Son Yaz Bükücüler||Tamamlandı✔

BÖLÜM 3/Ü Ç

Herkes benim bir hata olduğumu biliyor.

******
Yeni tanıştığımız bu çocuklar bizi büyük bir villaya getirmişti,tahmin ediyordum ki burası onların beraber kaldıkları ev.Hepimiz eve girince Güneş ile ben hiç durmadan "Melodi nerde" diye sormuştuk,Arez diye kendini tanıtan çocuk "Yukarda sağdan 2.kapı" diye kısa ve öz konuşunca hemen Melodi'nin yanına koşmuştuk.Odaya girdiğim de uyuyan bir melodi ve başında bekleyen bir çocuk ile Papatya.

"İyi mi o?" korkuyla soruğumda adını bilmediğim simsiyah gözlü çocuk "O iyi sadece çok fazla yorgun düşmüş" dediğin de rahatlamıştık.Papatya zaten Melodiyle uyuya kalmıştı,Hepimiz aşşağı indiğimiz de çocuklara teşekkür etmem gerektiğini hatırlamıştım.

"Hepinize çok teşekkür ederim,sayenizde o pis adamlardan kurtulduk.Cidden minettarım..."
"Kesinlikle,Dolunay haklı.Teşekkürler gençler."
"Lafı bile olmaz kızlar biz yapmamız gerekeni yaptık.Bu arada ben Toprak."
"Ben Arez söylemiştim zaten"
"Ben Yamaç"
"Ben de Tugay"
"Ben de Güneş,tanıştığımıza memnun oldum."

Hepimiz koltuklara geçince Güneş,Yamaçla derin bir sohbete dalmıştı.Sanırım kavga da birbirleriyle olan uyumlarını yorumluyorlardı,Toprak ve Tugay ise oyun oynamaya odaklanmıştı,Arez ise telefonuyla ilgileniyordu.Oturmaktan sıkıldığım için mutfağa gidip soğuk bir şeyler içmeye karar verdim,tabii önce mutfağın yerini öğrenmem lazım.

"Arez,mutfak nerde?"
"Girişte,sola doğru"

Kafamla onaylayıp mutfağa doğru adımladım ve buzdolabını açıp bir icetea içmeye başladım.Kızlar bilir icetea hastası olduğumu burda görünce keyfim yerine gelmişti,buzdolabın üstünde çikolata görünce onu almak istedim ama boyum yetmemişti.Burda ki tek sandalye tekerlekli olandı el mecbur onu kullanmalıydım,sandalyeyi dolabın önüne çektim ve üstüne çıktım çikolatayı aldığım sıra parmak ucuna bastığım için sandalye altımdan kaydı ve ben yere kapaklanmaya hazır olduğum için gözlerimi sıkı sıkı kapattım fakat kapaklanmadım.Gözlerimi yavaşça açtığımda Arezi görmem ile şaşkınlıktan ve yakınlığımızdan gözlerim büyümüştü,Arezin burnu burnuma değiyordu ve ben nefes alma yetkimi o an kaybetmiştim.

"Eğer dikkatli olmazsan seni sürekli tutan biri olmaz ki Dolunay"
"Ş-şey b-ben teşekkür ederim sayende yere düşmekten kurtuldum."
"Benim için zevkti küçük hanım"

Yüzüm kırmızı bir şekilde Arezin kucağından atlayıp yukarı Melodi ve Papatya'ya bakmaya çıkmıştım,lakin onlara baktığım da hâlâ uyuyorlardı ve hava artık kararmaya başlamıştı bu gece misafir olmamız umarım sorun olmazdı çünkü Melodi'nin dinlenmesi gerekiyordu ve biz ailesine bir anda bunu söyleyemezdik.Aşşağı inince herkesi bıraktığım gibi bulmuştum,Yamaç'a burda kalma işini sorucaktım ama biraz Güneş ve ikisini izlemeye karar verdim.Yamaç ağzı kulaklarında ve sürekli güler bir yüzle Güneş'i dinliyordu ve bazen kendine hakim olamayarak ona hayran hayran bakıyordu.Bu halleri çok hoşuma gittiği için yüzümde bir tebessüm oluşmuştu ta ki Arez beni korkutana kadar;

"İnsanları öyle izlemek doğru değildir"

"İzlemiyordum,sadece ikisi gözüme çok tatlı göründüler ve gözlemlemeye karar verdim."

"Anlıyorum..."

"Sana bir şey sormalıyım."

"Sor bakalım minik"

"Bugün burda kalmamız sorun olur mu?"