My Murderous Mate

Chapter 10

Ace

Bijna in slaap gevallen, hoor ik weer geschreeuw. Het komt uit de kamer van Raven. Zou ze weer een nachtmerrie hebben?

Zonder na te denken stap ik uit bed en loop naar haar kamer. Daar tref ik haar bewegend, schreeuwend en bezweet aan. Vaag hoor ik iets over haar ouders.

'Raven? Raven?' Probeer ik haar te wekken.

Ze schiet abrupt omhoog en botst bijna met haar hoofd tegen de mijne aan. Paniekerig kijkt ze om zich heen.

'Ssh, rustig ik ben bij je.' Ik omhels haar stevig. 'Had je weer een nachtmerrie?'

'I-Ik.. Ja M-' Mompelt ze binnensmonds.
'Het is al goed. Vertel het me maar een andere keer. Rustig aan.' Zeg ik sussend, met het doel haar te kalmeren.

'Je trilt helemaal, ik haal wat water voor je.' Vermeld ik. 'Misschien dat je daar wat rustiger van wordt.'

Als ik haar loslaat en van het bed wil stappen, voel ik twee dunne armen om mijn lichaam heen.

'Blijf alsjeblieft bij me.' Komt er voorzichtig uit Ravens mond.

Ik draai me om en geef een laatste stevige knuffel. 'Het duurt maar even, ik ben zo terug.' Ik druk een kus op haar voorhoofd en loop naar beneden. In de keuken aangekomen vul ik het glas vol met water en loop weer terug.

Raven kijkt opgelucht als ze mij binnen ziet komen. Wat haat ik het om haar zo te zien, zo zwak, zo kwetsbaar. 'Onze bedroefde Mate.' Jammert Nathan.

Heel voorzichtig geef ik het glaasje water aan haar. Trillend neemt ze het aan. Nog net niet morsend neemt ze een paar flinke slokken. 'Bedankt.' Dankbaar kijkt ze me aan en zet de inmiddels lege glas op het nachtkastje.

'Probeer nog wat slaap te pakken, als er iets is, je kan me altijd roepen.' Een teder kusje druk ik op haar haar. 'Het komt goed.'

Als ik eenmaal weg wil lopen voel ik een hand om mijn pols heen. Vragend kijk ik haar aan.

'Wil je misschien bij me blijven vannacht?' Aarzelt ze.

Een gevoel van blijdschap schiet door mijn lichaam. Ze wilt gewoon dat ik bij haar blijf. 'Tuurlijk, Sweetheart.'

Al gauw heeft ze een plek vrijgemaakt naast haar door wat op te schuiven. Voorzichtig ga ik naast haar liggen op bed. Ze schuifelt wat dichterbij me en omhelst me.

'Bedankt.' Zegt het kwetsbare meisje dat op mijn borst ligt. Ik beantwoord haar met een kusje op haar hoofd. Wat ben ik blij met haar. Beter kan niet.

'Weet je, we kennen elkaar nog niet eens zo goed. Wat vind je ervan als ik je ergens deze week op een date neem?' Vraag ik.

'Ja, graag zelfs.' Ik voel haar knikken op mijn borst. Met mijn hand door Ravens haar valt ze in slaap. Niet lang erna ben ik ook al van deze wereld.

Raven

Langzaam word ik wakker met het gevoel dat iets zwaars op mijn middel heen gewikkeld. Met moeite draai ik me om en zie een persoon naast me liggen.

Ik krijg de schrik van me leven en begin te gillen. De jongen naast me valt van het bed af door de schrik.

Als hij omhoog schiet door de klap op de grond, besef ik pas dat het Ace is.