Little Bit Cliché

Görev Beklemez

14.Bölüm

Scarlet'ın Ağızından

Tamam Jennifer neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmiyordu ve hala Stefan'ın onu sevmediğini düşünüyordu, ama ben eminim böyle birşey olmasa bile ben bunu halledecektim. O bunu hakediyor ve benim en yakın arkadaşım, ona değer veriyorum o yüzden herşeyi halletmeye başladım. Ve ilk planım bir partner, bu kadar işi tek başıma yapamazdım bende tam adamını seçtim; Marcus. Bana yardım edeceğini biliyordum çünkü Stefan'da onun en yakın arkadaşı, ve oda benim kadar onların ikissininde birleşmesini istiyordur. Ona sorular soracaktı, o yüzden onu bulur bulmaz herşeyi anlattım ve oda görevini hallediyordu, böyle bir işe vaktim olması güzel. İyiki hafta sonları var yoksa ne yapardık.

Marcus gider gitmez bende işimi halletmeye koyuldum, ne derler bilirsiniz "Görev Beklemez''

Koşarak odaya gittim ve hemen Jennifer'ın masasına Stefan'dan gelen bir not bıraktım, sonra Philly'nin yerine gittim ve orda iki kişilik bir yer ayırmalarını ve o iki kişi geldiğinde orda kimsenin olmamasını istedim. Ben görevimi halletmiştim, bakalım Marcus ne yapıcaktı.

Marcus'un Ağzından

Sonunda Stefan uyanmıştı, buna inanamıyorum saat iki ama bu yeni uyanıyor! Bu nasıl bir insan ama bu şuan önemli değil önemli olan Scarlet'ı bana verdiği görev. Uyanır uyanmaz hemen onu koltuğa oturtturdum ve sorularımı sormaya başladım.

''Dün gece nerdeydin?''

''Dışarda."

''Kiminle?"

''Sana ne?"

İşte ergence laf sokma çabaları.

''Stefan!''

Tamam sanırım onu biraz tedirgin etmiştim, kim olmazki. Annesinden bir farkım kalmamıştı yani, herhalde Hermonie Granger'ın erkek hali olmuştum ama görevi başarmıştım çünkü sonunda bana cevap vermişti.

''Tamam tamam, Jennifer'laydım, bana birşey anlattı ama sana bunu söyliyemem''

''Peki onu seviyor musun?''

''Hemde çok hiçbir şey bunu değiştiremez''

Sanırım istediğim cevapları almıştım ve hemen koşarak Scarlet'a söylemiştim, ve o bundan çok mutlu olmuştu. Hızlı bir şekilde yanağımdan öptü, ardından koşarak gitti. Masum bir öpücük olsada, öptüğü yer yanıyordu. Dışarıdan sakin görünüyordum ancak içimde parti veriyordum.

Scarlet'ın Ağızından

Jennifer'ın ayak seslerini duyuyordum, ya da başka birinin. Ama sanırım bu oydu, onun ayakkabı sesini her yerden tanırım.

Alçak topuklu ayakkabıların tıkırtısını duyunca, hemen dolabın içine saklandım ve minik aralıktan kapının açıldığını gördüm, doğru tahmin, oydu.

Yine yürüdü ve hemen masasındakı notu okudu:

''Benimle Philly'nin yerinde buluşur musun? Sevgiler, Stefan''

Yüzündeki ifadeyi görüyordum, çok mutluydu ve anladım ki görevimi başarmıştım. Şimdi geriye tek birşey kaldı, Stefan'ı nasıl Philly getireceğim.

A/N: Ege: Umarım beğenmişsinizdir yorum ve Beğenilerinizi bekliyorum :)

Selin: Beğenmişsinizdir umarım, ithaf isterseniz yorum yapmanız yeterli! Ve lütfen görüşlerinizi belirtin, yeni bölüm bir kaç gün içerisinde gelir :D