red lips (chanbaek)

hello mrs park?

İyi okumalar arkadaslar

5sos sevenler de burada mi?

-bbhyun

--

"Hayatından memnun musun Baekhyun?" Baekhyun eve girmeden önce Chanyeol'un neden ona güçlü olması gerektiğini söylemesinin sebebini anlamıştı.

Bayan Park sürekli ona sorular sorarak Chanyeol'un sevgilisi olamayacak biri olduğunu göstermeye çalışıyordu.

"Öğrendiğime göre küçük bir evde ailenle yaşıyormuşsun." Dedi gözlüklerini geriye iterek yemeğindeki sebzeleri ayırırken.

"Bunu ona sorabilirdin..." Chanyeol kötü hissederek yüzünü buruşturdu. Annesinin zorlamaları yüzünden buraya birini getirmeliydi ve o kişi Baekhyun olmuştu.

"Evet, öyle efendim." Baekhyun Chanyeol'un sinirlenmesini istemeyerek aldırmadan devam etti. Soruları elbette rahatsız ediciydi ancak -sahte- sevgilisi için sabredebilirdi.

"Aslında ben, Chanyeol için birini bulmuştum ama o bir sevgilisi olduğunu söyleyince şaşırdım."

"Evet, kısa süre önce çıkmaya başladık..."

"Yine de Chanyeol için uygun olmadığın çok açık Baekhyun, ne yapacağımı bilemiyorum..." deyip derin bir nefes aldıktan sonra başını olumsuz olarak salladı.

"Anne!" Chanyeol sinirle elindeki çatılı bırakmıştı. Baekhyun beklenmedik hareket yüzünden sıçramıştı.

"Her neyse umarım bunu yakın zamanda bitirirsiniz."

"Senin bulduğun biriyle evlenmeyeceğim!"

"Bu çocukla mı evleneceksin!?"

"Onu seviyorum. Maddi durumlarının bir önemi yok! Hem evlenip evlenmeyeceğimi sana sormayacağım."

"Okul gazatelerinde adı uygunsuz bir sıfatlarla kullanılmış ve sen-"

Baekhyun alt dudağını ısırarak gözlerini kapadı. İkili kendisi üzerinden büyük bir kavgaya girdiğinde Baekhyun başını öne eğmişti. Karışıp karışmama arasında kararsızdı. Sanki orada değilmiş gibu konuşuyorlardı.

"Byun Baekhyun, lütfen oğluma uygun olup olmadığını kendin söyle."

"Israr ettiğin için onu seninle tanıştırmaya getirdim. Bundan onu isteyemezsin-" Baekhyun konuşma gereği hisserek Chanyeol'un sözünü kesmişti.

"Chanyeol'u seviyorum. Maddi durumum yanına yakışmayabilir ancak Jongin bizim yanyana durduğumuzda güzel gördüğümüzü söyledi. Ve biz birbirimizi koruyabiliyorsak ve tutuşan ellerimiz güven veriyorsa, biz uyumluyuz."

Park Chanyeol onun konuşmasındaki her bir cümleye takılabilirdi. En başındaki seviyorumdan en sonundaki uyumluyuz kelimesine kadarda inebilirdi. Byun Baekhyun harikaydı. Gerçekten kendilerini annesine o kadar güzel bir yalanla anlatmıştı ki sanki gerçek gibi gibiydi.

İkisininde gerçek ya da yalan olsa da ilk seviyorum kelimeleri olmuştu.

---

"Annem adına özür dilerim."

"Haklıydı," Baekhyun daha önce geldiği Chanyeol'un odasına girdiğinde oturacak yer aradı. "Sen iyileri hakediyorsun. Böyle olmalı, şirketler böyle büyür. Düşünsene, ilerde seninle evleniyoruz ve sana verebileceğim hiçbir sey yok." Sonunda çalışma masasının önündeki sandalyeyi çekip oturmuştu. Chanyeol kendi yatağının ucunda oturuyordu. Hayretle ağzını açmış konuşması biten Baekhyun'a bakıyordu.

"Sen de mi annem gibi düşünüyorsun?" Şaşırmıştı. "Sevdiğim kişiyi şirketin durumu için mi seçmeliyim?"

Baekhyun konuşmak için ağzını açtığında Chanyeol sözüne devam etmişti. Bu yüzden susarak uzunu dinledi.

"Pekala, sen düşünsene. Birbirimizi çok seviyoruz ancak sen sırf şirketin geleceği için benim başkasıyla evlenmeme izin veriyorsun?"

"İzin verirdim çünkü önemli olan benim duygularım değil, senin geleceğin."

"Yanlış düşünüyorsun Baekhyun. Hayal kırıklığına uğradım."

Baekhyun alt dudağını dişleyerek gergin bir şekilde yutkundu. "Neyse ki bu sahte sevgililik işi iki gün sonra bitiyor." Dedi çünkü böyle şeyleri düşünmesine gerek yoktu.

"Evet, her neyse."

"Ve sen bu rol bitmeden senin sevgili tribini çekmem gerektigini mi söylüyorsun?" Gözlerini kaçıran Chanyeol'un keyfinin kaçtığının farkındaydı. Bu yüzden gülerek ayağa kalkıp uzuna doğru yürüdü.

"Trip atmıyorum." İnkar etmesi bile bunu gösteriyordu. Baekhyun yatağın ucunda yanına oturarak yüzüne baktı. Bu yatağı tekrar görmek garipti. Bir daha gelmeyeceğine emin olarak çıkmıştı bu odadan...

"Kocaman dev olmuşsun ama hala çocuk gibisin."

"Çocuk gibi olan sensin Baekhyun..." diyerek gözlerini devirdi. Baekhyun yinede gülümsüyordu. Bu yüzden uzun olanda onu taklit ederek istemeden gülümsedi. Kısa olanın gözlerinin içi parlak parlaktı.

"Bunu yapma." demesinden tam önce Baekhyun dudaklarını yalamıştı. Chanyeol'un gözleri kayarken uyardı küçüğü.

"Neyi?" Dedi sanki bilmiyormuş gibi yaparak sırıttı.

"Dudaklarını yalama."

"Chanyeol," deyip tekrar ıslattı dudağını daha sessiz bir şekilde konuşmaya başladı. "Şu aklından çıkmayan gün vardı ya," dedi sözüne devam ederken başları birbirine yaklaşıyordu. "Ben o gün bu yataktaydım ve yine bu yatağın üzerinde oturuyorum."

"Ama bu sefer benim sana dokunmam yasak."

Baekhyun başını aşağı yukarı salladı yavaşça. "Öyle... sadece garip bir durum."

"Bu gece burada kalır mısın?"

"Chanyeol benden bunu-"

"Sadece film izleriz ve vakit geçiririz. Senden başka bir şey istemiyorum..."

Kısa bir süre düşünen Baekhyun başıyla onayladı. Her zaman böyle mi gidiyordu bu işler? Chanyeol neden ona arkadaşıymış gibi davranıyordu bazen gerçekten sevgilisi olduğunu düşünüyordu. Sadece son zamanları çok karmaşıktı...

"Peki..."