red lips (chanbaek)

working

"Ne yapıyorsun burada!?" Chanyeol bileğinden çekip dışarı çıkardığı sevgilisine kızgın bir şekilde sordu.

"Çalışıyorum Chanyeol!"

"Bana bunu söylemedin?" Diye sordu bu kez. Jongin ile geldiği barda Baekhyun'u garsonluk yaparken bulmuştu ve buna şaşırınca Jongin yine şüpheli gözüyle bakmıştı onlara.

"Söylemek zorunda değilim!" Kısa olan diğerinden farksız bağırıyordu. Geldikleri alanda kimse yoktu ve karanlıktı. Sadece biraz ilerilerinde büyük bir çöp kutusu bulunuyordu.

"Kurallarımız var! Benim haberim olmak zorunda."

"Ne var bunda! Kötü bir şey yapmıyorum."

"Burası tehlikeli, anlıyor musun? İnsanların ne tür düşüncelere sahip olduğunu bilmiyorsun." Sesini alçaltan Chanyeol sıktığı alanı da gevşetmişti. Daha sonra bileğini bıraktı.

"Chanyeol, çalışmam lazım. İzin ver gitmeme."

Burada çalışmasını istemiyordu ama bunu söyleme hakkıda yoktu. O yüzden derin bir nefes alarak başını eğdi.

"Daha sonra konuşuruz değil mi?" Dedi Baekhyun onay beklerken. Uzunun sessizliği onu delirtiyordu.

"Konuşuruz..."

"Şimdi gidiyorum, merak etmişlerdir." Adım atması gereken yerde Chanyeol'un gözlerine bakıp duruyordu. Gidemiyordu bu yüzden.

"Kaçta çıkacaksın?"

"B-bir gibi."

"Tanrım-" Sinirlendiği her halinden belli olan Chanyeol'un sözünü kesti Baekhyun.

"Sorun olmuyor, evim çok uzak değil."

"Baekhyun-" 

"Gidiyorum!" Diğerini geride bırakarak geldiği yere gitmişti. Gürültünde diğer çalışanların yanına giderek bir tepsi aldı ve dağıtmaya başladı. Bu sırada Chanyeol içeri girmiş Jongin ile oturan kızların yanına oturmuştu.

"Oppa sinirli misin? Seni sakinleştirme mi ister misin?" Çok geçmeden kırmızı mini elbiseli kız Chanyeol'un yanına gelmişti. Yinede bu Chanyeol'un umrunda değildi. O Baekhyun'a bakıyordu.

Genç kız elini Chanyeol'un saçlarında gezdirip okşarken Baekhyun göz ucuyla onlara bakıp duruyordu. Chanyeol neden kuralları hatırlattığı halde kendi uymuyordu ki!?

"Merhaba bebeğim," Chanyeol'e arkasını döndüğü an arkasında biri belirmişti. Bardakların dolmasını beklerken yabancı bir kişi kulağına yaklaşmış bir şeyler fısıldıyordu. "Burada kazandığının 4 katına ne dersin? Sadece bir gece ile."

"Lütfen geri çekilir misiniz, işimi yapıyorum." Adamın eli beline yerleşince Baekhyun daha da rahatsız olmuştu ama bağıramazdı ya da müşteriye kızamazdı. Patronun sıkı talimatları vardı ancak Chanyeol burada çalışmıyordu ve bu adamı dövebilirdi...

"Bir daha ona dokunursan-"
Çocuğa birkaç kez yumruk attıktan sonra çevredekiler tarafından geri çekilmişti. Baekhyun şaşkın bir şekilde bakıyordu sadece. Chanyeol kendisini tutan kollardan kurtulup Baekhyun'u bilediğinden çekip peşinden sürüklemişti. Bu sefer geri girmesine izin vermeyecekti.

"Neden vurdun adama!?"

"Ne zamandır çalışıyorsun burada!?"

"Senin yüzünden kovulacağım, git de kızlarla işine baksana neden bana karışıyorsun?"

"Çünkü benim sevgilimsin!"

"O kızlar neden sana dokunuyor o zaman!" Chanyeol farketmemişti bile. O an küçüğe dalmıştı. Hangi kızlardan bahsediyordu, bilmiyordu bile.

"Oraya gidemezsin." Tekrar içeri girmesini istemiyordu Baekhyun'un.

"Buna sen karar veremezsin."

"Eğer oraya gidersen bu iş biter Baekhyun." Dedi kararlı bir şekilde. Bu sahte sevgili işi burada son bulacaktı.

"Sana inanamıyorum."

"Duydun beni, eğer oraya geri dönersen sahte sevgili işi biter."

Baekhyun dolan gözlerini sildi ve Chanyeol'un karşısında bekledi. Ne yapacağına çoktan karar vermişti ve Chanyeol'u bir adım geride bıraktı.

"Oraya gidersen seni sevmeyi bırakırım." Dedi Chanyeol son lafını bırakarak. Şimdi Baekhyun karar verecekti.