IMPOSSIBLE: OFFICIAL #TEEN FICTION (COMPLETED)

Chapter #24 IMPOSSIBLE

Ilang araw na ang lumipas nang mangyare yon pero wala nang iba pang nangyare pag katapos non ano yon? Pabitin? Wala nang nakaalam non maliban kayla venedic at yung dalawa kong kaybigan.

"Lola!? Alis napo ako!"walang gana kong sambit at lumabas na.

Nag lalakad lang ako at hindi ko parin maalala lahat nang nangyari non sa pool pero alam kong si zyrille ang sumagip saken hindi panga ako nakakapag pa salamat dahil hindi ko naman sya nakikita.

Tyaka yung tungkol sa nag banta saken? Actually, kinakabahan ako baka mamaya nandyan lang pala sya sa tabi tabi natatakot ako pero anong magagawa ko? Responsibility koto lalo na ngayon at may sakit si mama nang malayo samin nasa hospital kase sya ngayon dahil sumasakit daw ang sikmura nya.

Si kuya naman ay matagal nang hindi nag paparamdam samin ni lola siguro kinamusta nya kami nung nakaraang buwan pa.

Kamusta naman kaya si papa?

Nang makarating ako sa school nag mano lang ako kay manong guard at deretyo nasa room.

Pero someone shouted my name kaya napatingin ako doon, umagang umaga may manbubwisit nanaman saken!? Si lilean kase kung makangiti parang laging nang aasar.

"Kamusta mukhang masama ang loob mo huh?"hindi ko sya pinansin nang akbayan nya ako kaagad ko naman syang siniko.

"Manahimik kanga dyan!"at naunang mag lakad.

"Ellian!!"may sumigaw nanaman sa pangalan ko ano ba!?

"What!?"at sinuklay ang buhok gamit ang kamay puyat din kase ako at ayoko nang dumada dahil gusto kong matulog.

"Woah! Wait easy lang, anong nangyare dyan?"wala naman palang sasabihin tsk! Kaagad akong umakyat dahil baka may tumawag nanaman saken.

"Tsk! Stup*d."hindi ko alam kung kikiligin paba ako sa kanya o ano dahil sa mga inaasta nya saken katulad ngayon nabunggo lang sya kung maka tanga akala mo napaka laki nang katangahang ginawa ko.

"Tss."nilagpasan kolang sya pero sinita naman nya ako.

"Are you not even to say sorry?"bakit? Nasaktan basya? Sya panga tong sinabihan akong stupid tapos mag sosorry pako?

"Say sorry to your self."at umakyat nasa third floor gosh! Hiningal ako don ah.

Tsk! Imbis na makapag pa-salamat ako sa kanya yun pa ang kinalabasan, ang arte kase.

"Ellianha what happen?"tanong ni vaneza dahil mukang hanggard na hanggard ako.

"Puyat ako at gusto kong matulog muna."tyaka inayos ang sarili para matulog.

"Ellianha wag kanang matulog mamaya na kapag baba natin baka maabutan ka ni sir, mabibitin kalang punta nalang tayo sa library mamaya."vaneza said.

"Hayaan mona ako."bulong ko dahil inaantok na talaga ako at na i-stress narin.

"Iniisip mo nanaman bayung nangyare sayo? Don't mind that ellianha shana is here for you, I'm here for you."inangat ko ang ulo ko at hinawi ang buhok ko na nakaharang sa mukha ko.

"Van? Please, kahit ngayon lang!"hindi kona mapigilan kaya napatingin ang iba sa amin nakita ko naman ang reaksyon ni vaneza na nagulat.

"I'm sorry, sorry vaneza n-na istress lang ako sorry."at nag buntong hininga, sandalian akong tumingin sa kanya.

"Ano kaba ayos lang, ano bang problema? Pwede mo naman akong kausapin."umiling lang ako.

"I'm fine, I just--I just want to sleep."at tumayo sa library muna siguro ako.

"But ellianha! We have--"lumabas na ako bago panya matuloy ang sasabihin nya.

"Ellianha your here!"masayang salubong ni venedic pero hindi kosya pinansin.

Bumaba ako at nag lakad na papuntang library para matulog pag dating ko walang tao malamang mga nag si pasok tsk! Nag punta ako sa pinakadulo para hindi ako mapansin nang librarian.

"Your here, what are you doing here?"mukhang napansin nya ang pag lakad ko sa harap nya kaya nagising sya hindi ko nga rin napansin na may tao pala don so nandito din sya para matulog? Great! Ang isang berrnish howkie ay natutulog lang pala sa oras nang klase.

"Same what you do."at tamad na nag punta sa kabilang book shelve.

Ughh! I'm really really tired! What do, I do!? Ang daming dapat gawin pero eto ako saglit na nag papahinga, si kuya kase hindi ko matawagan tapos si mama naman may sakit pero ang sabi ok na sya then my dad? I don't know pero sure naman akong ayos sya.

"Hey! I think you have a problem."umupo ako at inayos ang pag kakaupo bago sya silipin sa kabila nitong book shelve at sagutin.

"Nah! So please? Shut up and don't disturb me."at dumukmo na.

"Why? Because you have a problem."pangungulit nya.

"Tsk! Mr howkie please? Be quiet gusto kong matahimik so shut your mouth."pero ang kulit talaga nya ano bang gusto nito? Yung problema ko? Sure kung pwede lang!

"So you have a problem nga? It's ok if you want to share it."goshh! I want to sleep!

"Can you please!? Ugh! Wag mo na ngalang akong pakielaman mind your own business."inis kong sabi habang sinusuklay ang sariling buhok gamit ang mga daliri nabawal panga kami e buti nalang at hindi nag abalang pumunta dito yung librarian.

"O-ok fine, I go now sorry."at tahimik na umalis na guilty tuloy ako dahil sa dami ko nang na sigawan, pinag patuloy kolang ang pag suklay sa buhok ko ganto talaga ako kapag stress buhok ang pinag iinteresan.

"What are you doing here? That's my place get out."napatingin ako sa kanya at tumingin sa paligid.

"I think this place is for everyone, also for me."at dumukmo ulit.

"I said get out!"bigla tuloy sumigaw yung librarian para bawalin itong lalaking to.

"Zyrille can you please? Lower your voice this place is for peace."madiin kong sambit dahil na iinis nako hindi nako nakatulog bwisit!

"You want peace? Then get out that's my place."pero ngumisi ako at umiling.

"No, ako ang nauna dito kaya ikaw ang umalis idi*t."at dumukmo.

"What did you say? I'm idiot!?" Agad akong tumayo para sana takpan ang bibig nya nang matumba ako dahil sa bag kong nalaglag natalisod tuloy ako.

Nakarinig ako nang nalakas na kabog or should I say malakas na kabog nang dibdib shock! Tyaka kolang na realize na natumba kaming parehas at sa dibdib nya ako napunta habang yung isang kamay naman nya ay nasa bewang ko.

"Sor-- no, I will not going to say sorry because it's not my fault."at tumayo at kaagad na bumalik nasa tinutulugan ko.

"Haist! You really--ugh!"inangat ko ulit ang ulo ko at ngumisi nang padabog syang umalis so I'm the win!

••••••••••

Nagising ako nang tanghali at paniguradong lagot ako nito pero ayos lang atleast hindi nako inaantok masaya naman akong nag inat nang mapansin ko ang isang sticky note sa bag ko at maliit na envelope.

"Hmm..what is this? Woah! Grabe naman may pa envelope pa ako."at masayang bubuksan iyon nang mabasa ko ang sticky note...

"You know how to die? Or you really want to die? Fine, I will give what you want."
-Your hell

••••••••••
How's this chapter!?^_^