Arel beni evime bıraktıktan sonra sırıtarak mutfağa gittim. Annem bunhalimi görünce sesli bir la havle çekse de sırıtmaya devam ettim
"Hayırdır annecim ne oldu?"diye sordu. Hiç durur mu meraktan çatlar.
"Hiiiç moralim düzeldi sadece. Babamla konuşmadım hiç bu gün, ne zaman dönüyor İstanbul'dan?"diye sordum konuyu değiştirmek için. Yoksa annem hemen anlardı, daha doğrusu lafı öyle bir yere getirirdi ki ben anlatmaya başlardım olanları. Böyle yetenekli bir annrm var işte...
"Yarın dönüyormuş kızım, yeşil elma aldım pazardan dolaptan al da yıka."dedi. Hayret konuyu bu sefer o değiştirdi. Ama asıl benim aklım başka bir yerde kalmıştı: yeşil elma!
Koşarak buz dolabından elma aldım. Yıkarken annem bu değişken ruh halimden dolayı söyleniyordu. O kadar mutluydum ki, annemi takmadım. Ben 5 yıl sonra, kaybettiğim aşkımı bulmuştum. Annemin söylenmeleri umrumda değildi.
Aklıma Arel gelince tekrar sırıtarak mutfaktan çıkıp odama doğru dans eder bir şekilde gittim. Yatağıma uzanıp elmamı yemeye başlarken aklıma Arel'in telefonumda hala "yeni tanıştığım yakışıklı" olarak kayıtlı olduğunu hatırladım.
Ben onunla yeni tanışmamıştım ki... Telefonumu elime aldığımda mesaj gediğini belirtir bir şekilde titredi. Aklıma Arel gelince sırıttım. Telefonun kilidini açtıktan sonra mesaja baktım.
GÖNDEREN: Maymunum<3
Kız hayırsız! Ne biçim arkadaşsın sen ya... İnsan kankisiyle 1 gün 13saat 47 dakika konuşmadan nasıl yaşayabilir?! Hemen beni arıyosun ayıcık!
Ah Melis ah! Canım benim ya bir de saat saymış. Hemen melisin adının altındaki yeşil telefon simgesine dokundum. Telefon çalarken bir yandan da elmamı ısırıyordum.
+Hayırsız?
-Maymunum?
+Kızım acilen buluşmamız lazııııım!! Neler oldu neler... Yarın buluşuyoruz anlatmam gerken şeyler var, çok önemli!
-benim de anlatmam gereken şeyler ve tanışman gereken birisi var Meliiis!
+şöyle yapalım sabah Tunalı'daki Lo&Loud'da buluşalım seninle, sonra tanışacağım kişilik de, ki galiba eniştem oluyor kendileri, öğleden sonra yanımıza gelsin. Benim sana yanlızken anlatmam lazım çünkü!
- bana uyar maymuncuk. Ama bir sorum var. Atakan'la mı ilgili?
+of maalesef. O salak beni akşam sitenin parkına çağırdı. Allah'ım ya, karşı evde oturuyor, hala beni parka çağırıyor! Söyle işte burda, değil mi ama Çisel?
Aklımdan Atakan'ın ne yapmaya çalıştığını tahmin ederken birden kendimi Melis'le ikisini sevgili olarak hayal ederken buldum ve bu gülümsememe neden oldu.
+Çisel!
-ha? Bence git Melis, belki de önemlidir gerçekten. İtiraf konuşması falan yapacaktır ne bileyim.
+Saçmalama ayıcık!
-Üf iyi. Zaten yarın herşeyi anlatacaksın maynum!
+ Hadi canım bay baaaaaayyy. Kes sesini ve kapat telefonu!
-görüşürüüüüüz. Öptüm senii :)
Melis'ten
Telefonu kapatıp ofladım. Atakan ve ben... Olmazdı. Bir kere biz birbirimizden nefret ederdik. O bana gıcıktı ben de ona. Evlerimiz yanyanaydı ama biz çok uzaktık sanki. Yani Atakan benim hayatım boyunca gıcık kaptığım insandı. Aramızda bir şey olması imkansızdı.
