The Devil's Offer | COMPLETED

Chapter 24

WARNING: SPG
Chapter 24

Gaya ng sinabi ni Lewis ay nakalabas din agad ako sa hospital. Well buti naman dahil hindi ko matagalan ang amoy at atmospera ng hospital. I feel suffocated.

Just the thought of being confined in hospital makes me feel sick. Nobody know but I am kind of traumatized. Maybe it's because of what happened to my parents. I developed a phobia of hostipals.

Noong malaman namin ang malubhang sakit ni Mommy ay palagi na kaming  nasa hospital. Everyday I got to smell the sickening scent of hospital. Araw-araw ay palagi akong nakakakita nang mga naghihingalo at nag-aagaw buhay habang sakay ang stretcher. Hanggang sa sarili ko nang ina ang nakita kong nawalan ng hininga. Nakatanaw sa labas ng kwarto habang hinintay ang huling sandali ng buhay niya. Wala na kasing magagawa ang mga doctor. They tried their best pero siguro oras na talaga ni mommy. After my mom's death, sumunod naman si Daddy. At iyon ang mas nagpalala sa aking sitwasyon. Umabot pa sa oras na akala ng mga tita ko ay tuluyan na akong nawalan ng tino dahil hindi nakaya ng bata kong pag-iisip. They consulted me to a psychiatrist and luckily, medyo na-overcome ko rin iyon.

Nandito ako ngayon sa bahay kasama ang mommy ni Lewis. We are currently baking cupcakes. I am craving for baked foods kaya laking tuwa ko nang sabihin ni Tita na tuturuan niya akong mag-bake. Lewis seems satisfied knowing that me and his mother are getting along well. Pinagtalunan pa namin ito ni Lewis because he wants me to rest but me being stubborn, obviously I defied him.

Wala siya ngayon dito sa bahay at nagpunta muna sa kanyang opisina para tapusin ang natitirang trabaho para magkaroon siya ng vacation kaya naiwan akong kasama ang kanyang mommy at ilang mga katulong.

"Alam mo hija, palaisipan pa rin sa akin kung bakit itinago ni Lewis ang pagpapakasal niya sa iyo."

Napatingin ako kay tita nang bigla siyang magsalita. Nabigla ako sa kanyang sinabi. Oh no! Not now!

Sa oras na ito, hindi ko maiwasang manalangin na sana dumating na dito si Lewis o sana nandito siya ngayon kasama ako. Tinanong lang naman sa akin ni tita ang tanong na iniiwasan kong marinig.

"U-uhmm..."

"It's okay, Xhena. I know nahihiya kang magkuwento sa akin but don't worry, mommy mo na rin ako ngayon. You can talk to me without feeling ashamed," she assures me.

Sasagot pa sana ako ngunit narinig na namin ang ugong ng isang sasakyan. Tahimik akong nagpasalamat nang mapagtantong nakauwi na si Lewis.

"Oh andito na pala si Lewis. I'll just talk to you again. Lady's talk," sabi niya bago ako kinindatan.

Lewis enters the kitchen while unbottoning his business suit. Oh lala! Ang gwapo ng asawa ko. Hindi ko maiwasang kiligin sa aking naisip.

Lumapit siya sa amin at binigyan ng halik sa noo ang kanyang ina bago ako. Namataan ko pa si tita na animo'y kinilig sa amin.

"Ang aga mo ata?" Nagtataka kong tanong sa kanya.

It was 03:35 in the afternoon at ngayon lang ata siya maagang nakauwi. He usually went home at quarter to six in the afternoon.

"My system won't settle down just the thought of me being away from you. Besides, hindi rin ako nakakapag-concentrate sa trabaho kapag wala ka sa paningin ko."

Kung maaari lang sanang tumili dito baka kanina ko pa ginawa buti na lang at napigilan ko.

Tinalikuran ko siya at hinarap ang oven. Alam kong namumula na naman ako ngayon kaya dali-dali ko iyon itinago mula sa kanya.

"G-gusto mo ng cupcake?" I decided to ask him instead para naman maiba ang usapan.

"Yes! Can't wait to taste those. Alam ko naman na masarap ang pagkakabake mo niyan," he whispered.