Kara Kart

Bölüm 42 Bir Çalışma Tanrısı'nın Yaratılması

Garipliğin ardından, Shi Lei nihayet yuvarlandı ve yatağın kenarına oturdu.

Shi Lei durmak istedi ama bir şeylerin yanlış olduğunu sezdi. O durduysa açığa çıkmaz mıydı? Bu yüzden, Zhang Liangliang'dan uzaklaşmak için kıçını ileriye doğru hareket ettirirken oturarak kaldı.

Zhang Liangliang da bir sersemletti. Her şey çok çabuk oldu ve fikrini aklından geçirdi. Shi Lei'nin durumdan faydalanacağını ve onu öpeceğini düşündü, bu yüzden onu takip etmeye hazırdı. Dışarda, o kadar kötü bir kız olmadığı için göğüslerine dokunduktan sonra biraz korkmuş ve korkmuştu. Sadece asi bir yaştaydı ve ailesinin durumları nedeniyle değişti.

Zhang Liangliang, Shi Lei'nin yana doğru yuvarlandığını hisseden rahatlamıştı. Fakat Shi Lei'nin onun kaba tarafını göstermesinden korktuğu için, o da çok hareket etti, o kadar ki bu kız, Shi Lei'nin ona atlarsa, ona direnmeli mi yoksa onunla mı gitmesi gerektiğini düşünüyordu.

"Dashu 20 yaşından büyük ve neredeyse üniversiteden mezun oluyor, bu yüzden bu alanda deneyim sahibi olmalı, değil mi? Çok fazla şey yapmazsam sorun olmaz, değil mi? Ama bu şekilde dashu ile bu kadar erken bir ilişki kurmak kötü değil mi ?! Belki biraz direnmeliyim. Ama direnirsem, dashu zorlayıcı tip olmamalı ...... Aiya, bekle, hatta mafya insanları bile korkutuyor. Ellerimi bağlar mı? O zaman ...... Belki de, sadece sembolik bir şekilde direnirim, sonra da onu yarıya iteceğim ...... Aman tanrım, ne yapmam gerekiyor! "

Fantezilerinde kaybolduğu gibi, Shi Lei zaten sakinleşti ve ayağa kalktı.

Kasıklarına baktı. Güzel, artık belli değil. Shi Lei sandalyeye geri oturdu.

Zhang Liangliang'ın gözlerinin kapalı, çatık ve hala yatağa serildiğini gören Shi Lei, hafifçe öksürdü ve ağzını garip bir şekilde açtı: "Ahem, Er'jie, acele etmeyi bırak. Bu bir kazaydı ve beni korkuttun. Neden bana oturdun? "

Shi Lei hala kemiklerinde bir çocuktu. Böyle zamanlarda, sorumluluğu Zhang Liangliang'a itmeyi bile düşündü.

Zhang Liangliang, Shi Lei'nin sesinin yanında olmadığını duydu, gözlerini hafif bir terörle açtı. Shi Lei'nin sandalyede oturduğunu görünce, bacaklarını çabucak geri çekti, yatağının en iç köşesinde otururken dizlerini kucakladı.

Güvende hissetmek için, Zhang Liangliang da gizlice onun hiçbir şey yapmadığını düşündüğü için Shi Lei'ye merakla baktı. Bana söyleme, çünkü yeterince iyi görünmüyor muyum?

Bu kızın hayal gücünün gerçekten canlı ve vahşi olduğu göz ardı edilemezdi.

"Göğsüme dokunan sendin, ve sen beni suçluyorsun..." Zhang Liangliang, şikayet ettiği gibi gözlerini devirdi.

Shi Lei daha da garipti. Düşündü ve şöyle dedi: "Eğer bana aniden oturmasaydın, nasıl olurdum ....... Bir kaza olduğunu söyledim. Uh, Er'jie, annene söylemeyeceksin, değil mi? Sana amaca dokunmadım... Uh, kalkmak istedim, biliyor musun? "

"Eğer bunu bir amaç için yapmadıysanız, bana dokunmaya mı karar verdiniz?" Zhang Liangliang, Shi Lei'nin garip olduğunu, artık korkmadığını gördü. Aksine, Shi Lei'nin çok ilginç olduğunu düşündü.

Bu yüzden göğsüne sıkışmış ve artık dizlerine sarılmamış, bacaklarını düzeltmiştir.

Shi Lei'nin yüzü parlak kırmızıydı ve hiçbir şey söyleyemedi.

"Hadi! O zaman yeterince dokunmadın değil mi? Şimdi istediğin kadar dokunabilirsin! "Zhang Liangliang'ın çılgınlığı geri geldi. Sadece göğsüne mümkün olduğunca yapışmıyordu, hatta Shi Lei'nin bacaklarına ayak parmaklarıyla hafifçe değindi.