At the beginning of our love [Book 1]

Η παρεξήγηση {19}

Επόμενη μέρα

Είναι 10 πμ.

Χθες αργήσαμε να γυρίσουμε και έτσι δεν έχω πει ακόμα στον Άλεξ ότι δεν γίνεται να βγούμε σήμερα

Τον παίρνω τηλέφωνο αλλά δεν απαντάει

Κάνω άλλη μια προσπάθεια

<< Ποιος σκατα είναι πρωί πρωί; >> ακούστηκε η αγουροξυπνημενη φωνή του

<< Εμ γεια,η Μαρία ειμαι.>> είπα κάπως δειλά

<< Τι έγινε και με παίρνεις τέτοια ώρα;Είσαι καλά; Σε πείραξε κανεις; >> είπε ανήσυχα

<< Όχι,όλα καλά.  Απλά ήθελα να σου πω ότι.. >> είπα χωρίς να ολοκληρώσω την πρόταση μου

Δεν θέλω να του το ακυρώσω αλλά πρέπει..

<< Ότι..;>> είπε περιμένοντας να συνεχίσω την πρόταση μου

<< Δεν μπορούμε να βγούμε σήμερα γιατί πρέπει να πάω σε ένα ηλίθιο δείπνο με τους γονείς μου. >> εξήγησα

<< Εντάξει. Τα λεμε.>> είπε απότομα

Τώρα θύμωσε;

<< Θύμωσες;>> ρώτησα πριν προλάβει να το κλείσει

<< Άκου είχα ένα δύσκολο βράδυ και το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ,εντάξει;>>

<< Γιατί; Τι έγινε το βράδυ;>> ρώτησα

<< Το ότι είμαστε μαζί δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα ξέρεις όλα,εξάλλου δεν σε αφορά. >> είπε και μου το έκλεισε

Αουτς..αυτό πόνεσε.

Αλλά ας μπω στην θέση του. Δεν είχε καλό βράδυ και θέλει να ξεκουραστεί,δεν μπορεί να ακούει τις βλακείες μου.

...

Μόλις ήρθαν σπίτι μας οι καλεσμένοι

Καθόμαστε όλοι μαζί στο σαλόνι. Φυσικά πήραμε άτομα για να κάνουν τις δουλειές για να μην φανεί η μαμά μου δούλα και κάτι τέτοια

<< Αυτή η συμφωνία πραγματικά είναι πολύ καλή.>> είπε ο μπαμπάς μου

<< Μπορώ να πάω στο δωμάτιο μου;>> ρώτησε ο Αχιλλέας

<<Μπορείς. >> είπε η μαμά μου

<<Πάνο,Μαρία πηγαίνετε κι εσείς μαζί του.>> είπε η μαμά του Πάνου