016

587 32 9
                                    

Jake's p.o.v.

In mijn eentje loop ik de aula in voor de laatste pauze van vandaag. Na deze pauze heb ik alleen nog één les uur wiskunde en dan kan ik naar huis. "Daar hebben we mijn favoriete mensen." zeg ik blij als ik mijn kont op één van de vele stoelen plaats aan de tafel. Iedereen begroet me terug en ik probeer erachter te komen waar iedereen over praat.

Als ik de woorden: Feest, alcohol en Mathias heb opgepikt ben ik er wel achter waarover het gaat. "Wanneer is het feest?" Vraag ik. "Zaterdagavond, mijn moeder is weg dus we kunnen doen wat we willen." Verteld Mathias. "Ik zal er zijn." "Nice." zegt hij en dan praten we verder tot een bekende schreeuw stem de aula vult.

"Liv!" Roept Evie hard. Ik kijk op en mijn ogen vinden meteen die van Ace. Ergens wat ver weg lijkt hoor ik Evie en Olivia praten maar daar heb ik even geen oog voor. Pas als Ace ons oogcontact verbreekt kom ik weer op aarde. "Kom, we gaan weer." zegt Evie en trekt Ace mee.

***

Ik gooi mijn voetbaltas achterop mijn fiets en begin dan aan mijn reis naar de voetbalvelden. Ace is bij Evie dus daar hoef ik me niet druk om te maken. De laatste paar keren gingen we om andere tijden weg zodat niemand zou merken dat ik bij hem logeer of überhaupt met hem praat. Na nog geen kwartier ben ik al bij de ingang en zet mijn fiets in de rekken. Ik loop richting de kleedkamers. Als ik binnen kom is bijna iedereen al aan het omkleden. Behalve Ace, hij is er niet. Niet dat hij er normaal wel altijd is. Het valt me nu gewoon meer op. Net als ik mijn tas op één van de banken zet gaat de deur open en komt hij buiten adem binnen. Hij kijkt even de ruimte rond en komt dan op het lege plekje naast mij zitten.

"Wat is er met je hand gebeurt?" Vraagt Luc, kijkend naar mijn hand. "Ik heb mezelf gesneden." zeg ik maar bedenk me dan dat heel slecht klinkt. "Aan een vaas die ik persongeluk kapot heb laten vallen." Zeg ik er snel achteraan. "Doet het veel pijn?" Mengt Jay zich in het gesprek. "Valt wel mee." "Gelukkig." Zegt hij en dan gaan we weer verder met omkleden.

Het hele team loopt tegelijk de kleedkamer uit, het veld op en begint met de warming-up. We stoppen als de trainer aan komt lopen. We gaan in een misvormde, halve cirkel om hem heen staan en wachten tot hij begint met praten. "Ace en Ethan, naar voren." zegt hij. De twee jongens lopen naar voren en gaan elk aan één kant van de trainer staan. Hij gooit een muntje omhoog en hij komt op kop. "Ethan mag beginnen." zegt hij. "Luc." zegt Ethan en Luc loopt naar hem toe. "Jack." zegt Ace vervolgens. "Henry." "Tim." "Matt." Ace kijkt even naar mij maar ik zie dat hij me niet kiest. Waarschijnlijk omdat Tim en Jack dat niet willen. Aangezien ze ook vrienden zijn van Finn. "Miles." zegt hij dan. "Jake." zegt Ethan en ik kijk op als ik mijn naam hoor. Ik loop naar hem toe en wacht totdat er geen spelers meer over zijn. Ik haat het als er op deze manier teams gekozen worden.

"Dan kunnen we nu beginnen." zegt de trainer als hij het andere team allemaal een lintje heeft gegeven. Iedereen gaat in het veld staan. Zelf ga ik op mijn plek voorin staan en sta tegenover Ace die dat plekje ook aangewezen heeft gekregen. We kijken elkaar even aan en dan naar de trainer. Hij fluit en dan beginnen we.

***

Eindelijk is deze training afgelopen. Mijn hand deed ontzettend veel pijn waardoor ik elke keer werd afgeleid. Met zijn allen lopen we de kleedkamer in en kleden we ons om. Mijn ogen gaan steeds weer naar Ace die nu tegenover me zit. Ik probeer afleiding te vinden door met Alex te praten wat gelukkig best goed werkt.

"Ik zie jullie vrijdag." zeg ik tegen het team en duw de zware deur naar buiten open. "Ik ook." Hoor ik Ace's stem en hij loopt achter me aan. Hij wil niet dat ik met hem praat tijdens school, voetbal of ergens anders buiten dus ik doe alsof hij er niet is. "Jake." zegt hij een stukje achter me. Ik negeer hem volkomen en loop door, langs het gebouw waar de kantine is.

"Jake." zegt hij nog eens, maar als ik weer niet reageer en ik de hoek omloop trekt hij me mee en duwt me tegen de muur aan. Ik kijk hem recht in zijn ogen. "Waarom reageer je niet?" Vraagt hij. Zijn borst gaat snel op en neer en zijn ogen gaan alle kanten op over mijn gezicht. "Jij zei dat ik niet met je mocht praten als we niet thuis zijn." Hij blijft stil als hij zich realiseert dat ik gelijk heb.

Langzaam laat hij me los. "Sorry." zegt hij en zet een stap achteruit. "Ik snap het wel." zeg ik. "Ik ben toch niks waard." "Dat ben je niet." zegt hij snel. "Je bent-" Hij stopt als hij iemand ziet lopen. "Ik moet gaan, Finn is hier." En hij is weg. Ik ben wat?

Na een tijdje kom ik van de muur vandaan en als ik de hoek om loop zie ik hem nog net weg rijden op zijn motor. Ik duw mijn handen in mijn zakken en loop naar mijn fiets. Met koude handen haal ik hem van het slot en fiets ik naar Ace's huis.

Als ik bij het huis aankom drukt Evie net op de deurbel. "Hey." begroet ik haar. Evie en ik waren beste vrienden op de basisschool maar gingen naar andere niveaus op de middelbare school. Toen kregen we allebei andere vrienden. Er is dus niks fout tussen ons, alleen dat we elkaar nooit echt meer zagen of spraken. Tot ik bij Ace kwam.

Ze draait zich om. "Hoi." zegt ze terug en dan gaat de deur open. Ace staat in de deuropening en kijkt ons één voor één aan. Hij laat Evie er langs en wacht tot ik ook binnen kom. Achter ons doet hij de deur dicht en dan staan we met zijn drieën in de gang. "Ik ga wel.. daar heen." zeg ik een beetje ongemakkelijk en loop de huiskamer in. Waarschijnlijk gaan ze weer 'stelletjes dingen' doen, en daar hoef ik niet bij te zijn. Maar inplaats van dat ze naar boven gaan beginnen ze te praten. Het wordt steeds harden en de toon bozer.

"Je hoeft niet elke vijf minuten bij me te zijn." zegt Ace. "Maak je het nou uit?" vraagt Evie dramatisch. "Nee, helemaal niet. Ik zeg alleen dat ik soms even tijd voor mezelf wil." "Oh ja, en dat lukt zeker als Jake hier is?" "Ev, ik hou van je maar begrijp dat ik niet elke minuut bij je kan zijn alsjeblieft." Even is het stil. "Oké, sorry." zegt ze wat zachter. Ik probeer zo onopvallend mogelijk mee te luisteren. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat ze elkaar een kus geven en dat Evie daarna vertrekt.

Als Ace de huiskamer in komt lopen kijk ik snel richting de televisie. "Leuke serie." zegt hij sarcastisch. Ik snap even niet wat hij bedoelt maar ik zie dan dat de televisie helemaal niet aan staan. In één klap voel ik mijn hoofd rood kleuren en kijk ik van hem weg als hij naast me komt zitten.

it's just a Night ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu