Chapter 39

2.6K 69 17
                                    

Chapter 39

The feeling of not wanting to get up from my bed because of two much tiredness crept into me. Ngayon ko lang ulit naramdaman ang ganitong klaseng uri ng pakiramdam.

Yes, I am tired. But this tiredness could never surpass the satisfaction and peacefulness I am feeling right now. It was like I am already contented with what I have now and I couldn't ask for more because I already have everything that I wanted to have.

I smiled unconsciously.

"What are you thinking?" isang baritonong tinig ang nagpabalik sa akin sa tamang huwisyo.

Eyes widening, I look to where the voice came from.

My cheeks reddened because of his looks. With only towel covering his lower body, he looks like someone who's gonna seduce you.

And now I just realized, sa tuwing ganitong senaryo ang nangyayari, palagi na lang ako ang talunan. Palagi na lamang ako namumula.

Iniwas ko na lamang ang aking paningin dahil ayokong humantong pa sa kung saan ang aking pag-iisip.

"G-Good morning." Halos hindi ko na marinig ang aking boses nang sinabi ko iyon.

"You still haven't answered my question, wife. What were you thinking?"

He took a step towards me. Agad ko iyong ikinabahala dahil ayaw ko nang humantong na naman ito sa kung ano-ano.

"I-It's nothing," I stuttered.

I could almost feel my heart beating when he cornered me on the bed.

"Everything about you is not nothing to me, wife."

Agad akong nanghina nang naramdaman ko ang kanyang dila sa aking leeg. Ilang sandali pa ay dumistansya siya sa akin ngunit hindi tuluyang lumayo.

Tinignan niya ako ng deretso sa mata at tila ako hinihigop ng mga iyon. Dumukwang siya palapit sa aking taynga at bumulong.

"Good morning, wife. You need to get up. Your friends are here," he whispered. Before moving away from me, he bit my earlobe slowly.

Kasabay nang paglayo niya ay ang tila pagkawala sa akin ng aking lakas. His effect on me. Napailing na lamang ako.

Kahit na tuliro pa sa mga nangyari ay bumaba na ako sa sala. I was welcomed by my friends na mukhang may kung anong pupuntahan dahil sa mga bagahe nilang dala. Doon ko na lamang naalala na ngayon pala ang usapan namin na bonding.

Napatampal na lamang ako ng noo. This is Lewis' fault at all! Palagi na lamang akong nakalilimot ng mga bagay dahil sa kanya at sa mga ginagawa niya sa akin!

I looked at them apologetically. Who wouldn't? Eh kumpara sa kanila ay mukha akong musmos dahil wala pa akong ligo at ayos. Napabuntong-hininga na lamang ako.

"I'm so sorry, guys. Nawala sa isipan ko-" hindi ko pa natatapos ang dapat kong sasabihin nang sumabat si Giesel.

Typical Giesel. I mentally rolled my eyes.

"Don't ya worry, Xhena baby. Alam naman namin na busy ka," sabi nito sabay tingin kay Lewis gamit ang mapanudyong mga mata bago ito ibinaling sa akin.

I got speechless that's why in order to give a reaction or something, I did the usual thing. I cleared my throat and take my gaze away from them. Ngunit kasabay nang pag-iwas ko ng tingin ay ang pagdapo naman nito sa nakangising si Lewis. This brute! Nakuha pang ngisihan ako.

To divert their attention, I went to their direction and gave them a warm hug. Nang niyakap ko si Nikki ay doon ko lamang namataan si James. He was sitting comfortably in the sofa as if he owns the house.

The Devil's Offer | COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon