarry"sagot ko at agad siyang tumango.
"I can go with you, I think I'm ready."nakangiting saad ni Tito Marion na mas ikimasaya ni Dorothy.

Simula nung nangyari one year ago, nagdala ito ng trauma sa buong angkan ng mga Chua at Sy's.Naging isang leksyon ito na para pagtibayin ang security namin kaya ni isa samin ay may kanya-kanyang bodyguards.Ayaw na naming maulit pa ang nangyari at may kailangan pang magbuwis ng buhay.

"Mom! The flowers!" pagpapaalala ni Dorothy sa akin at tumawa si Marion.

-----

Mabibigat ang mga naging hakbang ko papunta sa puntod na kinaroroonan niya.Hawak-hawak ko ang kamay ni Marion at habang si Dorothy ay nakahawak sa kabilang kamay ko.

"Don't be nervous Marion, finally mapapakilala na kita sa kanya."sabi ko sa kanya at pinisil ang kamay niya.

Agad kong nilapag ang magadang bulaklak na binili namin.Umupo ako sa damo at pinaupo rin si Dorothy habang si Marion ay nakatayo nakatitig sa lapida.

"Sana magiging masaya na kami."bulong ko habang nakatuon ang paningin ko sa lapida.

"Hindi ko po pa rin kayo makakalimutan, parte ka na po nang pagkatao ko."sabi ni Dorothy na nakangiting nakatingin sa lapida.

"Let's go, gustong makausap siya ng Tito Marion mo ng masinsinan."sabi ko kay Dorothy na agad namang tumayo at naglakad kami papalayo kay Marion.

Tumunog ang phone ko at agad ko itong sinagot.

"Damian" sambit ko.Damian Silverio is the general manager of The Elite Hotel.

"We need your presence here ma'am.It's really an emergency."sabi niya sakin na ikinakunot ng noo ko.

"We have a sensitive guest here ma'am at gusto niyang ikaw mismo ang makausap niya."sabi ni Damian na ikinabuntong hininga ko.

"Okay, just half an hour. We are still in thw cemetery."sagot ko kay Damian saka pinatay ang linya.

"Who's calling you mom?" tanong niya sakin at sinagot ko si Dorothy.

"Damian Silverio, the General Manager of the Elite Hotel."sagot ko sa kanya at tumango siya bilang sagot niya.

"You're done?" tanong ko kay Marion at agad siyang tumango.

"Let's hurry Marion, Damian just called. They have a sensitive guest."pagpapalam ko sa kanya at tumango siya.

Habang bumabyahe kami ay nabigla ako ng bumalik kami sa company.

"I forgot to tell you ma'am, the general manager ask favor to your brother to use your family's helicopter."sabi nung driver sakin at agad akong tumango.

Pagkadating namin sa helipad ng company ay naghihintay na ang helicopter na magdadala samin sa isla.

Maybe they're in a bas state with the sensitive customer.As I take over the company, I also take over the management of The Elite Hotel which is solely owned by Derick at nalipat na rin sa pangalan ang ownership nito.

Kung iisipin niyo how I fucking manage it? It's really hard.I have the Great D Cosmetics na hindi ko kayang bitawan.Still, I'm the CEO of my company and manong Edgard help me at once a month lang ako nakakapunta sa New York.The SC Shipping Lines is the one hard to manage because of the annoying board members.Lastly, as the CEO of The Elite.It's not really so burden to me because of Damian.Sa mga ganito lang na case ako nila kailangan and also proposing the improvement of the hotel.

Thank you Derick for everything.