red lips (chanbaek)

my sister

Merhabalar

Arkadaslar bölümler 600 kelime civarı felan oluyor
Uzamasini isteyen bir kişi gördüm

İmkansiz

Zaten finale gidiyorum

Sizin için kısa tutuyordum zaten tabiki keyfimden degil tabikii bdbdjd

Valla sizinde etkiniz var bazi insanlar atlayarak gidiyor uzun olunca ya da sıkılıp çıkıyorlar bende ortalama tutup bırakıyordum şu saatten sonra uzamaz sanırım

-Arkadan gelen final kokusu-

İyi okumalar canlarim

----

Chanyeol ve Baekhyun, Sujin'i atlatarak hastaneden çıkmayı başarmışlardı. İkiside garip bir şekilde sessizdi... Uzunun itirafından sonra içeri görevliler girmişti. Baekhyun da şaşkınlığını zor atmıştı zaten... Bunu beklemiyordu?

Onu duyduğundan beri kendi duygularını sorguluyordu. Baekhyun Chanyeol'a aşık değildi ki?

Chanyeol'e aşık değilim, değilim, değilim...

"Nereye gidiyoruz?"

"Değilim- Ne?" Kendine gelerek uzuna döndü.

"Ne kuruyorsun yine aklında?"

"Hiçbir şey," deyip geçiştirdi. Onu sevip sevmediğini değil âşık olup olmadığını sorguladığını söyleyemezdi. Sanki sevdiğinden emindide... "Annem seni özlemiş. Bize gidebiliriz ama işin varsa başka bir zaman-"

"Gidelim."

---

"Ne oluyor Baekhyun?"

"N-ne?"

"Konuşmuyorsun ve üstüne kaçıyorsun. Ne yani bu birbirimizi tanımazdan gelmeye devam mı edeceğiz?"

"K-kaçmıyorum." Dedi yüzüne bakamazken. Neden saatler öncesinde kalmış olay onu ilk anki etkisiyle bırakmıştı? Chanyeol'un yüzüne bakmak bile garipti şuan. Baekhyun utanıyordu!

Yemekten sonra Baekhyun'un odasına çıktıklarında Baekhyun sessizce bir şeylerle ilgilenmeye devam etmişti. Şimdi ise gecelik takımları çıkarıp oradan oraya geçiyordu. Chanyeol gözleriyle takip etmek yerine ayağa kalkıp yanına gitti ve küçüğü omuzlarından tutarak duvara yasladı.

"Sorun ne?"

"Bir sorun yok."

"Hadi ama! Az kalsın öpüşüyorduk ama bir anda ruh halin değişti." Uzun olan çok masum gibi konuşunca Baekhyun gözlerini devirdi. Sanki bu ruh haline kendi kendine bürünmüştü.

"Chanyeol bu çocuk oyuncağı değil tamam mı?" Kolları arasından kurtularak banyoya doğru yürüyüp içeri girdi. Çok geniş sayılmayan yere kapı kapanmadan Chanyeol de girmişti.

"Neyden bahsediyorsun?"

"Sen biliyorsun." Dedi yüz yüze bakarken. Chanyeol gerçekten anlamayarak bakıyordu. Yoksa günlerdir karnını ağrıtan konuyla Baekhyun'un ruh sağlığını bozmasına mı sebep olmuştu?

"Anladım. Sen bunu düşünebilirsin." Ona vakit tanıyacaktı ama gergindi. Her an reddedilebilirdi.

"Neden öyle söyledin? Bunun doğru olduğuna nasıl inanabilirim?"

"Baekhyun inan bana, doktor teşhis koyamadı. Tüm derdim sensin." Gerçekten doktora gitmişti... Bayıldığında sonuçta ağrıları çıkmamıştı. Sadece dengesiz beslenme demişlerdi. Oysa Chanyeol'un içi gidiyordu.