Marrying The Brat Secretary ( Complete )

Brat 48

Inimbita kami ng mga Chua sa kaarawan ng panganay nila na si Drake Chua.Ang pamilya namin at ng mga Chua ay masasabing malapit sa isa't-isa dahil ang mga lola namin ay magbe-bestfriend.

"Happy 10th birthday Drake!" masayang bati ko kay Drake saka humalik sa pismgi niya.Bumati rin si Ate Dammy sa kanya at si Doflamingo.

Nasa tabi ni Drake sina Trade at Derick na kababatang kapatid niya. Masasabi kong close kami ni Trade maliban kay Derick. He's a snob.

Nasa iisang table lang kami mga bata habang ganoon rin ang mga magulang namin.

"Binuksan mo na ba yung gift ko huh?" tawa-tawang saad ni Doflamingo kay Drake na hindi man lang tinawag na kuya kahit walong gulang pa lang siya.

"Gago ka talaga kahit kailan! Isang box ng choco mucho ang nilagay mo kahit alam mong di ako kumakain niyan!" tawa-tawang saad ni Drake.

"Kumakain naman ako niyan kaya sakin na lang yan." natutuwang saad ni Trade, pinabunso ng mga Chua.Magkaklase kami sa Westernside Grade School.

"Ang sweet mo talaga sakin Dolly!" sabi ni Drake sabay nilabas ang regalo ko sa paper bag.

"You really know that I collect robots.Thank you Dolly."sabi niya saka matamis siyang ngumiti sakin.

"Your welcome, mahal kaya yan."sagot ko naman na umani ng tawanan maliban sa isang tao na nakikinig lang samin at biglang tumayo na ikinatigil sa tawanan namin.

"I'll excuse myself."saad niya at diretsong umalis sa kinalaglagyan niya na hindi man lang himihintay ang magiging sagot namin.

That's Derick Chua, the perfect boy with a snob personality. He excels in academic and extra curricullar activities like basketball, swimming, and mind games like chess.

"Normal pa ba siya?" inosenteng tanong ko sa kanila na ikinatawa nila.

"I think so, even he is my older brother nagdududa rin ako."tawa-tawang saad ni Trade na ikinatawa ko rin.

Sa tatlong magkakapatid na Chua masasabi kong si Derick ang pinakapogi sa kanilang tatlo.I admire how gorgeus he is but I don't like his personality.Nakakasakit ng tao, so selfish.

Dahil malaki ang bakuran nila ay hindi malaya akong tumatakbo habol-habol ang mga paru-paro.Hindi inaasahang nahulog ako sa swimming pool nila.

Nang maramdaman ko ang malamig na tubig bigla akong nagpanic at pilit lumangoy kahit alam kong hindi ako marunong lumangoy.Napaiyak na ako sa takot dahil nauubusan na ako ng hininga at dahan-dahan na akong lumulubog pailalim ng pool. I close my eyes sign of my retreat.

Biglang may yumakap sa akin at pilit akong inaahon.Pilit kong minumulat sng aking mga mata at dahan-dahang nakahinga ng normal.Napaubo pa ako sa mga tubig na naiinom ko.

"What the fuck Dolly!" galit niyang singhal sakin na may nanlilisik na mga mata.

"Open your eyes you idiot!" galit niya ulit na tugon.

"B-buhay pa ako." napapaos kong saad na ikinanlaki ng mata niya.

"Why so clumsy!"" galit niya ulit na sighal sakin at bigla akong kinarga pangbridal style.

"You should not chase the butterfly."sabi niya habang karga-karga ako.

"You still can't cath them kasi bobo ka.Wala kang strategy."sabi niya ulit at pinikit ko ulit ang aking mga mata.Kung hindi ako sinagip ni Derick baka lumutang na ang katawan ko sa pool at nalagutan ng buhay.

Nagkaroon ng commottion at rinig ko ang mga pagtili nila.

"What happened to her?" rinig kong galit na tanong ni Drake sa kapatid niya.
"Muntik na siyang malunod sa pool." tanging sagot ni Derick.

"Oh my gosh Dolly!" hysterical na saad ni mommy sa kadahilanan na pilit kong minulat ang aking mga mata.

"I'm fine mommy." paos kong sabi.

"Staring won't help! Call an ambulance for Pete's sake!" galit na singhal ni Derick sa lahat na natameme at mabilis na tumawag si Daddy ng ambulansya.

They still look worried to me.Naconfine ako sa Domingguez Hospital. Nag-aalala ang mga mukha nila Dammy, Drake, Doflamingo at Trade. Derick is not with them.

"Are you okay?" nag-aalalang tanong ni Dammy sakin at tumango ako.
"Bumalik ang mga oldies sa bahay nila ng malaman nilang okay ka na."sabi naman ni Drake at mapakla akong ngumiti.

"I'm sorry Drake, nasira ko yung party mo." hinging paumanhin ko kay Drake na umiling.

"No need to be sorry." sagot naman ni Drake sakin.

"Sabi ni mommy magswi-swimming class ka na."sabi ni Doflamingo at tumango ako bilang sagot.Hindi ko napigilang itanong sa kanila kung nasaan si Derick.

"Saan si Derick?" tanong ko sa kanila at bigla silang di umimik.

"Gusto kong magpasalamat sa pagsagip niya sakin." dugtong ko at sabay silang napabuntong hininga.

"Yun na nga eh, siya ang nagsagip sayo.Pero nagpaiwan lang siya sa bahay." sagot ni Trade sakin.Nanlumo ako sa narinig.Alam kong iba ang ugali niya pero umasa ako.Iniligtas niya ako at ramdam kong kaya niyang mag-alala at matakot.Kahit ganoon tao pa rin siya, may nararamdaman.Pero mali pala ako.

"Dolly!" masayang salubong sakin ni Trade at agad nilapat ang palad niya sa noo ko.

"Okay ka na? Makapaglaro na ba tayo mamaya?" tanong niya sakin at tumango ako.

"Dolly! I heard from mom na you almost malunod daw sa pool!" sabi ni Sheila sakin at tumango ako.
"Sayang naman! Nasira pa tuloy yung party ni Drake!" sabi naman ni Hazel sa kadahilanan na tinaliman ko siya ng tingin at humingi ng paumanhin.

"I heard si Derick daw ang sumagip sayo.My gosh Dolly! Kahit 9 years old pa siya matatawag mo na siyang professioanl swimmer sa galing niya!" sabi naman ni Hazel at tumango ako bilang sagot.

Hindi ko inaasahang mahagip ng mata ko si Derick na dumaan sa room namim sa kadahilana na agad akong napatayo na ikinagulat nila.

"Lalabas lang ako" pagpapaalam ko sa kanila at mabilis tumakbo para maabutan si Derick na papasok na sa classroom nila which is classmates sila ni Ate Dammy.

"Derick" tawag ko sa kanya na ikiningon niya sabay huminto.

"Thank you for saving me." saad ko sa kanya ng nasa harapan niya na ako.

"Kung hindi dahil sayo, baka pinaglamayan na ako."tawa-tawa kong saad habang siya ay seryosong nakatingin lang sakin.

"It's not funny Dolly. You almost died and also nakakaabala ka ng tao.Kaya matuto kang mag-ingat.I heard you take a swimming class, you should be."tanging sabi niya saka tuluyang pumasok sa classroom nila na ikinanganga ko.

"Dolly!" tawag ni Dammy sakin sa loob at agad nagsalubong ang mga tingin namin ni Derick na agad kong ikinayuko at tumalikod.

Nabigla ako sa sarili ko dahil bigla akong naiyak at nasaktan sa sinabi ni Derick.Bakit ang sama-sama niya? Nagpapasalamat na nga yung tao.Akala ko bukal sa loob niya ang pagsagip sakin pero hindi.Baka sinagip niya ako dahil kina mommy at daddy.

"Hey! Ba't ka umiiyak?" sita sakin ni Trade pagkapasok ko sa classroom namin.

"May nang-aaway ba sayo sa labas? Uuapakan ko." sabi ni Trade at agad akong umiling.

Bakit ganoon siya?