"Me thuaj kush je? Perndryshe nese te gjej un ke per ta pesuar."
Esmeralda kshu? Ne fakt drrasa manget i ka pas perher kjo.
Dhe per kete nuk cuditem.
"Nuk ndryshon najher ti?"
I shkruajta prap
Por lesht,ngela gjysem ore me telefon ne dore duke pritur sms nga ajo dhe ne fund hengra nje bllok.. keq e me keq shkoi kjo pun.
..
"O Em.. akoma shpi? A nuk del sot?" E pyeta kur hyra ne shtepi.
"Shyqyr qe e prure koken ti.. ke gjith diten qe ke dal,telefonin se hap. Me bere merak!" Uou.. Emiliano eshte njesoj si mami im.. vetem qe eshte mami prej burri.
"O ma. Njoha nje goc,prandaj u vonova."
"Ti? Nje goc? Mos u tall me gocat Teo,nuk jan te gjitha njesoj." Uff por pse me flet gjithmone keto fjal kaq kaq kaq.. kaq pra kaq te kota.
"Per mua te gjitha njesoj jan.. ne fund te fundit dhe ato tallen me ne." I thash dhe ndjeva nje dore qe me gjuajti ne kurriz.
Dreqin harrova qe ishte dhe Sara aty..
"Pervec Sares.. normal." U thash dhe ata ja plasen te qeshures.
"Cun frikacak.. " me tha Sara. Un frikacak? Jo mer cne.
"Jam trrim.. por me ate dore te rend qe ke ti te hyn frika,mjer Emiliano."
"Emiliano eshte i mire. Nuk ben gabime." Tha Sara dhe vendosi doren ne qafen e Emilianos.
"Le te guxoje te bej ndonje gabim.. kam per tja par emrin ne ndonje shtyll pastaj."
"Larg qoft.." than te dy njeheresh.
"Ok. Ok bera shaka. Qetesohuni,merrni fryme.. nxirreni perseri. " prap po tallesha me ta. Dhe kete here duhej te ikja sa me shpejt te mundesha ne dhomen time. Sepse e sigurt qe Emiliano kishte me m rraf.
"Ika.." bertita dhe vrapova ne dhomen time.
"Hajde ha ndonje gje para. Ke gjith diten me stomakun bosh." Me tha mami duke bertitur. Ne fakt Emiliano,por ai ishte fiks si mami.
"Me von mamiii.." i thash para se te hyja ne dhome..
..
"Emiliano.. dua te flas dicka me ty." I thash sapo arritem ne palester ate nate.
"Fol." Me tha ai dhe ndaloi.
"Shiko.. mendoj se errdhi momenti per tu rikthyer ne shtepin time." I thash dhe po prisja nje pergjigje nga ai.
"Tani ishe shpi Teo.. rrim ca stervitemi dhe pastaj ikim." Me tha ai.. por se kuptoi fare se per cfare shtepije e kisha fjalen un.
"Jo o Em. Dua te shkoj te takoj prinderit. Te nis nje jete tjeter atje." E pas atyre fjaleve pash fytyren e Emilianos qe ndryshoi.
"Teo.. eshte jeta jote...por vetem se do me mungosh vellai im." Me tha Emiliano dhe me perqafoi.
Dreqin ndonjeher edhe pse nuk je nje gjak me dike. Ai njeri te hyn ne zemer me shume se vella.
"Do vini te me takoni atje. Dhe un do vi ketu."
"Kush tha qe do vish ti ketu?" Degjova nje ze dhe ishte zeri i Sares.
"Eee?" E pyeta.
"Ne do vim me ty... nuk do te lejm vetem vella." Kete here foli Emiliano.
Cfare? A do vinin vertet? Do braktisnin gjithcka ketu per te arrdhur me mua?
"Po beni shaka me mua apo jo?" I pyeta dhe nisa te qesh.
"Jo.. do vim te jetojm disa kohe me ty. Pastaj do vijm serisht ketu." Tha Sara
"Jeni kaq kaq te mire.. hajde t'ju perqafoj." Nisa te bertas neper palester. Dhe pasi i perqafova nisa te vrapoj.
Derisa u perplasa me dike.
"Uh koka.." degjova nje ze vajze.
