Phoenix Academy

Chapter 33

Nagising ako sa isang madilim na lugar. I couldn't see anything, but I figured, nakadapa pala ako sa sahig. Bahagya akong bumangon at naramdaman ang limited oxygen na nasisinghap ko. Nahihirapan akong huminga. Nasaan ba ako?

Lumuhod at tumingala ako't napansing nasa isa akong hourglass. I stood up ngunit nagulat nalang ako nang bigla akong mahulog ulit. My feet are now stapled to the grains of sand in this hourglass. At naramdaman kong unti-unting dumarami ang sand, as if it'll trap me here.

Gumalaw ako upang makatakas ngunit mas lalo lang akong lumubog sa sand. Napamura ako at 'di maiwasang magpumiglas.

"Lucifuge," rinig kong wika mula sa labas. I stopped moving, at napatingin nalang doon sa labas. Muli, nakakita ako ng mga taong nakascrub-suit.

"You are on the hourglass, and now you're on quicksand. The more you struggle, the more you drown in sand. You are not supposed to move inside the hourglass because you are stuck in time. Haven't you heard of the hourglass rumors?"

Umiling naman ako. Napatingala ulit ako at napansing tumigil nga ang pagbaba ng sand. It stopped when I stopped moving. So that's it? You must not do anything to survive. This is a hell of a prison.

"I see, you are from the other worlds. Hindi ka nagmula rito sa orphic dimension, katulad na lamang ng isa pa naming capture," wika nong nakascrubsuit and I feel his smirk underneath his mask. Sinong isa pang capture? Georgia?

"Papalabasin namin kayo mula sa inyong mga selda or hourglass for investigation and interrogation," patuloy niya before he snapped and little did I know, nakalabas na ako mula sa hourglass.

I looked back to see the look of the hourglass. Namangha naman ako sa laki ng hourglass na iyon, what a brilliant idea of them to make it into a prison. Matatalino rin pala ang mga mortal.

"We'll interrogate you first, Lucifuge," sabi sa'kin ng isa sa kanila kaya't napatango naman ako. May humawak sa kamay ko at nagulat ako nang biglang magdikit ang dalawa kong kamay. Nakaramdam ako nang matinding init na tila ako'y napapaso. But I'm Lucifuge Rofocale, even the flames of hell cannot burn me.

"Sa t'wing magsasabi ka nang hindi katotohanan, your hands will be burnt," sabi ng isa sa'kin. Bahagya akong napangisi, as if the heat has an effect to me.

"Saang dimensyon ka nagmula?"

Sumagot naman ako, "Hell is my abode. Isa akong demonyo."

Naningkit ang mga mata sa'kin ng mga mortal. I guess they aren't familiar with me. Ningitian ko sila, "I'm not gonna do any harm, though. Narito lang ako para sa kaibigan kong naligaw dito."

Nagulat naman ako nang biglang may pumasok sa kwarto. Asteria. I thought as I realized her galaxy hair and eyes. Nandito nga si Asteria. Tumingin ako sa kaniya at nang magtama ang paningin namin, I felt so mesmerized. Ngayon, nahanap ko na siya pero... nasaan si Georgia? Kaya pala ako dinala ni Georgia dito, she wanted me to meet Asteria here.

Nagulat ako nang biglang tumigil ang paligid, as if time stopped. Namangha rin ako nang biglang may lumabas na constellation mula kay Asteria. Ngayon ay tila buong kwarto ay naging galaxy na.

"Lucifuge," wika ni Asteria, "Ikaw ang sinasabi sa'kin ni Georgia."

Napatango ako, still mesmerized by her sparkling beauty. But still... "Nasaan po siya?"

Ngumiti siya nang malungkot, "She requested me not to tell you where she is going, ngunit maiigi niya akong sinabihan na ipaalam ko sayo kung nasaan ang Phoenix Constellation."

"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Sinclair may be the new born Phoenix. She was reincarnated at the Phoenix Falls under the Phoenix constellation. However, maaari ring mayroon pang isa...," pagpapatuloy niya.

Nagtaas naman ako ng kilay. Even before, ramdam ko nang si Eris or now known as Sinclair ang magiging new born phoenix. At ngayo'y mas tumatama na ang aking mga hinala.

"Leonidas Malcolm. Levi's younger brother, heir of the mortal realm. He was also there."

Naningkit ang mata ko. I know him. As the extract of Lucifer or Leviticus, of course, I know him. Leonidas is almost like a brother to me too. Anyone important to Lucifer, is important to me as well. Pero hindi maaari, he cannot be a full Phoenix. He's only human, he is not a demon-angel, at mas lalong hindi siya reincarnation nino man.

"It may seem impossible. Pero nagkamali tayo, a human can be a full phoenix," sabi pa ni Asteria.

"Then that's good," nakangiti kong sabi.

She cut me off. "Kung si Leonidas nga ang papatay kay Phoenicia, his power may cause ruin to Earth, or the whole universe."

Nagsalubong naman ang kilay ko sa kanyang sinabi. "How come?" I suddenly remembered something from Georgia's memories.

And the stars have said, a human is born to bring all realms complete destruction. Si Leo ba ang tinutukoy ng mga katagang 'yan?

"You see, humans are born from all the gifts of different creatures. Basically, sa loob ng isang tao, nakapaloob doon lahat ng kapangyarihan. Deities, witches, sirens, werewolves, vampires, angels, demons, alchemists. But Seraphin locked down the human's power inside, at ang mga peculiars, they have slightly unlocked the power kung kaya't nagkaroon sila ng special abilities, but no man can unlock all."

Napatango naman ako, I didn't know this part of creation.

"In Leon's state, being a full phoenix and a human means a lot. A full phoenix unlocks the fire inside. Ibig sabihin, mauunlock ni Leon lahat ng kapangyarihan ng tao. He is basically everything, Lucifuge. He is so powerful, and that again, may cause chaos," nanginginig niyang saad.

"It's really a dead end, Lucifuge. It's either Phoenicia will rule the universe, or Leon will end the universe. And I think, it would be better to just end the universe." Iyon ang huli niyang sinabi bago bumalik ang takbo ng oras.

Napabalikwas ako nang sigawan ako interrogator. Tiningnan ko naman siya nang mariin, sino siya para sigawan ang hari ng mga demonyo?

"Tinanong ko kung kaano-ano mo 'yong namatay na galing din sa ibang lugar!" Pabulyaw na tanong sa'kin.

Nagulat naman ako nang maproseso ko kung ano ang kaniyang tinanong sa'kin.

"S-sinong namatay?"

"Hindi namin kilala. Pero babae siyang maputi na mayroong mahaba at napakaitim na buhok," sagot niya sa'kin.

"May litrato ka ba?" Nanginginig kong tanong. Hindi. Hindi pwedeng mangyari 'to. Baka nagkakamali lang sila...

Pinakita sa'kin ng nakascrubsuit ang isang hologram. Isang nakahandusay na babaeng duguan ang mata at ang ulo. Hindi ko maintindihan ang nararamdam ko ngayon. Sinubukan kong sumagot sa interrogator, ngunit walang boses na lumabas sa bibig ko. Nahirapan ako lalong huminga.

Georgia. Siya ang unang tumupad sa dark prophesies ni Trophonius. Georgia is the first death.

Pinaglalaruan ba kami ng tadhana? Ng mga bituing nakakaalam ng lahat? I'm mad. At hindi ko namalayang, nasunog na pala ang buong paligid. Rot in hell, universe.

It deserves to end.

Phoenix Academy
By lostmortals
Plagiarism is a crime.

Lucifuge and Georgia :(((

Thank you for reading!