At the beginning of our love [Book 1]

Είσαι πάντα εκεί {09}

Το Σαββατοκύριακο πέρασε αδιάφορα με εμέναα στο σπίτι κάνοντας τίποτα.

Δυστυχώς ήρθε η Δευτέρα και ειμαι στο σχολείο,τελευταία ώρα

Δεν ήθελα να δω τον Άλεξ και τον Κώστα..

Κάθε φορά που σκέφτομαι τον Κώστα μου έρχονται στο μυαλό οι σκηνές με αυτόν πάνω μου να μην με αφήνει.

Στην Άννα είπα ακριβώς τι έγινε εκείνο το βράδυ ενώ στην Λίνα και την Κατερίνα αυτό που έγινε με τον Κώστα αλλά δεν ανέφερα κανέναν Άλεξ

Η Άννα δεν τον δικαιολογεί καθόλου και πίστευε πως φταίει εκείνη επειδή με ώθησε κα ειμαι μαζί του όπως λέει αλλά φυσικά λες ο βλακείες. Δεν φταίει σε τιποτα.Και εκείνος..ηταν μεθυσμένος,δεν καταλάβαινε αλλά δεν ξέρω κάθε φορά που τον σκέφτομαι απλά βλέπω εκείνες τις σκηνές από το πάρτυ...

Όλοι μέρα βλέπω τον Άλεξ με κορίτσια και με ενοχλεί τόσο πολύ αλλά αλήθεια δεν ξέρω γιατί..

Μπορεί η Άννα να έχει δίκιο και να μ'αρέσει ο Άλεξ..

Σχολαμε και αφού χαιρετήσω τα κορίτσια αρχίζω για το σπίτι μου

Νιώθω κάποιον να με σκουνταει στη πλάτη

Γυρνάω και βλέπω τον Κώστα

<<Μπορώ να σου μιλήσω;>> ρώτησε

Τον κοιτάω χωρίς να ξέρω τι να πω

<< Μαρία,σε παρακαλω..>> είπε κοιτάζοντας στα μάτια

Δεν μπορώ να του πω όχι..

<<Εντάξει.>>

<<Έφυγες στο πάρτυ με εκείνον.>> ξεκίνησε

<<Ναι>>

<<Έφυγες με εκείνον και με άφησες εκεί.>> είπε σχεδόν φωνάζοντας

<< Πήγες να με ακουμπήσεις.>>

<<Και; Εσύ έπρεπε να φύγεις με αυτόν;>>

Δεν τον πιστεύω αλήθεια..

<< Αυτός ήταν που σε σταμάτησε και μπόρεσα να φύγω. Και αν θες να ξέρεις με σέβεται περισσότερο από ότι εσύ.>> είπα χωρίς να το σκεφτώ

<< Πες μας ότι τον συμπαθείς κιόλας.>> είπε ειρωνικά

<< Βασικά ναι,τον συμπαθώ. >>

<<Σε πήδηξε εε; Όχι που δεν θα σε πηδαγε.>>

Δεν το πιστεύω ότι πιστεύει κάτι τέτοιο για εμένα

<<Το πιστεύεις αυτό;>> είπα απογοητευμένη

<<Ναι,το πιστεύω. Αα και χωριζουμε.>> είπε με ύψος