Wrota Do Gwiazd

Ciemność

Boję się.
Boję się każdej minuty lub bądź sekundy nocy.
Żeby tylko nie ona...
Noc wyzwala moje prawdziwe ja...i właśnie tego się boję, siebie.
Brama do świata gwiazd się otwiera, a ja proszę a wręcz błagam, aby mnie nie odwiedziła.
Boję się...
Bije się w środku sama ze sobą.
W mojej duszy są dwie całkiem różne osoby.
Jedna wyzwala gwiazdy,a druga słońce.
Łączy je tylko jedno.
Strach.
Strach przed nocą, lecz.... Obydwie strony nie mogą doczekać się gwiazd.
Kiedy będą same ze sobą.
Wtedy nie ma nic do stracenia.
Myśli co chce, mówi co chce.
I pisze prawdę jakiej nie może spełnić.
W gwiazdach widzą ją, tą jedyną największą gwiazdę. Najważniejszą.
Lecz gdy ciężar za ciężki, to me słońce wychodzi za chmur.
Po prostu księżyc.
To wina księżyca.
To księżyc powoduje u mnie fale bólu i strachu.
Kiedy blask księżyca mnie oslepia, to ciemność czycha za rogiem...
Ludzie nie boją się ciemności, lecz tego co w niej jest.
Ciemność..
To strach ludzi.
Ludzie ranią,wiec dlatego jestem oddana nocnym aniołom.
Księżyc bawi się w tym momencie w grę.
Kto nie śpi ten wygrywa.
Pilnuje księżyca oraz gwiazd co noc, bo kto wie
Może już ich więcej nie zobaczę.
Może gdy całkiem gwiazdy zamkną wrota, to nie będą anioły nad nami czuwały?
Ich oczy nie będą obserwować naszych róż kwitnących...