IMPOSSIBLE: OFFICIAL #TEEN FICTION (COMPLETED)

Chapter #48 IMPOSSIBLE

"Ano sagot!" Napangisi ako dahil sa galit nya, nakatali ako ngayon sa isang puno malayo layo sa tent kung saan ang iba ay nag papatuloy sa activity habang ako at sya ay nandito.

Itinakas nya ako at pilit na itinali, saktong nauna syang nag labas nang baril kaya naman napasunod nya ako habang ang mga gamit ko ay nakakalat dito habang nakatali ako.

"Well, if that's what you want." Sagot ko habang hindi sya sine seryoso.

Hindi nya ako pwedeng saktan dito dahil kapag bumalik akong bugbog sarado, siguradong dederetyo sya sa kulungan well, ang dami ko namang cctv sa oras na mauwi ako o baka hindi pako nakakauwi ay baka nasa kulungan na sya alam kong nakikita ni tito ang mga nangyayare at sigurado akong nag paplano palang sya.

"Huwag na huwag mo akong gagalitin!" Ngumisi ako dahilan para sampalin nya ako, hindi ko sya nilingon at nanatiling nakatagilid ang ulo dahil sa pag sampal nya.

"I didn't." Alam kong gusto na nya akong patayin ngayon din.

"Akala moba hindi ko alam na may mga cctv dito? Well lahat yon ay sira na!"!Nagulat ako at na wala ang ngisi sa mga labi but still! Meron parin kahit na 5 minutes dahil nung tutukan nya ako nang baril ay buo pa ang cctv.

"Bitch!" Nag wala ako dahil nag sisimula nanaman akong mainis sa kanya.

"I'm not." Sabay tawa nanggigigil ko syang tinignan at pilit na kumakawala nang tapatan nya ako nang baril.

"Make sure na ipuputok moyan!" Hindi kona alam kung ano pang sasabihin ko sa sobrang inis.

"Don't worry uunahin ko muna yung iba para dama mo." Kumunot ang noo ko.

"Ay! Actually dapat nga nasa sementeryo na sila ngayon kung hindi kalang epal." Napatitig ako sa kanya, nung una inakala kong tauhan lang sya nang may gustong pumatay saken pero...

"So you are the boss?" Malamig kong sambit sa kanya.

"Obviously. I'am." Nanlaki ang mga mata ko syang tinignan, sya! Sya lahat may kagagawan nang mga pananakot saken! Sya yung mga may kagagawan kung bakit muntik na kaming maaksidente sya lahat yon!

"Ano bang kasalanan ko ha!?" Umarte syang nag iisip habang ang baril ay nakatapat ang nguso nito sa pisngi nya. Sana pumutok!

"Sa tingin mo?" Galit na galit ko syang sinumbatan at sinisi.

"Manahimik ka! Sumunod ka nalang kung ayaw mong isa isahin ko sila ngayon din!" Nakita ko ang galit sa mga mata nya.

"Nakikita moyan!? Iyan!? At yon!? Isang tawag kolang dyan patay sila!" Nakita ko ang tatlong lalaki na nasa puno malapit sa mga tent may mga hawak silang sniper at handa na kung sakaling utusan sila.

"Oo na! Oo na, susunod ako pero siguraduhin mong walang masasaktan!" Habang tinitignan ang mga tao sa taas nang mga puno.

Kinuha nya ang mga gamit na pinadala ni tito ni isang kutyilyo ay wala akong nakuha o naitago, talagang pinag handaan nya to pero bakit? Bakit? Anong kasalanan ko sa kanya bakit ba ang hirap alamin? Parang may kulang bakit ganto?

"Stay.away.ellianha this is my second warning." Madiin nyang sambit at seryoso akong tinignan.

••••••••••

Maingat ang bawat galaw at salita ko habang nakaaligid si monica, madalas din ang pag tingin ko sa itaas para malaman kung nandon ba lagi ang tatlong lalaking may sniper na hawak.