Marrying The Brat Secretary ( Complete )

Brat 1

"Did you see my unggoy brother?"tanong ko kay Derick Chua.
"Tsk" tanging sinagot niya.

"Excuse me mister! Im asking you nicely here pero hindi mo ko sasagutin?"galit kong singhal sa kanya.
"What do you think of me? Lost and found section"sagot niya na ikinanganga ko.
"Alam mo, ampon ka siguro.Ikaw lang yung kakaiba ang attitude sa inyong magkakapatid!"sabi ko sa kanya pero binalewala lang niya ako.

"Sya I will not ask you anymore about ny brother.Pwede pautangin mo ko?"sabi ko a kanya saka naiinis siyang hinarap ako.
"Im working here, can you stop bothering me"sagot niya sakin.

"Okay fine! Sana diretsuhin mo na lang na hindi ka magpapautang! It's my second time to ask you!"singhal ko sa kanya.

"Why should I lend you money? Even your brother didn't lend you"sagot niya kaya nanlalaki ang mga mata ko.

"Bwisit ka! Peste ka!"singhal ko sa kanya saka naglakad papunta kay Nikko.

"Bato pahiram nga ng pera"diretsahan kong sagot.
"How much?"nakangising sagot niya.
"One million lang"sabi ko sa kanya.

Mabuti pa tong si Nikko na hindi kami masyadong kilala ay papahiramin ako ng pera pero yung yelo na yun! NAKU! Kahit family friend nila kami.

"Okay so you'll be my sex slave"sabi niya na nakangisi kaya nanlalaki ang mga mata ko.
"It's work time Chatto.Stop flirting with that brat"biglang sabat ni Yelo sa amin.

"Sus! Wag kang maniwala dyan Nikko.Kung umasta parang kung sinong boss mo tsk"sabi ko kay Nikko saka tumawa siya.

"So it's a yes then?"tanong ni Nikko sakin na nakangisi.

"Fuck you!"sagot ko sa kanya saka padabog na naglalakad paalis sa construction site ng agri-hotel nila.

Kainis! Bakit ba ang daling maubos ng pera?
Ang nakakainis ay isang Dolly Yap Sy ay walang pera at sasakyan!

Napilitan akong tumira sa bahay baka pabigyan na nila ako at ibigay na sakin ang bebe BMW  ko pero wala pa rin!

Pinahiram na ako ni Drake ng pera isang million pero na ubos ko.Nangako pa naman ako sa kanya na itatayo ko iyon ng negosyo.Tsk.

But Im not pressure to pay my debt to him kasi para san pang  childhood friend kami.D ba?

Pero yung unggoy ko talaga na kapatid ang yaman-yaman kuripot pa rin! Kahit 1k lang di ako mabigyan!

Kay Trade kaya? Naku naku! Kakarampot lang yung kinikita niya bilang photographer saka baka bitter parin yun sakin.No chance na pahiramin niya ako ng pera.

Kaya agad akong sumakay sa service.Nakakainis! Hindi ako makakabili ng bagong damit na isusuot ko  mamayang gabi.

"San po tayo miss?"tanong nung driver namin.
"Sa bahay manong"sagot ko naman.

Nakita kong prenteng nakaupo ang unggoy kong kapatid sa couch namin.

"Hinanap kita sa construction site pero andito ka lang pala!"sabi ko sa kanya.
"So about the job Derick offer, tatanggapin mo ba?"tanong niya sakin.
"Of course not! Para san pa? Para may trabaho ako? Nilinlang niyo na nga ako! Akala ko mapapasakin na yung sasakyan ko nung nagpunta ako sa mansion ng mga Chua!"singhal ko sa kanya.

"Ano ka sineswerte? Nakakain ka pa nga ng libre magkasasakyan ka pa? No way"sagot naman ni Unggoy.
"Grabeh ka talaga Doflamingo unggoy! Ni minsam hindi mo ko nirespeto nilang ate mo!"singhal ko sa kanya.
"Why should I respect a woman lie you who acts a little child?"sabi niya kaya nakanganga ako.

"Sobra na kayo! Pinagkakaisahan niyo na ako! You all want me to be here in the Philippines pero di niyo binigyan ng isang kusing!"sabi ko sa kanya.
"Ask dad not me.Ayoko ngang umuwi ka nakakairita"sabi niya kaya di ko mapigilang batuhin siya ng stiletto ko.

"ANG SAMA-SAMA MO!"singhal ko sa kanya saka naglakad papuntang kwarto.

"So how's your life in New York? Sabi ni mommy ay ni isang kusing ay hindi ka binigyan"sabi ni Sheila
"Did you live poor there? Haha"natatawang sabi ni Hazel sa akin.

Nakataas ang kilay ko.At tinititgan sila ng maigi.

"Me? Live poor? Baka nakalimutan mong Im Dolly Yap Sy will never ever live poor"sagot ko sa kanila.
"Really? How? Haha"natatawang sabi ni Hazel sakin.
"Wag ka ng mahiya na kumakain ka sa fastfood chain"tumatawang sabi naman ni Sheila.

"Ashame? Oh c'mmon meron ba? I live there same as Dolly here.Im not like you all bitches na walang savings."sagot ko sa kanila na ikinanganga nila.

"Im even a stockholder there in a company"sbi ko sa kanila.
"Are you fooling us Dolly? "Natatawang tanong ni Sheila.
"No Im not fooling you all.Im just stating here that I can live without the money of our family di tulad niyo."sagot ko sa kanila.
"Namemersonal ka na ata?"may halong inis na wika ni Hazel.
"Hindi ba pamemersonal ang mga tanong niyo? Oh c'mmon bitch"sagot ko sa kanya.
"Wow! Nahiya naman ako sayo.Look at yourself, hindi latest ng DANA ang suot mo ngayon not like ours"sagot naman ni Hazel sakin.

"Kayo na ang may trabaho, nahiya ako sa inyo.Sa company niyo kayo nagtratrabaho, what if wala kayong company? I bet you didn't have job now"sagot ko naman sa kanila.
"Well atleast we a have a job, how about you? "Natatawang tanong ni Hazel sakin.

"I bet your family didn't trust you at all kahit sa company niyo d ka nakakatrabaho"sabi naman ni Sheila.

Napakuyom ako ng kamao ko sa sinabi niya.

"I don't need a job in our company.Tingnan niyo lang, I can work with other company.Kakainin niyo lang ang pingasasabi niyo"sabi ko sa kanila.
"D nga? haha"sagot nila saka tumawa.

Hindi ko mapigilang hindi ibuhos sa pagmumukha niya ang vodka na iniinom ko.

"What the!'biluaw ni Sheila kaya ngumisi ako.
"Your latest dress is now ruined! Haha bye bitches!"sabi ko sa kanila sa pakembot-kembot na naglakad papalabas ng bar.

Kainis yung mga impokritang iyon! Kasi namumulubi na ako kaya tinapak-tapakan na nila ako.Aba! Kung makasamba sila sakin ara akong rebolto nila! Mga plastic!