At the beginning of our love [Book 1]

Με εμπιστεύεσαι;{23}

Πλευρά Μαρίας

Περιμένω υπομονετικά να δω τι ήρθαμε να κάνουμε εδώ

<< Οταν έρθουν,φύγετε αλλά θυμηθείτε πως δεν αφήνουμε πίσω άτομο,να σας έχει ενημερώσει ότι έρχεται αλλιώς δεν πάτε πουθενά. Παμε!>> φώναξε ο Άλεξ

<< Δεν καταλαβαίνω.>> είπα μπερδεμένη

Πήρε ένα σακίδιο σχολικό και με πήρε από το χέρι

<< Μην τολμήσεις και φύγεις από κοντά μου.>> προειδοποίησε

Ανεβήκαμε στην μηχανή του

Τυλιξα τα χέρια μου γύρω του και άρχισε την μηχανή

Πίσω ακολουθούσαν και άλλες μηχανές και αμάξια με άτομα τις συμμορίας.

Σταματάει την μηχανή το ίδιο και κάποιες άλλες μηχανές και αμάξια

Με κοιτάνε όλοι περίεργα και πολύ επικριτικά,νιώθω άσχημα όταν νιώθω τα επικριτικά βλέμματα τους πάνω μου.

<< Μη δίνεις σημασία,δεν έχουν συνηθίσει να είναι και αλλά άτομα.>> άκουσα τον Άλεξ

<< Τι κάνουμε εδώ;>> αναρωτήθηκα

<< Θα δεις τι κάνω,ένα από αυτά που κάνω βασικά. Μου είπες ότι δεν ξέρεις τίποτα για εμένα,σύντομα θα μάθεις κάτι.>> μου απάντησε

<< Άντε πάμε;>> ρώτησε ο Άρης

<< Ναι.>> είπε και όλοι άρχισαν να τρέχουν

<< Βάλε αυτό.>> είπε και μου έδωσε μια μαύρη ζακέτα

Τον κοίταξα παραξενεμενη

<< Δεν πρέπει να δει κανεις το πρόσωπο σου.>> εξήγησε

Εβαλα την μαύρη ζακέτα και έβαλα την κουκούλα η οποια είναι αρκετά μεγάλη οπότε δεν φαίνεται πολύ το πρόσωπο μου αλλα δυσκολεύομαι να δω καλά μπροστά μου

Ο Άλεξ τυλίγει ένα μαύρο μαντίλι από την μύτη και κάτω και βάζει την κουκούλα του,με αποτέλεσμα να φαίνονται μόνο τα μάτια του,μπορω να πω πως και έτσι είναι πολύ ελκυστικός

Ο Άλεξ άνοιξε την τσάντα που είχε. Έβγαλε έξω κάτι πράγματα και ξανά έκλεισε την τσάντα

<< Ακόλουθα με και μην τολμήσεις και απομακρυνθείς από δίπλα μου>> πρόσταξε

Άρχισε να τρέχει και ακολουθώ πίσω του

Σταμάτησε και πέταξε μολότοφ. Είμαστε σε ένα δρόμο με ανθρώπους οι οποίοι έχουν πανικοβληθεί και τρέχουν πέρα δώθε. Τους κοιτάω σαστισμένη