Bir Katilin Notları 2

2.kitap erken geldi ha? :D İyi okumalar. Olaylar çabuk gelişmeyecek uzun tutmaya çalışacağım. Yorumlarınızı eksit etmeyin lütfen:)

‘’Her insanın hayattayken reenkarnasyonu olur. Benim ki başlamak üzere’’ dedi adam. Daha sonra altındaki sandalyeyi ayağıyla iterek hayatına son verdi ya da vermedi.

                              12/04/2014

Hastaneden ayrılalı aylar olmuştu. Bu dehşet verici olayları atlatalı tam 8 ay olmuştu. Aralık ayının verdiği soğuktan kaçıp evine gireli ise dört buçuk dakika. Olay hakkında kimse tek kelime etmez olmuştu. Gökhan ise göreve yeniden dönme cesaretini kendinde bulana kadar bu kadar büyük olaylar olmamıştı. Zaten artık yeni ölüm haberi gelince bile irkiliyordu. Cengiz ise karısıyla uzun bir yolculuğa çıkmıştı. Kızının ölümüne alışmış olsa da bahsi açılınca gözleri doluyordu. Kızının yerini başka bir çocukla doldurmak istemişlerdi. Karısı şimdi 4 aylık hamileydi fakat hala hüzünlülerdi. Bir evlat bir anda yitip gitmişti. Merkezin girişinde ise Ada’nın fotoğrafı asılıydı. Gökhan başlarda buna alışamayıp odasında sinir krizleri geçirse de daha sonrasında o fotoğrafa gülümseyerek selam verip geçer olmuştu. Ada’nın mezarına da gidebiliyordu. Çünkü buna yüzü vardı. Çünkü katili yakalamışlardı. Candemir ise büyük hayal kırıklığıydı. Gökhan şu sıra hayatındaki tek yakını olan babasını sıkça ziyaret eder olmuştu. Babası çok yaşlı ve bakıma muhtaç değildi. Tam tersine dinç ve genç görünümlüydü. Tüm bu olaylar sırasında Gökhan’ın yanında olmamasının sebebi iş için Londra’da seyahatte olmasıydı. Olaylardan çok geç haberi olmuştu. Türkiye’ye dönünce haberi olmuştu ve oğlunun toparlanıp hayatına devam etmesi için uzunca bir süre yanında olmuştu. Gökhan her zaman ki köşesinde kahvesini yudumlarken geleceği düşünüyordu. Cengizleri öyle mutlu görünce kendisinin de bir ailesi olmasını diledi. Karısının fotoğrafını eline aldı ve:

-Seni hala seviyorum… diye söze girdi.

Onu hala seviyordu ama o artık yoktu. Bir çocuğu olsun istiyordu Gökhan. Bunun için yeniden sevmek istedi birini:

-Tüm bu olaylarda yanımda olmanı ne kadar çok istedim. Hissedebildin mi? Ben seni hissetmek isterdim. Bizim bir çocuk hayalimiz vardı Eylül, hatırladın mı? Diye karısıyla konuşmasına devam etti.

 Birine yeniden güvenmek zaman alacaktı belli ki. Gökhan konuşmasını bitirip çerçeveyi tam karşısına koyacakken camdan dışarıda, ağaçların çıplak kalmış dallarının arasında biri belirdi. Kim olduğunu seçemedi. Kalbi gümbür gümbür atmaya başladı. ‘’Hayır’’ . ‘’O öldü.’’ Dedi kendi kendine. Sakinleşmeye çalışırken notu hatırladı:

‘’Kabusun yeniden başlıyor.’’