10 Ways To Kill Someone? (Not)

Θα με βοηθήσεις;

Πάμε να φύγουμε και εμφανίζεται μπροστά μας η τετράδα. Αμέσως ο Χρήστος μπαίνει αμέσως μπροστά μου υπερποστατευτικά.

Χρη: Φύγετε τώρα για να μην κάνω κάτι που θα μετανιώσω.

Να: Φοβηθήκαμε τώρα.

Χρ: Τι δεν καταλαβαίνεται;

Κα: Εξαφανιστείται.

Ελι: Δεν μπορεί να μιλήσει μόνη της;

Αλ: Χρειάζεται τσιράκια.
Τότε τα πήρα άσχημα. Ξέφυγα από το κράτημα του Χρήστου και στάθηκα μπροστά στην τετράδα αποφασιστικά.

Ιω: Όχι, δεν χρειάζομαι κανένα, μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου μόνη μου.

Δα: Το υφάκι αυτό κομμένο.

Χρ: Εξαφανιστείται.

Να: Εσύ μην ανακατεύεσαι.

Χρη: Κοιτάξτε μα δείτε αν την πλησιάσετε ξανά θα το πληρώσετε ακριβά.

Ιω: Άστο Χρήστο, αναλαμβάνω εγώ. Άλλη μια φορά να με ακουμπήσετε, ακόμα και μια τρίχα μου να πειράξετε ή αν πειράξετε κάποιον άλλο θα έχετε να κάνετε μαζί μου. Θα πάθετε μεγάλο κακό. Πλέον να με φοβάστε.

Χωρίς να τις αφήσω να πουν κάτι άλλο τις έσπρωξα και έφυγα.

Κα: Τα είπες πολύ καλά.

Λι: Σε φοβήθηκε το μάτι μου.

Χρη: Μικρή μου ήσουν θεά.

Χρ: Επιτέλους, μπράβο σου, έτσι πρέπει να αντιδράς.

Ιω: Μην ανησυχείτε πλέον για εμένα.
Ντριννννν

Χρη: Άντε πάμε στην τάξη.

Ιω: Πηγαίνετε, εγώ θα κάτσω έξω αυτή την ώρα. Δεν έχω όρεξη να κάνω αρχαία, ειδικά με τέτοια νεύρα.

Χρη: Οκ, θα κάτσουμε μαζί σου τότε.

Ιω: Όχι δεν χρειάζεται.

Χρ: Άμα ερ-

Ιω: Σας είπα να μη ανησυχείτε.

Κα: Εντάξει ηρέμησε. Πάμε μέσα εμείς.

Ιω: Οκ.
Περίμενα να φύγουν οι φίλοι μου και το υπόλοιπο σχολειό για να πάω εκεί που πρέπει. Πήγα στο πίσω μέρος του σχολείου που κάθονται συνήθως τα "κακα" παιδιά. Αμέσως τον είδα. Καθόταν με τους φίλους του. Ήμουν σίγουρη, σιγά μην έμπαινε για μάθημα και ειδικά αρχαία, ναι είμαστε στην ίδια τάξη. Δεν ξέρω αν πρέπει να το κάνω τελικά.
Ξέρεις οτι πρέπει να το κάνεις, είδες την συμπεριφορά τους το πρωί.
Ναι, έχεις δίκιο, αλλά άμα μπλέξω;
Δεν θα μπλέξεις.
Ωραία, ας το κάνουμε.
Πάμε, fighting. Ααα και μην τραυλισεις, να είσαι λίγο bitch.
Θα προσπαθήσω, δεν σου εγγυώμαι τίποτα όμως. Αφού τελείωσα αυτό τον μικρό διάλογο με την Ρούλα, που για πρώτη φορά είχε δίκιο, κατευθύνθηκα προς εκείνον. Οι φίλοι του με πήραν χαμπάρι και του το είπαν. Αμέσως γύρισε το κεφάλι του για να δει. Με κοιτούσε με θυμωμένο βλέμμα. Κάτι είπε στους φίλους του και άρχισε να με πλησιάζει.