My Murderous Mate

Chapter 12

Ace

Als Raven de kamer verlaten heeft blijf ik nog een paar minuten liggen, maar dan besluit ik om mijn dag af te sluiten met een warme douche.

Na een heerlijke douche trek ik alleen een joggingsbroek aan en stap de badkamer uit. Als mijn buik geluiden begint te maken, besef ik dat ik nog niet avond gegeten te hebben.

Op mijn weg naar beneden hoor ik luide muziek dat van de woonkamer komt. Nieuwsgierig loop ik de woonkamer in kijkend wat er zich afspeelt daar.

In de woonkamer tref ik een slapende Raven aan omringd met eten. Glimlachend pak ik een deken uit de kast en sla hem over haar heen.

Ik loop door naar de keuken zoekend naar eten. Leah komt ook binnengelopen. 'Ik heb nog hier wat avondeten voor u bewaard. Raven heeft ook al wat op.' Deelt ze met me mee.

Ik schenk Leah een dankbare glimlach en verwarm het bord met eten. 'Trouwens Leah, je hoeft me niet meer zo netjes aan te spreken hoor.' Ze grinnikt en loopt verder. Ik loop richting de eettafel en schuif aan.

Tijdens mijn moment alleen denk ik terug aan alles wat er gebeurt is. Aan Raven. Mijn mate. Een warm gevoel ontstaat in mijn lichaam als ik denk aan alle momenten van ons samen. Alle goede en slechte gebeurtenissen.

Al gauw heb ik mijn eten op en loop naar de bank toe waar Raven nog steeds op ligt te slapen. Voorzichtig til ik haar op in mijn armen. Haar lichaam tegen mijn blote borst. Warmte vult mijn lichaam. Ik loop richting haar kamer.

Daar aangekomen leg ik Raven zachtjes neer op haar bed en sla de dekens om haar heen. Ik ga naast haar zitten op het bed.

Voorzichtig veeg ik wat plukjes haar uit haar gezicht. 'Wat is ze prachtig. Zo mooi.' Smelt Nathan weg. Ik begin te grinniken.

Door mijn gelach wek ik Raven perongeluk. Langzaam opent ze haar ogen en kijkt verward om haar heen. Als haar ogen op mij vestigen kijkt ze verbaasd.

'Wat doe jij hier en lag ik niet in de woonkamer?' Ze begint te wrijven in haar ogen en wat uit te rekken. Haar ogen dwalen al gauw af van mijn gezicht naar mijn blote borst.

'Je lag zo vredig te slapen dat ik je niet wakker wilde maken, dus heb ik je zelf opgetild naar boven.' Grijns ik. Al merk ik dat ze niet echt heeft gehoord wat ik zei.

Ik klap met mijn handen voor haar gezicht. Geschrokken kijkt ze me weer aan. 'En dat was nodig voor?'

'Zorgen dat je aandacht dat naar mijn lichaam ging, naar mijn knappe kop ging.' En ik wijs naar mijn hoofd.

'Ik gaf geen aandacht aan je lichaam.' Reageert ze. 'Er is niet eens wat bijzonders te zien.' Ze kijkt weg en verstopt haar blozende wangen onder de dekens.

'Pardon? Niks te zien?' Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog. Deze meid is me er een. 'Ohja, ik neem je morgen trouwens mee naar opticien.' Zeg ik zo serieus mogelijk. Ik sta op en ben van plan om weg te lopen maar word terug geroepen.

'Opticien?' Vragend kijkt Raven mij aan. 'Ja, dat hoorde je goed. Heb je wel nodig als je zegt dat mijn lichaam niets bijzonders is.' Ik schenk haar nog een laatste knipoog en sluit de deur.

Ik duik mijn eigen bed in en zit nog wat op mijn telefoon voordat ik ga slapen. Als ik voel dat mijn ogen zwaar worden leg ik mijn mobiel weg en valt uiteindelijk in slaap.