Wrota Do Gwiazd

I Gwiazdy.

Pragę wrócić do tych chwil w których klucilam się z wami o lalki.
Chciała bym znów widzieć kolekcjie pluszowych misi na moich półkach.
Chciała bym wrócić choć na chwilę do tamtych czasów gdzie razem wymyslałysmy rozmaite gry na podwórku u babci.
Chce znów pobawić się lalkami, chce cofnąć czas.
Zabija mnie fakt, że czas tak szybko uciekł.
Zabija mnie to, że dalej  myślałam że jestem małą dziewczyną która bawi się zabawkami i dalej ubiera się w tęcze, lecz to już nie wróci.
Bo umieram się w Mrok a jedyną zabawką jest telefon.
Chciała bym aby babcia dalej nie pozwalała mi zaparzyć herbaty.
Chciała bym dostać znów wielki domek dla lalek.
Czemu tego nie zauważyłam?
Czemu nie zauważyłam braku entuzjazmu do zabawy w chowanego?
Zabija mnie czas.
Duchem dotychczas dalej czułam się jak bym była małym dzieckiem.
Lecz teraz zrozumiałam że czas, którego nienawidzie, przepłyną mi między sercem a duszą w mgnieniu oka.
Tyle lat.
Tyle chwil.
A ja dalej czułam się małą dziewczyna.
Dalej nią jestem.
Ale większą.
Więc teraz, czas na naukę, dorosłe zycie.
I gwiazdy.