At the beginning of our love [Book 1]

Η κοπάνα {25}

Σταματάμε στο μέρος που πάμε πάντα,ξέρει πόσο το λατρεύω.

<< Λοιπόν;>> ρώτησε

<< Τι;>> απάντησα κάνοντας την ανηξερη όπως και πριν

<< Τελείωνε και πες μου.>> είπε σοβαρά

Φυσικά δεν μπορώ να αρνηθώ οπότε θα του τα πω..απλά δεν ξέρω πως ακριβώς να τα εξηγήσω..

<< Έγινε αυτό με τους γονείς μου,αυτό με τα κορίτσια και δεν ξέρω απλά είναι πολύ για εμένα όλο αυτό. Αν δεν ήσουν κι εσύ δεν ξέρω τι θα έκανα.>> είπα γρήγορα

<< Τι έγινε με τα κορίτσια;>> ρώτησε μόλις καθίσαμε στο παγκάκι

<< Τσακώθηκαμε. Με έβαλαν να δια->> είπα σταματώντας την πρόταση μου χωρίς να την ολοκληρώσω

<< Τελείωνε και πες μου.>> είπε υψώνοντας τον τόνο της φωνής του

<< Με έβαλαν να διαλέξω ανάμεσα σε εσένα και εκείνες. Δεν μπορούσα να κάνω μια τέτοια επιλογή και τέλος πάντων με έβγαλαν από την παρέα.>> του απάντησα,δεν είχα κι άλλη επιλογή

<< Απ'την στιγμή που σε βάζουν να διαλέξεις ανάμεσα σε εκείνες και σε κάποιο άλλο άτομο δεν είναι πραγματικές φίλες σου. Αν ήταν δεν θα το έκαναν αυτό.>> είπε και έχει δίκιο

Τον παίρνω αγκαλιά,το χρειαζόμουν αυτό.

<< Έχεις εμένα μωρο μου,μην ανησυχείς για τίποτα.>> είπε σιγανά στο αυτί μου

Δεν ξέρω πως το κάνει και μου φτιάχνει την διάθεση σε δευτερόλεπτα.

<< Σε ευχαριστώ για όλα Άλεξ είσαι δίπλα μου περισσότερο απ'οτι ήταν κανεις ποτε.>> είπα και εννοώ αυτό που λέω

Στήριξα το κεφάλι μου στο στήθος του και έβαλε το χέρι του γύρω μου.

<< Παρόλο που είσαι μυστικοπαθης και δεν ανοιγεσαι εύκολα νιώθω πως σε ξέρω.>> συνέχισα

<< Κάποια στιγμή θα τα μάθεις όλα απλά όχι ακόμα.>> είπε κοιτάζοντας το υπερπέραν

Είμαι ευγνώμων που τον γνώρισα.

Ξέχασα το σχολείο,τα κορίτσια,τους γονείς μου,τα πάντα. Απλά εγώ και εκείνος είμαστε τώρα και αυτό είναι τόσο όμορφο

<< Καταλαβαίνω. >> είπα και όντως καταλαβαίνω,δεν θέλω να τον πιέσω για να μου πει κάτι όταν είναι έτοιμος θα μου μιλήσει

Μείναμε χωρίς να λέμε τίποτα,αλλά δεν ήταν άβολο ή βαρετό ή κάτι τετοιο,ήταν και όμορφη ησυχία.