10 Ways To Kill Someone? (Not)

Παρελθόν μέρος 2ο

Ιω: Με βιαζαν και οι δύο χωρίς έλεος. Μόλις τελείωσαν σηκώθηκαν και άρχισαν να με χτυπάνε και οι δύο μαζί. Κλωτσιές, βρισιές, κλάμα, φωνές, πόνος...πολύς πόνος και εγώ ανίκανη να κάνω το οτιδήποτε, ανίκανη να αντισταθώ, ανίκανη να με προστατεύσω. Συνέχισαν να με χτυπάνε ώσπου έχασα τις αισθήσεις μου. Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν στο νοσοκομείο και είχα μια μάσκα οξυγόνου. Αμέσως θυμήθηκα τι έγινε και άρχισα να κλαίω ενώ τα μηχανήματα άρχισαν να βγάζουν θόρυβο. Αναρωτιόμουν γιατί ζούσα ακόμα, γιατί δεν με άφησαν να πεθάνω. Οι γιατροί μπήκαν μέσα και μου χορηγήσαν ηρεμιστικό. Όταν μετά από βρες ξύπνησα ξανά κοίταξα τριγύρω και είδα πως οι γονείς μου και η Χριστίνα ήταν εδώ. Τους κοίταξα έναν έναν για να δω τα συναισθήματα τους. Ήταν όλοι στεναχωρημένοι, θυμωμένοι μαζί μου, μαζί του και με τους εαυτούς τους που δεν με προστάτεψαν. Τους είχα απογοητεύσει και το ήξερα, η Χριστίνα σίγουρα θα τους είχε πει τα πάντα και θα ήταν απογοητευμένοι μαζί μου. Ψιθυριστά ζήτησα την μαμά και αμέσως όλοι γύρισαν προς το μέρος μου. Η μαμά και η Χριστίνα έκλαιγαν ζητώντας συγγνώμη. Δεν έφταιγαν εκείνες αλλά εγώ. Του "μαλωσα" γιατί δεν έφταιγε κάνεις άλλος εκτός από εμένα. Άρχισα να τους λέω τα πάντα, αν και τα ήξεραν και στο τέλος ζήτησα συγγνώμη που τους απογοήτευσα. Εκείνη την στιγμή ο μπαμπάς που τόση ώρα δεν είχε κουνηθεί και δεν είχε μιλήσει, με πλησίασε και με ρώτησε δυνατά γιατί ζητάω συγγνώμη και γιατί λέω βλακείες. Αμέσως η όψη του σκοτείνιασε και άρχισε να κλαίει κλείνοντας με στην αγκαλιά του, λέγοντας μου πως είναι περήφανος για εμένα, πως είμαι γενναία και πως προστάτευσα την οικογένεια με κόστος την ζωή μου. Έτσι ξέσπασα μέσα στην αγκαλιά του σε τρανταχτά κλάματα. Στην συνέχεια έμαθα πως λόγω του βιασμού μου που ήταν πολύ άγριος καθώς και λόγω των συνεχόμενων χτυπημάτων είχε δημιουργηθεί πρόβλημα στην μήτρα μου και οι πιθανότητες να αποκτήσω παιδιά ήταν περιορισμένες έως μηδαμινές, μόνο με ένα θαύμα θα μπορούσα να μείνω έγκυος. Έτσι άλλο ένα όνειρο μου είχε καταστραφεί. Μήνυση φυσικά δεν του έκανε ποτέ πάρα την επιμονή των δικών μου γιατί ήξερα ότι είναι επικίνδυνος και θα κινδύνευαν όλοι. Τους εξήγησα και το σεβάστηκαν. Από τότε εμφανίστηκαν και οι κρίσεις πανικού, οι εφιάλτες, οι αϋπνίες και γενικά η συναισθηματική μου διάλυση. Οι γονείς μου θεώρησαν καλό να αλλάξουμε σπίτι, έτσι μείναμε κοντά στο σπίτι της Χριστίνας για να έχω κοντά μου δικούς μου ανθρώπους. Αυτή ήταν και συμβουλή της ψυχολόγου στην οποία πήγα. Εκείνη με άκουγε να της μιλάω για τα πάντα, δάκρυσε πολλές φορές και πραγματικά με βοήθησε αρκετά, μου έδωσε να καταλάβω πως δεν έφταιγα εγώ ενώ μου έδωσε και κάποια φάρμακα για τις κρίσεις πανικού και έτσι μέσα σε ένα χρόνο κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου και να γίνω αυτή που βλέπεις τώρα. Η τετράδα όμως αποφάσισε να μου κάνει την ζωή δύσκολη και να είμαστε εδώ τώρα μετά από έναν ακόμα πιθανό βιασμό από τον Μιχάλη. Και μάλιστα με εμένα να έχω ζητήσει την βοήθεια από έναν ακόμα μαφιόζο και να βρίσκομαι τώρα στο δωμάτιο του. Η μοίρα παίζει άσχημα παιχνίδια.