Güneş, Ay, Kan

14 Mart 1994

13 Mart 1994

"Efendim"

"Hayatım bugün seni saat 7de alacağım."

"Üzgünüm bugün olmaz. 8de resitalim var prova yapmam gerek. Yarın olsa?"

"Pekâlâ." Ben bir şey demeden yüzüme kapattı. Bu aralar fazla kaba davranıyordu. Sanki yıllardır içinde bir öküz vardı ve o ortaya çıkmaya başlamış gibiydi. Ya da aylardır buluşmadığımız için kızgındı. Onu pek önemsemiyorum artık. Kendimi piyanoma vermiştim. Yükselmek istiyordum. Etrafımdaki kimseyi görmek istemiyordum. Sadece piyanomla başbaşa kalmak istiyordum. Juilliard'daki 4 yıl muhteşemdi. Kendimi çok geliştirmiştim. Kusursuz denecek kadar iyiydim. Konserlerime gelenler çok olurdu. Klasik müzik dinleyenleri bu kadar fazla sanmazdım. Gunlerim çok yoğun geçiyordu. Dinlenecek vakit bulamaz oldum. Bir tek bugün tamamen boştu ve bugünü kendime ayırmıştım. Bu yüzden Matt'e yalan söylemiştim. Bugün sırf uyumayı düşünüyordum...

14 Mart 1994 19:04

"Hoş geldin. İçeri geç. Seni biraz bekleteceğim kusura bakma."

"Sorun değil. Erkekler hep bekler zaten.." koşarak odama gittim ve hemen hazırlanmaya başladım. Matt'in geleceğini nasıl olmuştu da unutmuştum? Hemen Lana'yı aradım.

"Lana, çok üzgünüm. Bugün sevgilime söz vermişim ve tamamen unutmuşum. Toplantıyı yarına ertelesek?"

"Hmm, düşünmeliyim.."

"Lana!"

"Tamam ama yarın da bir şeyler çıkarma. Bu çok önemli bir toplantı. Ben diğerlerine haber veririm bir şeyler uydururum. Sen sevgilinle gecenin tadını çıkar. Onunla aylardır görüşmüyorsun. Sakın bir öküzlük yapma!"

"Teşekkür ederim. Görüşürüz."

"Görüşürüz." Telefonumu kapatıp hazırlığımı tamamladım ve salona doğru gittim. "Gidebiliriz." diyerek Matt'in koluna girdim. Evden çıktık ve arabaya bindik.

"Seni yakalamak o kadar zor ki..."

"Ben bile kendimi yakalayamıyorum."Pekâlâ...Aç mısın?"

"Hayır, ya sen?"

"Hayır." diyerek bana döndü ve gülümsedi. Bu gülümsemesi beni utandırmıştı. Utanarak gülümsedim.

"Ne var?"

"Hiçbir şey."

"Neye gülüyorsun?"

"Sen neye gülüyorsun?"

"Of, Abby."

"Of, Matt." Bu halimiz öyle komikti ki gülmeye başladım, resmen kahkaha atıyordum.

"Matt, biz nasıl 6 yıl sevgili kalabildik?" Çok yanlış bir cümle Abby. Sanki ayrılmak istiyormuşum gibiydi. Umarım Matt yanlış anlamaz. Aman Tanrım! Tam da bugün 6. yılımızdı. Koskoca 6 yıl. Beraber geçen ya da beraber geçmeye çalışan 6 yıl...

"Şu son 2 yıldır seni doğru dürüst göremedim. Bir an ayrıldığımızı düşünmeye başlamıştım."

"Beni anlayacağını düşünmüştüm."

"Anlıyorum."

'Öyleyse sorun ne?"

"İşte geldik."

"Lunapark mı? Tanrım! Hep bunu istemiştim!"

"Sen dönme dolaba git ben biletleri alıp geliyorum."

"Tamam." diyerek dönme dolaba koştum ve birine oturdum. Yalnız bir problem vardı: Kimse yoktu.Koskoca lunapark boştu. Dönme dolap birden hareket etmeye başladı. Matt daha gelmemişti.

"Hey! Durun! Lütfen durun!" diyerek aşağıya baktım. Keşke bakmasaydım.

"Matt! Ne yapıyorsun?! Biri şunu durdursun!" çığlık çığlığa durmalarını haykırıyordum. Matt tırmanarak karşıma geçmişti. Elleri kayıp düşüp ölebilirdi! Lanet olsun Matt!

"Durdurun!! Durdurun şunu!!!" Sonunda biri beni ciddiye alıp durdurdu ; Biz en tepedeyken.

"Delirdin mi sen?! Lanet olsun! Yanıma gel!" Delirmek üzereydim ağlamaya başladım. Başına bir şey gelirse vicdan azabından öldürdüm.

"Ne yapıyorsun, Matt?!"

"Sakin ol Abby, ağlama!" bir elini demirden çekti ve beline soktuğu kitabı bana uzattı. Kitabı aldım ve şaşırarak baktım. The Satanic Verses mi? Ve 1. basım mı? "Bunu nereden buldun?" "Kitabı görünce beni unuttun!" gerçekten de onu unutmuştum. Kitabı özenle açtım. Bu kitaba bayılıyordum. En sevdiğim kitaptı. İkinci sayfasında bir yazı vardı.

Hayatımızın şifreleri belki de en sevdiğimiz kitaba gizlenmiştir..

Sayfaları çevirdim ve bazı sayfalarda bazı harflerin fosforlu kalemle çizildiğini gördüm. Yanımdaki çantamdan kağıt ve kalem çıkardım. En baştan yazmaya başladım, ellerim titriyordu.

Sayfa 3 - Y ; 5 - B ; 7 - D ; 11 - O ; 13 - O ; 17 - L ; 19 - B ; 23 - E ; 29 - M ; 31 - Y ; 37 - R ; 41 - R ; 43 - A ; 47 - M

Sonrası yoktu. En son sayfaya kadar geldim. Kitabın arka kapağının iç kısmında da alt alta VII, II, V yazıyordu.

YBDOOLBEMYRRAM

7, 2, 5

YBDOOLB,EM,YRRAM

MARRY ME BLOODBY

"Seni asal sayılara sakladım. Asal sayıları bilirsin, sadece kendilerine ve 1'e bölünebilirler. Ben kendisiyim. Sen de 1'sin.. Birbirimize çarpılsak da asal sayı olsak?"

"Sanırım asal sayı olmaya hazırım!"

...