it's just a Night ✔

006

Alex' p.o.v.

Ik zit geconcentreerd latijn uit te leggen aan Jake als hij opeens zijn trui uittrekt. Automatisch gaan mijn ogen naar hem en zie zijn buik als zijn shirt ook iets omhoog mee gaat. Snel trekt hij hem naar beneden en kijkt me stil aan. "Het ziet er niet goed uit." zeg ik zacht. "Wat is er gebeurt?" Het kan niet alleen van na het feest zijn want het ziet er nog erger uit, met misschien nog wel meer plekken. "Er kwam een groep jongens naar me toe toen ik van Liam afkwam, ze duwde me van mijn fiets en toen hebben ze me flink te grazen genomen." Ik zie dat hij liegt en het heeft verzonnen voor als iemand het zou vragen. "Mag ik het zien?" vraag ik waar ik achteraf spijt van heb. Wie vraagt er nou zoiets. "Uhm.." zegt hij. "Ja hoor." en dan trekt hij zijn shirt voorzichtig omhoog.

Mijn ogen worden groot en gaan over heel zijn bovenlichaam. Uiteindelijk gaan ze door naar zijn ogen. "Weet je wie het waren?" Hij schud langzaam zijn hoofd. "Het was te donker." Langzaam laat ik mijn vingers naar zijn bovenlichaam bewegen en laat ze voorzichtig over één van de blauwe plekken gaan. "Doet het veel pijn?" vraag ik ga met mijn ogen weer naar zijn gezicht. "Valt wel mee." zegt hij zacht. "Ben je er al mee naar de dokter geweest?" Snel schud Jake zijn hoofd. "Dat is niet nodig." Hij trekt zijn shirt weer naar beneden en richt zich op mijn boek. "Waar waren we?"

Jake en ik hebben twee uur aan latijn besteed en toen moest ik naar huis want mijn moeder wil dat ik voor het eten thuis ben. Op de fiets kan ik aan niks ander denken dan Jake. Er zijn geen jongens die hem in elkaar hebben geslagen en verder kan ik niemand bedenken wie het wel gedaan zou kunnen hebben. Ik weet dat hij problemen heeft met zijn vader maar die zou dat nooit doen. Hij is zo aardig en ook tegen Jake.

Zo diep nadenkend fiets ik zomaar langs mijn eigen huis. Snel trap ik op de rem en fiets een stukje terug. Mijn fiets zet ik in de schuur en daarna loop ik naar binnen. "Hey lieverd." groet mijn moeder me. "Hoi." zeg ik terug. "Was je bij Jake?" Mijn moeder komt de kamer inlopen en begint met de tafel te dekken. Vanaf de bank kijk ik toe. "Ja, zoals gewoonlijk." "Is het wel zo'n goed idee om altijd bij hem te zijn?" vraagt ze en loopt weer terug de keuken in. "Mam." zeg ik boos. Mijn moeder mag Jake niet zo erg, ze vind hem een slechte invloed maar we zijn al zeven jaar beste vrienden. In groep zes van de basisschool kwam hij bij me in de klas, al was het omdat hij van zijn andere school was gestuurd, hij heeft nooit iets of iemand iets aangedaan. "Ik hou mijn mond al." zegt ze en loopt weer de kamer in met een grote pan.

Als al het eten op tafel staat komt mijn vader ook de huiskamer binnen. Hij haalt zijn hand door mijn haren en gaat dan tegenover me zitten. Mijn moeder gaat naast hem zitten en dan beginnen we met eten. Mam en pap zeggen nog wel eens iets tegen elkaar maar ik zeg niks. Ik krijg mijn gedachtes niet van Jake af. Zou hij gepest worden en in elkaar geslagen? Ik wou dat ik hem kon helpen maar waarschijnlijk gaat hij het nooit vertellen. Ik dacht dat hij me vertrouwde.

's Avonds lig ik in bed en blijf ik me maar steeds omdraaien. Het lukt me maar niet om in slaap te komen. Opeens gaan mijn gedachtes naar Nicole en Jake. Meteen zit ik rechtop in bed en probeer het uit mijn hoofd te slaan. Waarom denk ik daar nou weer aan. Ik wil helemaal niet weten hoe zij seks hebben. Zo wanhopig ben ik nou ook weer niet om het te zelf te doen. Opeens gaat mijn kamerdeur open waardoor ik opkijk. Het is mijn vader.

Hij is niet mijn echte vader maar de nieuwe vriend van mijn moeder. Een jaar nadat Zach, mijn broer was overleden heeft mijn vader ons verlaten. Mijn moeder was er kapot van en was nog beschermender naar mij dan dat ze nu is. Ze bracht me naar school, ze haalde me op en ik mocht alleen een paar keer in de week met iemand bij mij afspreken. Een paar maanden daarna kwam Harry op haar pad en ze waren stapel verlieft op elkaar. Nog geen maand later kwam hij bij ons intrekken. "Alex, het is twee uur, wat ben je allemaal aan het doen?" Zijn gezicht ziet er moe uit. "Ik kan niet slapen." zeg ik en kijk omlaag naar mijn handen. Het bed zakt iets in wat betekend dat hij erop is komen zitten. "Wat is er toch met je aan de hand? Je bent zo afwezig." Ik kijk op naar zijn gezicht en hij heeft er een bezorgde blik op staan. "Mam wil dat ik minder met Jake om ga." vertel ik. "Nou, hij is niet de beleefdste jongen." zegt Harry en ik geef hem een chagrijnige blik. "Jij ook al?" "Hé, je moet doen wat goed is voor je. Jij kent hem het beste en jij kan bepalen of hij een goede jongen is." Hij legt zijn hand op mijn rug en ik knik langzaam. "Ik zal tegen Tracy zeggen dat ze niet meer tegen je moet zeggen met wie je wel en niet mag omgaan, oké?" "Dank je." zeg ik nog en dan staat hij op. "Je weet dat ze het beste voor je wil, en het is niet om je te pesten." Ik geef er geen antwoord op. "Welterusten Alex." "Welterusten." zeg ik terug en dan verdwijnt hij mijn kamer uit.

Ik laat me achterover vallen in mijn bed en beland met mijn rug in het zachte matras. Een diepe zucht verlaat mijn mond. Waarom moet het leven soms zo moeilijk zijn. Ik trek de dekens ver over me heen en sluit mijn ogen. Niet veel later val ik dan toch eindelijk in slaap.