it's just a Night ✔

029

Ace's p.o.v.

"Jake?" Zeg ik zachtjes en schud hem een beetje heen en weer. "Jake?" "Hmm." komt er moeilijk uit zijn mond. "Weet je nog dat je gisteren zei dat je naar school ging?"  "Ik loog." verzint hij waardoor ik grinnik. In één beweging trek ik de dekens van hem af. "Hé!" roept hij. "School!" roep ik terug. Ik grijp zijn arm vast om hem op te trekken maar inplaats van dat hij omhoog komt ga ik omlaag. Ik val onhandig bovenop hem. "Ook hallo." zeg ik lachend. "Hi." zegt Jake zacht. Hij grijp mijn hoofd vast en kust me. Teder kus ik hem terug. Ik had nooit verwacht dat ik zou eindigen in een echte relatie met een jongen.

Ik wist wel dat ik soms aangetrokken ben tot jongens. Want toen ik 14 was vond ik een jongen uit mijn klas leuk. Ik heb het nooit de wereld in gebracht en er eigenlijk ook nooit iets mee gedaan. Maar diep van binnen wist ik dat het zo was.

Ik haal mijn lippen van Jake's lippen en we kijken elkaar in de ogen. "We kunnen toch wel één dagje thuis blijven?" vraagt hij onschuldig. "Je bent al drie weken thuis." zeg ik. "Dus?" Hij grijpt mijn shirt vast en draait ons dan om zodat ik onder hem lig. Voor ik nog iets kan zeggen drukken zijn lippen al in mijn nek. Een geweldig gevoel gaat door me heen en persongeluk laat ik een zachte kreun uit mijn keel ontsnappen. In mijn nek voel ik Jake grijzen en hij gaat snel verder. Ik kan het niet meer houden dus draai ik ons snel om en trek ik Jake's shirt over zijn hoofd. "Ik wist het wel." zegt hij grijnzend. "Ik help je alleen met omkleden." grap ik en druk mijn lippen in zijn nek. Ik beweeg ze steeds verder omlaag. Over zijn borst naar zijn buik en uiteindelijk stop ik bij de rand van zijn joggingbroek. Grijnzend kijk ik naar hem op.

"Ga je me nog verder helpen?" vraagt Jake. "Hm.. ik denk dat je het verder wel zelf kan."
plaag ik hem. "Alsjeblieft." zegt hij en schenk een blik naar beneden. Vanzelf gaan mijn ogen naar onderen en ik zie de goed zichtbare bobbel in zijn broek. "Succes daarmee." zeg ik grijnzend en geef een laatste kus op zijn buik. Daarna sta ik op en laat hem achter in zijn bed.

Als ik net op wil staan om naar Jake te roepen dat ik ga komt hij de trap al af lopen. Hij loopt de kamer in en kijkt me met een nep boze blik aan. Ik negeer zijn blik volkomen en loop langs hem heen de gang in. "Laten we gaan." zeg ik als ik onze jassen van de kapstok gris. Die van hem gooi ik naar hem toe en vervolgens loop ik de deur uit met Jake op mijn hielen.

Jake wil naar zijn fiets lopen maar ik hou hem tegen. "Jake." zeg ik. Als hij zich naar me omdraait gooi ik één van de twee helmen zijn kant op die hij onhandig opvangt. "Ik fiets liever." zegt hij en gooit hem weer terug. "Ik breng je naar school." zeg ik en gooi de helm opnieuw naar hem. "Ik heb geen zin op het laatste stuk te lopen." zegt hij en voor de tweede keer gooit hij de helm weer in mijn armen. "Je hoeft niet te lopen." zeg ik en voor de laatste keer gooi ik de helm. "Echt niet?" vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Oké dan." hij stapt achterop en zet zijn helm op. "Zit je?" vraag ik. Hij slaat zijn armen om mijn middel. "Ja." zegt hij en dan rij ik weg.

De hele weg kan ik vrijwel alleen maar denken aan de armen van Jake die om mijn lichaam geklemd zijn. We komen aan achter de school waar ik stop. Op deze plek komt niemand dus laat ik Jake hier eraf. Hij zet zijn helm af en ik doe hetzelfde. "Vanaf hier kan je wel lopen toch?" vraag ik. "Ja hoor." zegt hij en stapt van de motor. Ik glimlach lief naar hem en dan drukt hij even kort zijn lippen op die van mij. "Ik zie je vanmiddag hier." zegt hij en loopt dan weg.

Pas als hij volledig uit mijn zicht is trek ik de helm weer over mijn hoofd en rij ik weg. Terwijl ik naar de parkeerplaats voor de school rij kom ik langs Jake die nog even naar me glimlacht. Niet veel later zet ik mijn motor op de parkeerplaats en gooi daarna mijn tas op mijn rug. Ik wacht tot Josh bij me is en daarna lopen we samen naar de ingang van de school.

Terwijl we naar onze kluisjes lopen, lopen we langs Jake en zijn vrienden. Ik merk op dat ze bijna allemaal naar me omkijken. Verward loop ik verder.

Bij mijn kluisje kom ik Evie en Olivia tegen. Olivia is een goede vriendin van Evie en is ook een vriendin van Mae die weer een vriendin is van Nick en Nick is weer een vriend van Jake. Zo is iedereen weer met elkaar verbonden. Evie heeft niks meer tegen me gezegd en gunt me geeneens een blik. Ik snap het ook wel aangezien ik het laatst met haar heb uitgemaakt. Het excuus wat ik gebruikte was suf. Het viel allemaal wel mee met ruzies tussen ons. Natuurlijk hebben we wel eens meningsverschillen maar zo veel waren het niet. Maar wat had ik dan moeten zeggen? Dat ik verlieft ben op Jake?

Ik kijk van haar weg en loop met mijn boeken naar het lokaal van Biologie. Voor het lokaal word ik gestopt door Finn. "Je hebt een nieuwe relatie?" vraagt hij. "Nee." zeg ik geschrokken. "Dit is de laatste keer dat je tegen me liegt." zegt hij en grijpt me vast aan mijn kraag. "Wie is het?" "Lexa uit havo4C." verzin ik. Finn laat me los en klopt mijn zogenaamd vieze trui af. "Oké." zegt hij en loopt dan weg. Een diepe zicht van opluchting verlaat mijn mond. Dat ging net goed.