Phoenix Academy

Chapter 24

Eris Sinclair Alderhaide's POV
SINCLAIR

I deflected the fire.

Hindi ko alam kung papaano ngunit n'ong panahong iyon, naramdaman kong kaya ko iyong gawin. Mukha mang imposible, pero baka kaya kong gawin ulit! Kumuha ako ng kandila at posporo, at pinailawan ito ng apoy.

Itinapat ko ang aking kamay sa apoy ng kandila. I focused at inisip na patayin ang apoy by just using my energy. I took in a sharp breath when the fire went out... So, it's real. Hindi pala coincidence ang lahat. Ang tanging naiisip ko lang ngayon ay si Leo. How will he react to this? Hindi kaya't balewalain niya na ako sa pag-aakalang mangkukulam ako?

Sumilip ako sa'king durungawan. Napakalaki na ng apoy sa bayan. Shall I save them? But I'll be risking my life then. Hay, bahala na. Ang mahalaga ay masuklian ko ang tulong na ibinigay sa'kin ng pamilya ni Leo.

Kumuha ako ng cloak at isinuot ito, pinalitan ko rin ang damit ko upang 'di ganoong mapansin. Umabot sa'king mata ang hood ng cloak, dahil sa lahat ng dapat kong itago, mas nakakahigit ang gintong mata ko. They would recognize me immediately if they've seen my eyes.

I slightly opened my door. Hng, ang daming gwardia! Hindi ako makakatakas, ku-kuwestiyon-in nila ako lalo pa't may sunog sa bayan. Mabilis kong sinara ulit ang pinto, ni-lock ko iyon. Ngayon, paano ako makakaalis sa palasyong 'to?

Ah! Sa bintana ako dadaan.

Sumilip ako sa baba ng aking bintana. Binilang ko kung ilang gwardia ang aking makakatagpo. Lima, limang lalaki ang kailangan kong pabagsakin. Tinantya ko ang layo mula sa aking bintana patungo lupa. Tatalunin ko na ba? If I'll climb down, there's higher chance that they'd notic me, so... I guess I'll need to jump.

Bumwelo ako ng pagtakbo patungo sa bintana at tumalon. Wala akong naramdamang kaba, instead I felt like flying and I landed smoothly. Halos walang tunog, para bang sobrang gaan ko. Ni hindi napalingon sa'kin ang mga gwardiya. I wonder if I could be invisible too?

I walked past the guards, and they didn't notice me at all. My imagination worked! Wala sa sarili akong napangiti, pero kaagad din iyong nawala nang bigla akong atakihin ng mga gwardia. Argh, nawala ang invisibility ko! I kept the cloak hid my eyes while looking at them.

Umamba ng suntok ang isang gwardiya na kaagad ko namang sinipa sa tuhod kaya't hindi na siya natuloy sa pagsuntok. I casted an invisibility on me, once again. Nagtaka naman ang natirang apat na gwardiya. They waved their swords like fools. I ducked when a sword could have accidentally cut me. Inagaw ko naman ang espada ng napatumba kong gwardiya.

I removed my invisibility, but I created or shifted myself to another person. Lalaking sunog ang mukha, iyan ang nakita ko sa sarili kong repleksyon sa esapada ko, at malamang iyan din ang nakikita nila. Illusions— I'm sure that's what I'm creating right now.

Tumakbo ako at inatake ang pangalawang gwardiya. Our swords clashed, pero sinipa ko kaagad siya nang malakas while shooting a dagger to the other guard. Instantly, two gwardias were down. Now, dalawa pa.

I smirked, I'm actually enjoying this. War, blood, violence. It was as if I was made for this. Born for wrath and fury.

Shall I try to use my powers? I closed my eyes as I dropped my weapons, but not my fighting spirit. Hindi ako nakakasiguro kung ano ang aking kapangyarihan ngunit ilan ang nasisigurado kong kaya kong gawin. Illusions and deflection.

Gumawa ako ng mga ilusyon ng mga gwardiya na kinalaban sila. It was a countless number, kaya't sigurado akong mapapagod sila. Ang hindi nila alam ay hindi totoo ang mga kinakalaban nila. I turned myself into a knight now, para madali nang makalabas dito sa palsyo. Diretso ang aking pagtayo at ginaya ang lakad ng mga gwardiya.